Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Παρασκευή 30 Απριλίου 2021

Ω Γλυκύ μου Έαρ Ειρήνη Παππά Vangelis lyrics

Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ, ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ - ΕΓΚΩΜΙΑ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΘΡΗΝΟΥ

(αν πατήσετε το κουμπί "υπότιτλοι" δίπλα στις "ρυθμίσεις", τότε θα εμφανιστούν οι στίχοι επάνω στο βίντεο). Βρίσκονται εδώ επίσης ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΘΡΗΝΟΣ.

Ψάλλει χορωδία Μοναχῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Ναυπάκτου.

ΠΕΡΙ ΧΡΟΝΟΥ-1

ΠΕΡΙ ΧΡΟΝΟΥ-1 

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ - ΨΑΛΛΕΙ ΧΟΡΟΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ | Ορθόδοξο μονοπάτι


Στίχ. Εκ νυκτὸς ὀρθρίζει τὸ πνεῦμά μου πρὸς σέ, ὁ Θεός, διότι φῶς τὰ προστάγματά σου ἐπὶ τῆς γῆς.
Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα.
Στίχ, β΄. Δικαιοσύνην μάθετε, οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς.
Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα.

Πέμπτη 29 Απριλίου 2021

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ 2005- Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ.

Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ.

ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ - ΠΕΤΡΟΣ ΓΑΪΤΑΝΟΣ


Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.

Μεγάλη Πέμπτη ~ Σήμερον Κρεμάται ~ Byzantine Hymns ~ Holy Week

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

Τετάρτη 28 Απριλίου 2021

01. Ότε οι ένδοξοι Μαθηταί


Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί, ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ Δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο, καὶ ἀνόμοις κριταῖς, σὲ τὸν δίκαιον Κριτὴν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον, φεῦγε ἀκόρεστον ψυχήν, τὴν Διδασκάλω τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, Κύριε δόξα σοι.

Το τροπάριο της Κασσιανής Πέτρος Γαϊτάνος Petros Gaitanos The hymn of Ka...

Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα Γυνή, τὴν σὴν αἰσθομένη Θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν, ὀδυρομένη μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει. Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι, ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος, ἔρως τῆς ἁμαρτίας. Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων, ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ· κάμφθητί μοι πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας, ὁ κλίνας τοὺς οὐρανούς, τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει· καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν, τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις, ὧν ἐν τῷ Παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν, κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη. Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους, τίς ἐξιχνιάσει ψυχοσῶστα Σωτήρ μου; Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος.

Τρίτη 27 Απριλίου 2021

«Μεγάλη Τρίτη», του Ν. Γκάτσου,

 https://www.stayperocha50.gr/2019/04/kasbah.html

«Μεγάλη Τρίτη», του Ν. Γκάτσου, Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα,…Η «Μαγδαληνή» του Καζαντζάκη και η «Η πόρνη του Kasbah» του Νίκου Καββαδ
STAYPEROCHA50.GR
«Μεγάλη Τρίτη», του Ν. Γκάτσου, Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα,…Η «Μαγδαληνή» του Καζαντζάκη και η «Η πόρνη του Kasbah» του Νίκου Καββαδ
Νίκος Γκάτσος, «Μεγάλη Τρίτη» Επόρευσαν οι βασιλείς και εκ του οίνου της πορνείας εμεθύσθησαν οι κατοικούντες την γην. Κάτω απ...

Περικλής Νεάρχου: ΒΑΣΟΣ ΛΥΣΣΑΡΙΔΗΣ ΤΟ ΑΔΟΥΛΩΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

 




Ο θάνατος του Βάσου Λυσσαρίδη , την παραμονή της Πενταμερους στή Γενεύη ,προκαλει συνειρμούς. Ασφαλως , ηταν αιωνόβιος καί βρισκόταν στό τέρμα της ζωης του.Δέν μπορουσε πλέον νά παρεμβαίνει ενεργά στά πολιτικά γεγονότα. Αν μπορουσε , θά ηταν ισως διαφορετικά τά πράγματα.Θά ηταν πολύ πιό δύσκολο γιά τίς ηγεσίες του ΑΚΕΛ καί του ΔΗΣΥ νά προαγάγουν τήν πολιτική της εθελοδουλείας , της συνθηκολογήσεως καί της αποδοχης σχεδίων γιά τήν κατάλυση της Κυπριακης Δημοκρατίας καί τή δορυφοροποίηση ολόκληρης της Κύπρου από τήν Αγκυρα , μέ την παραπλανητική προπαγάνδα γιά δηθεν " λύση " .
Ακόμη ομως καί οταν η σάρξ ηταν ασθενής, τό πνευμα του Βάσου Λυσσαρίδη ηταν αγρυπνο καί διαυγές μέχρι τέλους.Μπορουσε καί παρακολουθουσε τά θλιβερά καί ανάξια πού συνέβαιναν καί ερχονταν σέ αντίθεση μέ οσα αγωνίσθηκε γιά μιά ολόκληρη ζωή.Πονουσε καί ανησυχουσε. Ισως νά μήν αντεξε τό ονειδος της εθνικης αναξιοπρέπειας καί νά θέλησε , μέ τό θάνατό του , νά προσφέρει μιά τελευταία υπηρεσία, νά αφυπνίσει τά πνεύματα καί νά γαλβανίσει τά πατριωτικά αισθήματα του Κυπριακου λαου ,πού γνώρισε στό πρόσωπο του τόν πρωτοπόρο των αγώνων του.
Από τότε ,πού η Τουρκανταρσία, υποβοηθούμενη από τήν ΤΟΥΡΔΥΚ, τό Τουρκικό Απόσπασμα Κύπρου, ειχε καταλάβει αιφνιδιαστικά τίς βουνοκορφές του Πενταδακτύλου καί τό φρούριο του Αγίου Ιλαρίωνος , μέ στρατηγικό στόχο τήν υποβοήθηση καί τή στήριξη Τουρκικης αποβάσεως στήν Κερύνεια. Ο Βάσος Λυσσαρίδης , επικεφαλης του τάγματος των κοκκινοσκούφηδων εθελοντων καταδρομέων , πού ειχε ο ιδιος δημιουργήσει, ανέλαβε τό κύριο βάρος της επιχειρήσεως γιά τήν εκπόρθηση του Αγίου Ιλαρίωνος καί τήν απελευθέρωση του Πενταδακτύλου.Η επιχείρηση δέν ολοκληρώθηκε , μετά από εξωτερικές πιέσεις καί παρεμβολή ειδικότερα , μεταξύ των αντιμαχομένων, Αγγλων " ειρηνευτων " της Δυνάμεως του ΟΗΕ στήν Κύπρο.Μέ τό προσωπειο του ΟΗΕ ,παρεμπόδισαν τότε οι Βρετανοί τήν απελευθέρωση του Πενταδακτύλου καί τήν αποκατάσταση της νομιμότητας, οπως συμπράττουν σήμερα μέ τήν Αγκυρα , μέ τό ιδιο προσωπειο του ΟΗΕ, γιά τήν επίτευξη του ιδιου στόχου , πού ειχαν καί τότε : τήν κατάλυση της Κυπριακης Δημοκρατίας.
Η εικόνα του Βάσου Λυσσαρίδη στόν Πενταδάκτυλο, ανάμεσα στούς κοκκινοσκούφηδες συναγωνιστές του, εμεινε στή φαντασία του Κυπριακου λαου , ως σύμβολο αγώνα καί μαχητικου πνεύματος γιά τήν ελευθερία της Κύπρου.Οι αγωνες του ομως χρονολογουνται από πολύ πιό πρίν.Από τά φοιτητικά του χρόνια καί από τή συμμετοχή του στόν ενοπλο αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59.
Προσωπικός ιατρός, φίλος καί συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, στάθηκε σταθερά στό πλευρό του από τήν επομένη του αγώνα καί της ανακηρύξεως της Κυπριακης Δημοκρατίας.Ηταν από τούς λίγους πού διετήρησαν τή διαφωνία τους μέχρι τέλους γιά τίς Συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου. Συνέπλευσε ομως μέ τόν Μακάριο, γιατί ειδε σ' αυτόν τόν ασυμβίβαστο ηγέτη, πού θά συνέχιζε ΄τον αγώνα γιά τήν κατάκτηση από τήν Κύπρο μιας πραγματικης ανεξαρτησίας , σέ αντίθεση μέ τή ψευδεπίγραφη πού της ειχε επιβληθει εκβιαστικά μέ τίς Συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου.
Ο Βάσος Λυσσαρίδης διεδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο στήν υπεράσπιση της Λευκωσίας ,οταν ξέσπασε η κρίση , τά Χριστούγεννα του 1963. Βοήθησε ομως , ταυτόχρονα , τήν Κύπρο μέ τίς σχέσεις πού ειχε μέ τήν Αιγυπτο του Νάσσερ, μέ διάφορα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα καί μέ διεθνεις προσωπικότητες.
Η περίοδος από τό 1964 μέχρι τήν ανοδο στήν εξουσία της χούντας τό 1967 καί τό πραξικόπημα καί τήν εισβολή τό 1974 , ηταν μιά δραματική περίοδος , μέ μεγάλες ελπίδες καί προσδοκίες, αλλά καί απογοητεύσεις καί τραγωδίες. Η μυστική αποστολή μιας μεραρχίας στήν Κύπρο γιά τή θωράκιση της εναντίον των Τουρκικων απειλων γιά απόβαση , δημιούργησε μιά νέα ισορροπία δυνάμεων.Η ισορροπία αυτή επρεπε να αντέξει στό χρόνο.Νά παραμείνει σταθερή.Θά επρεπε ομως γι' αυτό νά παραμεινει σταθερή καί η κατάσταση στήν Ελλάδα.
Ο ξένος ομως παράγοντας ηθελε " λύση " του Κυπριακου πού νά ικανοποιει καί τήν Αγκυρα.Ο ασβηστος πόθος των Ελλήνων της Κύπρου γιά Ενωση εργαλειοποιηθηκε επιτηδείως γιά νά οδηγήσει , μέ τή φενάκη της δηθεν Ενώσεως, σέ διχοτομικές λύσεις.Ο Βάσος Λυσσαρίδης στάθηκε δίπλα στόν Αρχιεπίσκοπο Μακάριο , ακλόνητος συμπαραστάτης καί συναγωνιστής γιά τήν απόκρουση τέτοιων " λύσεων " .
Οταν ανέλαβε τήν εξουσία η χούντα στήν Ελλλάδα,ολοι ανέμεναν οτι αυτή θά επεδίωκε νά ανατρέψει τόν Μακάριο γιά νά επιβάλει στό Κυπριακό απαράδεκτη λύση.Ο Βάσος Λυσσαρίδης συμπαρατάχθηκε πάλι μέ τόν Αρχιεπίσκοπο Μακάριο καί πρωτοστάτησε στόν αντιδικτατορικό αγώνα στήν Κύπρο.
Στό πνευμα αυτό , αποτέλεσε εναν από τούς σημαντικότερους παράγοντες του μαζικου αλλά καί του ενοπλου μετώπου κατά της χούντας, πού εξύφαινε συνεχως τή μιά συνωμοσία μετά τήν αλλη , μέ πάντα τόν ιδιο σκοπό: τή δολοφονία η ανατροπή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.Οταν ξέσπασε τό πραξικόπημα της χούντας του Ιωαννίδη , τόν Ιούλιο του 1974, ο Βάσος Λυσσαρίδης καί τό Σοσιαλιστικό κόμμα ΕΔΕΚ, που ειχε ιδρύσει εν τω μεταξυ, πρωτοστάτησαν στήν ενοπλη αντίσταση κατά του πραξικοπήματος, μαζί μέ τό Εφεδρικό Σωμα της Αστυνομίας, στελέχη καί ανδρες της Αστυνομίας καί της Εθνικης Φρουρας, πού ειχαν μείνει πιστά στόν Μακάριο, την Ενωση Αγωνιστων στήν Πάφο καί αλλες Αντιστασιακες Ομάδες.
Τό πραξικόπημα τό ακολούθησε η Τουρκική εισβολή ως δύο πράξεις του ιδιου δράματος, πού ειχαν τόν ιδιο σκηνοθέτη.Η τραγωδία ουτε εκαμψε τό φρόνημα του Βάσου Λυσσαρίδη ουτε επισκίασε τήν καθαρότητα καί τή διορατικότητα της σκέψεως του. Εριξε αμέσως τό σύνθημα της αντιστάσεως στήν κατοχή : " Κάθε σπίτι καί κάστρο " . " Αμυντική Θωράκιση ", " Ενιαιος Αμυντικός Χωρος Ελλάδος - Κύπρου " .Ως πρωτοστάτης στήν αντίσταση στό πραξικόπημα, αλλά καί στήν Τουρκική κατοχή , εγινε καί κύριος στόχος αυτων πού επεδίωκαν νά συντηρήσουν τό πραξικόπημα , νά μή επιτρέψουν νά γυρίσει στήν Κύπρο ο Μακάριος καί νά δημιουργήσουν κατάλληλες συνθηκες γιά νά επιβάλουν " λύση " τετελεσμένων γεγονότων " . Εγινε εναντίον του , στή Λευκωσία , δολοφονική απόπειρα.Ο ιδιος σώθηκε , αλλά σκοτώθηκε ο Γενικός Γραμματέας της Νεολαίας του Κομματος καί ποιητής Δωρος Λοϊζου.
Ειχε δει από νωρίς τά οσα βυσσοδομουσε ο ξένος παράγων γιά τή νομιμοποίηση της Τουρκικης κατοχης καί αυτούς πού εσπευδαν ν' ανταποκριθουν , πλειοδοτωντας για δηθεν " λύση " .Ειχε επισύρει επανειλημμένα τήν προσοχή στήν ανάγκη νά διαφυλαχθει ο διεθνής χαρακτήρας του προβλήματος ως προβλήματος εισβολης καί κατοχης καί νά μή υποσταλει η σημαία του αντικατοχικου αγώνα , μέ πρόσχημα τις διακοινοτικές συνομιλίες η τήν υποτιθέμενη " προσέγγιση " μέ τούς Τουρκοκυπρίους .Διεξήγαγε, πάνω στή βάση των θέσεων αυτων , ανυποχώρητο αγώνα.Αντιτάχθηκε ιδιαίτερα στήν υπουλη φόρμουλα της λεγόμενης διζωνικης ομοσπονδίας , μέ πολιτική ισότητα , διαψεύδοντας οτι εισηγητής της διζωνικης ηταν δηθεν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος.Ο ισχυρισμός αυτός ειναι αβάσιμος καί εχει ως στόχο να τή " χρεώσει " στόν Μακάριο γιά νά την καταστήσει πιό αποδεκτή καί γιά νά απαξιωθει ο Μακάριος ως σύμβολο αγώνα.Η διζωνική εγινε δεκτή ως θέση της Ελληνικης πλευρας από τόν πρώην Πρόεδρο Βασιλείου.
Ο Βάσος Λυσσαρίδης αισθανόταν γι' αυτό μεγάλη θλίψη καί οργή , οταν , αποτραβηγμένος από τήν ενεργό πολιτική , εβλεπε τήν Ελληνικη πλευρά ν' ανεμίζει τή διζωνική ως δηθεν σημαία αγώνα.
Από τό ουράνιο σημειο , στό οποιο τώρα βρίσκεται, πάνω από την αγαπημένη του Κύπρο, ο Βάσος Λυσσαρίδης στέλνει , μέ τό θάνατό του , τό μηνυμα , γιά τό οποιο αγωνίσθηκε σ' ολη του τή ζωή: η Κύπρος νά μή υποταχθει, νά μή παραπλανηθει καί νά μή συνθηκολογήσει.Νά αντιδράσει τελικα , μέ τό ιδιο πνευμα, πού απέρριψε τό σχέδιο Ανάν καί απέτρεψε τήν κατάλυση της Κυπριακης Δημοκρατίας τό 2004 .
Ο Βάσος Λυσσαρίδης θά συνεχίσει, μέ τό εργο του , τίς ιδέες του καί τήν παρακαταθήκη πού αφήνει, νά ειναι μαζί μας.Οσοι προσπαθήσουν νά παραχαράξουν τό εργο του , τίς ιδέες καί τίς θέσεις του , γιά νά εξυπηρετήσουν οποιεσδήποτε σκοπιμότητες, θά αποτύχουν , γιατί θά βρουν απέναντι τους τούς απειρους φίλους καί συναγωνιστές του καί τόν Κυπριακό λαό , πού βλέπει τήν εικόνα του νά του γνέφει από τόν Πενταδάκτυλο.
Ο μεγάλος αγωνιστής Βάσος Λυσσαριδης δέν ηταν μόνο μέ τό οπλο στό χέρι γιά τήν ελευθερία της Κύπρου.Ηταν , ταυτόχρονα , ο ζωγράφος καί ο ποιητής.Η πολιτική του διάσταση επισκίαζε τήν καλλιτεχνική . Η ζωγραφική ομως καί η ποιητική δημιουργία του δέν ειναι καθόλου αμελητέα.Αποκαλύπτουν τό μέγεθος , τίς ευαισθησίες , τόν ανθρωπισμό καί τήν αγάπη του ωραίου από μιά ολοκληρωμένη προσωπικότητα , πού , κάτω από δύσκολους καιρούς , μπόρεσε ν' ανθίσει καί ν' αποκαλύψει τόση ομορφιά.
Ο αποχαιρετισμός σέ εναν ανδρα , πού αφήνει τόσες παρακαταθηκες, πρέπει νά ειναι υπόσχεση οχι μόνο μνήμης, αλλά καί συνέχεια ζωης καί αγώνων, στό δρόμο πού χάραξε γιά τήν αντίσταση στήν κατοχή καί τήν ελευθερία της Κύπρου.
Περικλής Νεάρχου,
Πρέσβυς ε. τ.

Δευτέρα 26 Απριλίου 2021

Μαθηματικά του Χάους (ΕΤ1) -Ντοκιμαντέρ του BBC έτος παραγωγής (2008)


Το ντοκιμαντέρ του BBC έτος παραγωγής (2008) εξετάζει κατά πόσο οι εξελίξεις στα μαθηματικά στη διάρκεια του τελευταίου αιώνα έχουν αλλάξει τις αντιλήψεις μας γύρω από τις θεμελιώδεις αρχές του κόσμου στον οποίο ζούμε.
Καθώς είμαστε στα πρόθυρα τόσο οικονομικών όσο και κλιματικών ανατροπών, το ντοκιμαντέρ εξετάζει μέσω της μαθηματικής επιστήμης την απροθυμία μας να αντιμετωπίσουμε τις ανατροπές αυτές μέχρι τώρα και θέτει το ερώτημα εάν ακόμα και τώρα, προτιμούμε να εθελοτυφλούμε παρά να αντιμετωπίσουμε σκληρές αλήθειες.
Το ντοκιμαντέρ του BBC έτος παραγωγής (2008)

Ο Χρήστος Γιανναράς στον Σπύρο Χαριτάτο: Η πανδημία είναι σκέτος παραλογ...

ΡΑΜΦΟΣ, 'Το αδιανόητο τίποτα' 2, Ανυπαρξία εαυτού υπεύθυνη για την απουσ...

Παρασκευή 23 Απριλίου 2021

Γιάννης Μαρκόπουλος - Το Δρόμο Σου Οι Λεύκες Ασήμωναν - Official Audio R...

Γιάννης Μαρκόπουλος - Χάλκινο Τραγούδι Ύψωσες - Official Audio Release

Sir Martin Rees Public Lecture: Surviving the Century

Πάνος Παπαϊωάννου & Χρυσόστομος Καραντωνίου - Πες Μου - Official Audio R...

Τρίτη 20 Απριλίου 2021

Η ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΜΕΡΟΣ Α

Τέχνης Σύμπαν και Φιλολογία: Δημιουργήθηκε το πρώτο κβαντικό δίκτυο πολλαπλών κ...

Τέχνης Σύμπαν και Φιλολογία: Δημιουργήθηκε το πρώτο κβαντικό δίκτυο πολλαπλών κόμβων...: Ολλανδοί ερευνητές ανακοίνωσαν ότι δημιούργησαν το πρώτο κβαντικό δίκτυο πολλαπλών κόμβων, το οποίο συνδέει τρεις κβαντικούς επεξεργαστές με...

Einstein και ο Θεός του Σπινόζα. Σχόλιο ΚΤ

 























Όταν ο Einstein έδωσε διαλέξεις στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, η επαναλαμβανόμενη ερώτηση που του έκαναν οι φοιτητές ήταν:
- Πιστεύεις στον Θεό;
Και πάντα απαντούσε:
- Πιστεύω στον Θεό του Σπινόζα.
Ο Baruch de Spinoza ήταν Ολλανδός φιλόσοφος που θεωρείται ως ένας από τους μεγάλους ορθολογιστές της φιλοσοφίας του 17 ου αιώνα, μαζί με τον Descartes.
(Σπινόζα): Ο Θεός θα έλεγε:
Σταμάτα να προσεύχεσαι.
Αυτό που θέλω να κάνεις είναι να βγεις στον κόσμο και να απολαύσεις τη ζωή σου. Θέλω να τραγουδήσεις, να διασκεδάσεις και να απολαύσεις όλα όσα σου έφτιαξα.
Σταμάτα να μπαίνεις σε αυτούς τους σκοτεινούς, ψυχρούς ναούς που έφτιαξες μόνος σου και λέγοντας ότι είναι το σπίτι μου. Το σπίτι μου είναι στα βουνά, στα δάση, ποτάμια, λίμνες, παραλίες. Εκεί ζω και εκεί εκφράζω την αγάπη μου για σένα.
Σταμάτα να με κατηγορείς για τη μίζερη ζωή σου, ποτέ δεν σου είπα ότι συμβαίνει κάτι με σένα ή ότι ήσουν αμαρτωλός, ή ότι η σεξουαλικότητά σου ήταν κακό πράγμα. Το σεξ είναι ένα δώρο που σου έχω δώσει και με το οποίο μπορείς να εκφράσεις την αγάπη σου, την έκσταση, την χαρά σου. Γι ' αυτό μην κατηγορείς εμένα για όλα όσα σε έκαναν να πιστέψεις.
Σταματήστε να διαβάζετε υποτιθέμενες ιερές γραφές που δεν έχουν καμία σχέση με μένα. Αν δεν μπορείς να με διαβάσεις σε μια ανατολή, σε ένα τοπίο, στο βλέμμα των φίλων σου, στα μάτια του γιου σου... ➤ θα με βρεις σε κανένα βιβλίο!
Σταμάτα να με ρωτάς ′′ θα μου πεις πώς να κάνω τη δουλειά μου?" Σταμάτα να με φοβάσαι τόσο πολύ. Δεν σε κρίνω ούτε σε κριτικάρω, ούτε θυμώνω, ούτε ενοχλώ. Είμαι αγνή αγάπη.
Σταμάτα να ζητάς συγχώρεση, δεν υπάρχει τίποτα να συγχωρήσεις. Αν σε έκανα... σε γέμισα πάθη, περιορισμούς, απολαύσεις, συναισθήματα, ανάγκες, ασυνέπειες... ελεύθερη βούληση. Πώς μπορώ να σε κατηγορήσω αν ανταποκριθείς σε κάτι που σου βάζω; Πώς μπορώ να σε τιμωρήσω που είσαι έτσι όπως είσαι, αν εγώ είμαι αυτός που σε έκανε; Πιστεύετε ότι θα μπορούσα να δημιουργήσω ένα μέρος για να κάψω όλα τα παιδιά μου που συμπεριφέρονται άσχημα για την υπόλοιπη αιωνιότητα; Τι είδους θεός θα το έκανε αυτό;
Σεβαστείτε τους συνομήλικούς σας και μην κάνετε αυτό που δεν θέλετε για τον εαυτό σας. Το μόνο που ζητώ είναι να προσέχετε στη ζωή σας, αυτή η εγρήγορση είναι ο οδηγός σας.
Αγαπημένη μου, αυτή η ζωή δεν είναι δοκιμασία, ούτε βήμα στο δρόμο, ούτε πρόβα, ούτε προοίμιο του παραδείσου. Αυτή η ζωή είναι το μόνο πράγμα εδώ και τώρα και είναι το μόνο που χρειάζεσαι.
Σας έχω αφήσει απολύτως ελεύθερους, χωρίς βραβεία ή τιμωρίες, χωρίς αμαρτίες ή αρετές, κανείς δεν κουβαλάει δείκτη, κανείς δεν κρατά αρχείο.
Είσαι απολύτως ελεύθερος να δημιουργήσεις στη ζωή σου. Παράδεισος ή κόλαση.
➤ Δεν μπορώ να σου πω αν υπάρχει κάτι μετά από αυτή τη ζωή, αλλά μπορώ να σου δώσω μια συμβουλή. Ζήσε σαν να μην υπάρχει. Σαν να είναι η μόνη σου ευκαιρία να απολαύσεις, να αγαπήσεις, να υπάρχεις.
Οπότε, αν δεν υπάρχει τίποτα μετά, τότε θα απολαύσετε την ευκαιρία που σας έδωσα. Και αν υπάρχει, να είστε βέβαιοι ότι δεν θα ρωτήσω αν συμπεριφέρεστε σωστά ή λάθος, θα ρωτήσω. Σου άρεσε; Πέρασες καλά; Τι απόλαυσες περισσότερο; Τι έμαθες?...
Σταματήστε να πιστεύετε σε μένα, πιστεύετε είναι να υποθέτετε, να μαντέψετε, να φανταστείτε. Δεν θέλω να πιστεύεις σε μένα, θέλω να πιστεύεις σε σένα. Θέλω να με νιώσεις μέσα σου όταν φιλάς τον αγαπημένο σου, όταν βάζεις το κοριτσάκι σου, όταν χαϊδεύεις το σκυλί σου, όταν κάνεις μπάνιο στη θάλασσα.
Σταμάτα να με επαινείς, τι είδους εγωμανής Θεός νομίζεις ότι είμαι;
Βαριέμαι να με επαινέσουν. Βαρέθηκα να με ευχαριστούν. Νιώθεις ευγνώμων; Αποδείξτε το φροντίζοντας τον εαυτό σας, την υγεία σας, τις σχέσεις σας, τον κόσμο. Εκφράστε τη χαρά σας! Αυτός είναι ο τρόπος για να με επαινέσεις.
Σταμάτα να περιπλέκεις πράγματα και να επαναλαμβάνεις ως παπαγαλάκι όσα έχεις διδαχθεί για μένα.
Τι χρειάζεσαι περισσότερα θαύματα; Τόσες πολλές εξηγήσεις;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι είσαι εδώ, ότι είσαι ζωντανός, ότι αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος θαύματα.
- Σπινόζα

ΣΧΟΛΙΟ Κώστα Τσιαντή: Ολη η συζήτηση περί θεού γίνεται σαν ο θεός να είναι κάτι που το διαχειρίζεται το άνθρωπος και βρίσκεται εύπλαστο στα χέρια του ανθρώπου. Δες και τη ρήση του Νίτσε στο βιβλίο του Χαρούμενη Επιστήμη στο οποίο μιλά για το ''θάνατο του θεού''. Δεν πρόκειται δηλ. απλά για ανθρωπομορφική προσέγγιση του ερωτήματος περί θεού, αλλά για εγωκεντρική ναρκισσιστική προσέγγιση. Θα χρειαζόταν κανείς να διαβάσει και να κατανοήσει σε μεγάλο βάθος τον Παρμενίδη προκειμένου ν' απελευθερώσει το θεό από το χλευασμό των τέκνων του. Και ο Αϊνστάιν διάβασε καλά τον Παρμενίδη. Έτσι αμφιβάλλω για όσα λέγεται ότι είπε ή για την ακριβή μεταφορά του νοήματός των λόγων του. Όσον αφορά αυτά που λέει ο Σπινόζα, δεν έχουν καμιά σχέση με το θεό, αλλά με τον ιστορικό άνθρωπο και τα πλάσματα της φαντασίας του, καθώς ο θεός δεν τον εμποδίζει να προχωρά στον εξανθρωπισμό του, αλλά και δεν του επιτρέπει να μετατρέπει τα ιδεώδη του σε μηχανισμούς εξουσίας και εκμετάλλευσης. Γιατί με τη θυσία και το λόγο του ο θεός δείχνει ότι δεν είναι εξουσία, αλλά Αγάπη: ''ὃς ἂν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος͵ ἔσται πάντων δοῦλος.... Οὐκ ἦλθεν διακονηθῆναι ἀλλὰ διακονῆσαι''. 20-4-2021

Δευτέρα 19 Απριλίου 2021

XII. The secret of the abyss

The King Of Asine Poem by Giorgos Seferis - Poem Hunter

 https://www.poemhunter.com/poem/the-king-of-asine/

ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ ♘ Μαρκόπουλος Σολωμός

Χρήστος Γιανναράς Το βιβλίο Ιστορίας της Ε΄ Δημοτικού δεν τολμά την παραμικρή σύνδεση του «Βυζαντίου» με τους Έλληνες και τον πολιτισμό των Ελλήνων! Αινιγματικές αντιφάσεις

 

Το βιβλίο Ιστορίας της Ε΄ Δημοτικού δεν τολμά την παραμικρή σύνδεση 

του «Βυζαντίου» με τους Έλληνες και τον πολιτισμό των Ελλήνων!

Εξαγοραστήκαμε φτηνιάρικα, με εθελοδουλεία έσχατης αδιαντροπιάς, χωρίς 

το ελάχιστο κατάλοιπο αξιοπρέπειας, χωρίς ίχνος τόσων αιώνων αρχοντιάς.

Αινιγματικές αντιφάσεις

 

Του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά

 

 



Ο χρόνος τρέχει, η επέτειος (διακόσια χρόνια από την επανάσταση του 1821) θα λήξει με κάποιες ακόμα «εκδηλώσεις» – η λέξη σε εισαγωγικά για να δηλώσει το ανόητο κυνηγητό εντυπωσιασμού. Οι εορτασμοί συνήθως ευκολύνουν την αποφυγή ερωτημάτων, το έμφοβο γάντζωμα στα «συμφωνημένα αυτονόητα». Κανένας δεν γιορτάζει στους θεσμοποιημένους «εορτασμούς», παθητικά μόνο εισπράττουμε εντυπώσεις. Οργανωτικούς υπεύθυνους των «εορτασμών» ορίζει το κράτος, κατά κανόνα, κάποιους επιδέξιους τεχνολόγους του εντυπωσιασμού. Μην περιμένουμε κάτι καλύτερο.

«Γιορτάζουμε» τα διακόσια χρόνια από την «εθνεγερσία», όπως τη λέμε: την απελευθέρωσή μας από τυραννική σκλαβιά που κράτησε τριακόσια εξήντα οχτώ (368) χρόνια. Ο εορτασμός δεν προβλέπει ερωτήματα, προβληματισμούς – κανένας δεν ρωτάει (δεν ενδιαφέρεται να μάθει) τι ακριβώς γιορτάζουμε και ποιο το συλλογικό μας υποκείμενο που γιορτάζει. Ποιο «εμείς» παρέμεινε το ίδιο τόσους αιώνες – ποιοι ήταν εκείνοι που σκλαβώθηκαν το 1453, ποιοι αυτοί που επαναστάτησαν το 1821 και ποιοι εμείς, σήμερα, που πανηγυρίζουμε, με επίσημους καλεσμένους μας, την επέτειο; Ποια κοινά γνωρίσματα μας επιτρέπουν να λέμε «εμείς» και για τις τρεις αυτές διαφορετικές στιγμές και περιπτώσεις; 

Σίγουρα το κοινό δεδομένο δεν είναι η φυλή. Χιλιόχρονη η αυτοκρατορία της Νέας Ρώμης – Κωνσταντινούπολης, που αλώθηκε το 1453 από τους Οθωμανούς Τούρκους, είχε κοινή γλώσσα την ελληνική, άξονα κοινωνικής συνοχής την Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία, και ήταν σαφέστατα πολυεθνική και πολυφυλετική. Οι πληθυσμοί που εξεγέρθηκαν το 1821, από τη Μολδοβλαχία ώς την Κρήτη, επίσης δεν είχαν φυλετική – εθνική ομοιογένεια, είχαν όμως την ίδια «πίστη» (ίδιο εμπειρικό «νόημα» της ύπαρξης και των σχέσεων κοινωνίας της ύπαρξης), όπως και την ίδια γλώσσα.

Με το βιωματικό – εμπειρικό φορτίο που κομίζουν οι λέξεις, θα ήταν ακριβέστερο να πούμε ότι, σε όλους αυτούς τους αιώνες, από το 1453 ώς το 1821, οι λέξεις Ελληνισμός – Έλληνας – ελληνικότητα δήλωναν έναν «πολιτισμό», πολυεθνικό, πολυφυλεκτικό – δύσκολα θα λέγαμε και πολύγλωσσο, επειδή το βιωματικό αντίκρισμα των λέξεων που παραπέμπουν στον τρόπο ή πολιτισμό των Ελλήνων, δεν μεταβιβάζεται με μόνη την κατανόηση των σημαινόντων, απαιτείται και η εμπειρική σχέση, η κοινωνούμενη μετοχή στα σημαινόμενα. Π.χ., τα σημαινόμενα των λέξεων λόγος, αλήθεια, σχέση, κοινωνία, πόλις δεν συμπίπτουν ούτε κατ' ελάχιστο με τις λέξεις ratio, veritas, relatio, societas, urbs. Ο παράγων, που μέσα στην Ιστορία διαφοροποιεί τους πολιτισμούς (νοο-τροπίες και πρακτικές βίου), είναι η βιωματικά (από τους πολλούς) αφομοιωμένη αιτιολόγηση και σκοποθεσία της ύπαρξης και των υπαρκτών.

Ποια είναι η αιτία και ποιος ο σκοπός της ύπαρξης και των υπαρκτών δεν το πληροφορούμαστε από κάποια επιστήμη, θρησκεία ή ιδεολογία. Το ίδιο όπως και τη μητρική αγάπη, την πατρική ευθύνη, τον έρωτα, την «αίσθηση» της πατρίδας, δεν τα γνωρίζουμε επειδή κάποιος μας τα δίδαξε, η γνώση, όση και όποια έχουμε γι’ αυτά, «γεννήθηκε» μέσα μας από την εμπειρία, «ανεπαισθήτως». Προέκυψε η γνώση από τις σχέσεις μας με τα πραγματικά δεδομένα της ζωής μας, σχέσεις πετυχημένες ή ανεπαρκείς, ελλειμματικές, πάντως από σχέσεις, όχι από διδασκαλία, ή από το «κύρος» κάποιας αυθεντίας.

Η αφετηριακή και θεμελιώδης διαφορά του πολιτισμού των Ελλήνων από τον πολιτισμό που «γέννησαν» οι βαρβαρικοί πληθυσμοί των εισβολέων (από τον 4ο έως και τον 6ο μ.Χ. αιώνα) στην ευρωπαϊκή Δύση, θα μπορούσε να συνοψιστεί σε μία, ίσως, πιστοποίηση: Τα βαρβαρικά φύλα ταύτισαν τη γνώση με την ατομική κατανόηση (cogito ergo sum), οι Έλληνες (από την εποχή του Ηράκλειτου) ταύτιζαν τη γνώση με την ενεργό μετοχή στην εμπειρία της σχέσης. Ας υπήρχε ένας, έστω και μόνο ένας από τους επαγγελματίες της εξουσίας στην Ελλάδα σήμερα, που να καταλαβαίνει (όχι να νομίζει ότι καταλαβαίνει) τη διαφορά του πολιτισμού των Ελλήνων (προϊόντος του αθλήματος της «πόλεως») από τον εφιάλτη του ατομοκεντρισμού των «δικαιωμάτων» στις μέρες μας.

Οι μήνες περνούν ταχύτατα, η χρονιά της επετείου (διακόσια χρόνια από την επανάσταση του 1821) θα λήξει με κάποιες ακόμα καλοπληρωμένες «εκδηλώσεις» της κωμικοτραγικής άγνοιας που ενέπνευσε τον όλο «εορτασμό». Αν μεταξύ των αναγνωστών αυτής εδώ της επιφυλλίδας υπάρχουν κάποιοι «συλλέκτες» ιστορικών τεκμηρίων, εν προκειμένω της ακάθεκτης αυτοκαταστροφικής μανίας του σημερινού Ελληνισμού, ας αποκτήσουν το βιβλίο Ιστορίας της Πέμπτης Τάξης του Δημοτικού Σχολείου. Τίτλος: «Ιστορία στα βυζαντινά χρόνια». Το βιβλίο δεν τολμάει την παραμικρή σύνδεση του «Βυζαντίου» και των «Βυζαντινών» με τους Έλληνες και τον πολιτισμό των Ελλήνων. [ΔΙΑΒΑΣΤΕ το και ΕΔΩ]. Αγνοεί ότι η πολιτειακή πραγματικότητα της ελληνορωμαϊκής «Οικουμένης» ονομάζεται για πρώτη φορά «Βυζάντιο» το 1557, από τον Ιερώνυμο Wolf, απόγειο της οργανωμένης προπαγάνδας που είχε μετονομάσει και τους Έλληνες σε «Γραικούς» (περιφρονητικά «εξωμότες»). Οι βαρβαρικοί έποικοι στη Δυτική Ευρώπη ονόμαζαν «Έλληνες» μόνο τον π.Χ. Ελληνισμό!

Εξαγοραστήκαμε φτηνιάρικα, με εθελοδουλεία έσχατης αδιαντροπιάς, χωρίς το ελάχιστο κατάλοιπο αξιοπρέπειας, χωρίς ίχνος τόσων αιώνων αρχοντιάς. Τουλάχιστον ας μας έδινε την παρηγοριά ο πρωθυπουργός να θυσιάσει ελάχιστο χρόνο ενδιαφέροντος για την ιστορική συνείδηση των παιδιών της Πέμπτης Δημοτικού.

ΠΗΓΗ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ, 11 Απρ. 2021. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ,

Η αγωνίστρια Ελληνίδα αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Κριμαίας αποκαλύπτει από το 2014, τι συμβαίνει εκεί- Ευφραιμίδης Γιώργος

Η αγωνίστρια Ελληνίδα αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Κριμαίας αποκαλύπτει από το 2014, τι συμβαίνει εκεί Ευφραιμίδης Γιώργος 

Η αγωνίστρια Ελληνίδα αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Κριμαίας αποκαλύπτει από το 2014, τι συμβαίνει εκεί

Το νέο βιβλίο του ΝΙΚΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗ Το τίμημα του Εμφυλίου Συγκρούσεις και κατάρρευση στην Ελλάδα 1946-1949

 Εκδόσεις Παπαζήση

Το νέο βιβλίο του ΝΙΚΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗ
Το τίμημα του Εμφυλίου
Συγκρούσεις και κατάρρευση στην Ελλάδα 1946-1949
Στο βιβλίο επιχειρείται μια ανάλυση των συγκρούσεων που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα την περίοδο του Εμφυλίου 1946-1949, με στόχο να προσδιοριστεί το τίμημα που είχε σε όρους κοινωνικούς, οικονομικούς και πολιτικούς. Η αποτυχία των αντιμαχόμενων μερών να αποτρέψουν την σύγκρουση –ή τουλάχιστον να διαπραγματευτούν την λήξη της πριν κλιμακωθεί– εξετάζεται ως μια συνολική αποτυχία λειτουργίας των θεσμών της ελληνικής κοινωνίας, οι συνέπειες της οποίας ανιχνεύονται ακόμη και σήμερα σε πολλές πτυχές της πολιτικής και κοινωνικής δραστηριότητας.
Ο Εμφύλιος απαιτούσε αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες εις βάρος των παραγωγικών επενδύσεων και της παιδείας ενώ παράλληλα προκάλεσε μεγάλες απώλειες ανθρώπινου δυναμικού και για μεγάλο διάστημα ένα διχαστικό πολιτικό σύστημα. Η Ελλάδα –αν και ήταν στην πλευρά των νικητών κατά του Άξονα– απώλεσε σχεδόν όλα τα προσδοκώμενα εθνικά οφέλη και τέθηκε στο περιθώριο της ανασυγκρότησης που ακολούθησαν άλλες ευρωπαϊκές χώρες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το τίμημα υπήρξε τόσο βαρύ που κάνει τον Εμφύλιο του 1946-1949 να είναι μακράν η πιο ολέθρια και παράλογη πράξη αυτοκαταστροφής στην νεότερη ελληνική ιστορία.
ISBN 978-618-84762-2-6, Σχήμα 14x21, Σελίδες 210, Τιμή €9,00 (δεν συμπερ. 6% ΦΠΑ),
Έκδοση Αθήνα 2020
Ο συγγραφέας
Ο Νίκος Χριστοδουλάκης είναι κα¬θηγητής Οικονομικής Ανάλυσης στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, μέλος Ερευνητικού Συμβουλίου στο Hellenic Observatory, ενώ το 2018-2019 ήταν Επισκέπτης Καθηγητής στο London School of Economics.
Την περίοδο 1993-2004 διατέλεσε υφυπουργός Οικονομικών, υπουρ¬γός Ανάπτυξης, και υπουργός Οικο¬νομικών. Το διάστημα Ιουλίου 2002 – Ιουνίου 2003 ήταν Πρόεδρος του Eurogroup, ενώ το 2015 ορίστηκε υπηρεσιακός υπουργός Οικονομίας.
Αρκετά βιβλία του έχουν εκδοθεί στο εξωτερικό, όπως το How Crises Shaped Economic Ideas and Poli¬cies, (Springer, 2014) και το Greek Endgame (Rowman & Littlefield, 2015). Στην Ελλάδα το βιβλίο για την Επανεκκίνηση της Ελληνικής Οικονομίας κυκλοφορεί από την διαΝΕΟσις (2018).

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)