Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τρίτη 31 Αυγούστου 2021

Servanne Jollivet-International Network for Theory of History

Servanne Jollivet 



Servanne Jollivet | International Network for Theory of History
INTH.UGENT.BE
Servanne Jollivet | International Network for Theory of History
Research fellow at the French National Center of Research CNRS-Ecole Normale Supérieure, Paris (UMR 8547 Germanic Countries – History, Culture, Philosophy – Culturals transfers) since 2015

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Hadjidakis (Χατζιδάκις): Για μια μικρή λευκή αχιβάδα (For a little white...

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Mataroa

Mataroa 

Το Mataroa ήταν νεοζηλανδέζικο πλοίο, το οποίο έγινε γνωστό, μεταξύ άλλων, για δύο ταξίδια που πραγματοποίησε το 1945, το ένα μεταφέροντας Εβραίους προς την Παλαιστίνη, το άλλο Έλληνες καλλιτέχνες και επιστήμονες με προορισμό τη Γαλλία.



Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σάββατο 21 Αυγούστου 2021

Σεφέρης, Μελοποιημένη ποίηση - Αθηνοδρόμιο

 Σεφέρης, Μελοποιημένη ποίηση - Αθηνοδρόμιο

Σεφέρης, Μελοποιημένη ποίηση - Αθηνοδρόμιο
Προλογικό σημείωμα: Στέλλα Κυρίκου
Επιμέλεια δίσκου: Δανάη Βουτσιλά
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Εδώ τελειώνουν τα έργα της θάλασσας (Σεφέρης, Ανδριόπουλος, Ξυλούρης)

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η συγκινητική ιστορία ενός Έλληνα ιερέα στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης

 Πώς ο αντιστασιακός πατήρ Διονύσιος Χαραλάμπους, ηγούμενος της Ιεράς Μονής Λειμώνος στη Λέσβο, κατάφερε να επιβιώσει από τη ναζιστική θηριωδία

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τ΄ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ Η ΜΑΝΑ ΧΑΙΡΕΤΑΙ-ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ξένε που 'σαι στην ξενιτιά, Γιώργος Παπασιδέρης

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σαν σήμερα 17.08.1944 | Η φονική μάχη της Μενίνας

 Προτείνεται για εσάς

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Βόρειος Εύβοια , Άρθρο του Καθηγητή Ηλίας Σταμπολιάδη.


Τις ημέρες αυτές πολύ θόρυβος γίνεται για τα αίτια, τις ευθύνες και την αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσαν και συνεχίζουν να προκαλούν οι πρόσφατες πυρκαγιές. Είναι προφανές ότι υπάρχει σύγχυση και πολιτικές εκατέρωθεν σκοπιμότητες που όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά δεν συνεισφέρουν στην επωφελέστερη για τον τόπο λύση των προβλημάτων.
Υπάρχουν δύο θέματα που πρέπει να διαχωριστούν και που φέρουν διαφορετικό βαθμό ευθύνης και κυρίως διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης. Το ένα θέμα είναι Πυρκαγιές, Περιβάλλον και Αναδάσωση και διαφέρει από το δεύτερο που είναι Λιγνίτης, Ανεμογεννήτριες , ΑΠΕ. Είναι άπρεπο να συνδέουμε τις πυρκαγιές με τις ανεμογεννήτριες και να μιλάμε για σκοπιμότητες όταν έχει ήδη δοθεί άδεια εγκατάστασης τους σε δασικές αλλά και σε αναδασωτέες περιοχές. Θα ήταν ανόητος κάποιος να κάψει το δάσος εξεγείροντας την οργή της κοινής γνώμης όταν μπορεί να κάνει στην δουλειά του στο υγειές δάσος ή στο ήδη καμένο κατά το παρελθόν που έχει ήδη πρασινίσει.
Στο πρώτο θέμα, Πυρκαγιές, Περιβάλλον και Αναδάσωση, υπάρχουν ερωτήματα εθνικής ασφάλειας με σοβαρές ενδείξεις εμπρησμών. Υπάρχουν επίσης ερωτήματα επιχειρησιακής οργάνωσης, δομών και επάρκειας μέσων για την πυρόσβεση, για τα οποία την ευθύνη δεν έχει μόνο η παρούσα κυβέρνηση αλλά και όλες οι προηγούμενες και κυρίως η κομματική οργάνωση του πολιτικού συστήματος το οποίο θα πρέπει να αναμορφωθεί με συνταγματικές διατάξεις. Στο ίδιο θέμα υπάγονται και τα προβλήματα περιβάλλοντος και αναδάσωσης που πρέπει να απαντηθούν με γνώμονα τον καλύτερο σχεδιασμό και αξιοποίηση, φυσική, οικονομική και περιβαλλοντική. Τα περί αναγκαστικής αναδάσωσης και “σωστών” ποικιλιών εισαγομένων δενδρυλλίων καλύτερων από τα αυτοφυή δεν αποτελούν πανάκεια για την λύση αλλά πολιτικές σκοπιμότητες.
Όσον αφορά το δεύτερο θέμα, Λιγνίτης, Ανεμογεννήτριες , ΑΠΕ, τα κριτήρια δεν πρέπει να είναι μόνο περιβαλλοντικά με την απαράδεκτη αιτιολογία της κλιματικής αλλαγής, που δεν οφείλεται στο CO2 αλλά στην ηλιακή δραστηριότητα (βλέπε εργασίες του καθηγητή Αντώνη Φώσκολου), αλλά πρέπει να λαμβάνουν υπ’ όψιν την αυτόνομη οικονομική ανάπτυξη της χώρας και την απεξάρτηση της από ξένα συμφέροντα.
Πολλά από αυτά τα έχω ήδη αναφέρει σε άλλες παρεμβάσεις μου αλλά στο παρόν θα ήθελα να επικεντρωθώ σε μία πτυχή της ανάπτυξης ειδικά της Βορείου Ευβοίας. Η Βόρειος Εύβοια δεν είναι μόνο δάση, βοσκότοποι, καλλιεργήσιμες εκτάσεις και τουριστικές παραλίες αλλά και υπέδαφος.
Εδώ υπάρχουν δύο από τις μεγαλύτερες μεταλλευτικές δραστηριότητες της Ελλάδος. Η μία είναι αυτή της ΛΑΡΚΟ που μετά από την σκανδαλώδη μεταπολιτευτική διαχείριση κομματικής έμπνευσης ευρίσκεται σε καθεστώς εκκαθάρισης και πώλησης. Η εταιρεία εκμεταλλεύεται τα νικελιούχα κοιτάσματα λατεριτών όχι μόνο της Ευβοίας, αλλά της Λοκρίδας και της Καστοριάς με μεταλλουργικό εργοστάσιο στην Λάρυμνα όπου παράγεται σιδηρονικέλιο.
Η άλλη δραστηριότητα είναι η εκμετάλλευση κοιτασμάτων μαγνησίτη, γνωστός ως λευκόλιθος. Σήμερα εδώ δραστηριοποιείται η εταιρεία ΤΕΡΝΑ ΛΕΥΚΟΛΙΘΟΙ που μετά δυσκολίας προσπαθεί να αναβιώσει την παλιά δόξα της FIMISCO του γνωστού Συγκροτήματος Σκαλιστήρη. Τότε εργάζοντο πάνω από 3000 άτομα τα οποία προήρχοντο από τα χωριά που σήμερα μάθαμε ότι εκκενώθηκαν με τις φωτιές, από το Σπαθάρι, την Κήρινθο και την Λίμνη μέχρι την Αγία Άννα, την Κερασιά, τους Παπάδες και τις Γούβες. Η εταιρεία είχε κατακόρυφη ανάπτυξη της παραγωγής που περιελάμβανε εξόρυξη και εμπλουτισμό λευκολίθου, κλιβάνους για την παραγωγή καυστικής και διπύρου μαγνησίας εξαιρετικής ποιότητας και εργοστάσιο τελικού προϊόντος πυριμάχων τούβλων περιζήτητων ανά τον κόσμο έως την Ιαπωνία και κυρίως στην Ευρώπη. Η FIMISCO έκλεισε μετά από την κρατικοποίηση της κατά την μεταπολίτευση πράγμα που ανάγκασε και εμένα να εγκαταλείψω την εκεί καριέρα μου, αρχικά ως Προϊστάμενος Έρευνας και στην συνέχεια Τομεάρχης Παραγωγής και να ακολουθήσω ακαδημαϊκή καριέρα στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Περιττό να πω ότι ο εξοπλισμός της εταιρείας, τελευταίας τεχνολογίας, πουλήθηκε για “παλιοσίδερα”.
Όλη η καμένη περιοχή από τον Ευβοϊκό έως το Αιγαίο ευρίσκεται πάνω σε μαγνησιοπυριτικά οφιολιθικά πετρώματα μέσα στα οποία ευρίσκονται φλέβες λευκολίθου απαραίτητου για την αναβίωση της μεταλλευτικής δραστηριότητας. Οποιαδήποτε επιτροπή ανάπτυξης της περιοχής πρέπει να λάβει σοβαρά αυτήν την δυνατότητα. Θα σας φανεί παράξενο και ίσως αντιδεοντολογικό, αλλά έχω πλήρη συναίσθηση της πραγματικότητας, τώρα με τις φωτιές, φάνηκε η γη και μαζί με τα αντιπλημμυρικά έργα θα πρέπει να δοθεί άδεια γεωλογικής χαρτογράφησης και έρευνας της περιοχής. Αν το πεις αυτό στους πολιτικούς και τους επαγγελματίες οικολόγους θα σε κυνηγήσουν όπως κυνήγησαν και μένα όταν προσπάθησα να κόψω ένα από τα πολλά πεύκα που φύτρωσαν στο χωράφι μου στην Κήρινθο όσο εγώ έλειπα στην Κρήτη.
Σήμερα τα καμίνια λευκολίθου στην Εύβοια ψήνουν λευκόλιθο Τουρκίας, όπως οι τηλεοράσεις δείχνουν τις τουρκοσειρές για τις οποίες διαμαρτύρεται ο ΙΗΑ. Αλλοίμονο μας εάν οι επιτροπές ανάπτυξης των καμένων οριστούν με κριτήριο την εκλογική ισχύ των κομμάτων, την ψευδο-οικολογική αντίληψη που έχει δημιουργηθεί ή την αίγλη των ονομάτων και όχι την εμπειρία που προέρχεται από τον μόχθο διαχείρισης της ισορροπίας της φύσης και των αναγκών της ζωής. Ο όρος οικολογία σημαίνει οργάνωση του οίκου μας που πρέπει να εξυπηρετεί τις άμεσες και μακροχρόνιες ανάγκες επιβίωσης και δεν είναι ιερή αγελάδα που δεν πρέπει να αγγίζουμε.
Καθηγητής Ηλίας Σταμπολιάδης
Μηχανικός Μεταλλείων Μεταλλουργός
Μέλος του ΙΗΑ
Χαλκίδα
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2021

Putin-rejected-Biden's-request...

Putin-rejected-Biden's-request... 

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Βερόνικα Δαβάκη - Της Αγάπης Αίματα

Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σύγχρονοι ήρωες- Ο Σύριος αρχαιολόγος Δρ. Khaled al-Asaad, επικεφαλής της ανασκαφής στο Palmir (Παλμύρα).

 

ΙΧΩΡ

Χθες στις 1:03 π.μ. 


18 Αυγούστου 2015. Ο αρχαιολόγος που θυσίασε τη ζωή του για να προστατέψει τα αρχαία από το Ισλαμικό Κράτος
Γονατιστός περιμένει τον αποκεφαλισμό του. Είναι ο Σύριος αρχαιολόγος Δρ. Khaled al-Asaad, επικεφαλής της ανασκαφής στο Palmir (Παλμύρα). Ο Khaled al-Asaad αρνήθηκε να αποκαλύψει την τοποθεσία των θησαυρών και αρχαιοτήτων του Tadmur (η σύγχρονη Παλμύρα) που είχε κρύψει πριν την άφιξη του ΙΣΙΣ. Ο Αλ-Άσαντ αποκεφαλίστηκε στην πλατεία μπροστά από το μουσείο στο οποίο εργαζόταν για περισσότερα από 50 χρόνια. Το ακρωτηριασμένο σώμα του κρεμάστηκε στη συνέχεια σε ένα φωτεινό σηματοδότη. Ο Khalid al-Assad ήταν ο βασικός φροντιστής των αρχαιοτήτων της Παλμύρας, και τον Ιούλιο του 2015 αιχμαλωτίστηκε από μαχητές του ISIS. Παρά τα εκτενή βασανιστήρια, δεν φανέρωσε την τοποθεσία των θησαυρών του Μουσείου και εκτελέστηκε στην κεντρική πλατεία της Παλμύρας. Όταν έγινε σαφές ότι οι μαχητές θα αιχμαλωτίσουν την Παλμύρα, οι επιστήμονες με επικεφαλής τον Αλ Άσαντ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να κρύψουν τις μοναδικές και ανεκτίμητες αρχαιότητες της Παλμύρας. Ήταν αυτός που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη σωτηρία εκατοντάδων τεχνουργημάτων, μεταφέροντάς τα από την Παλμύρα σε ασφαλή τοποθεσία.
Ο Khaled al-Asaad μιλούσε πέντε γλώσσες εκτός από έξι αρχαίες, ιδιωματικές γλώσσες, μερικές από τις οποίες έχουν εξαφανιστεί πλέον. Αρκετές ευρωπαϊκές χώρες του πρόσφεραν κατοικία και ιθαγένεια, αλλά αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη Συρία.
Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολόγους στον κόσμο, και η ανθρωπότητα του χρωστάει ευγνωμοσύνη.
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)

Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)