Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Ρωσικά μαχητικά ανατίναξαν νέο τουρκικό κομβόι και ισλαμιστική ΜΚΟ- Νεκροί Τούρκοι (φωτο, vid) | ProNews.gr

Ρωσικά μαχητικά ανατίναξαν νέο τουρκικό κομβόι και ισλαμιστική ΜΚΟ- Νεκροί Τούρκοι.

Χ. & Π. Κατσιμίχας - Γέλα Πουλί Μου (Ο Τελευταίος Χορός)

Στην ανακεφαλαίωση των τραπεζών χάθηκαν σε μία ημέρα 33,3 δισεκ. € και βρέθηκε ο έλεγχός τους σε ξένα χέρια.


Stelios Frang
6 ώρες
Με τους χειρισμούς Τσίπρα-Τσακαλώτου-Σταθάκη στην ανακεφαλαίωση των τραπεζών χάθηκαν σε μία ημέρα 33,3 δισεκ. € και βρέθηκε ο έλεγχός τους σε ξένα χέρια. Αν είχε κάνει άλλη κυβέρνηση τους ίδιους χειρισμούς θα είχε γίνει επανάσταση, αλλά τώρα περνάει περίπου ως ασήμαντο γεγονός.

'Οταν οι αμερικανοί στρατηγοί αδειάζουν την Τουρκία..

http://www.freepen.gr/2015/11/blog-post_2415.html

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

φοβόμαστε το θάνατο-PITSIRIKI1

φοβόμαστε το θάνατο

ASFYXIA
Βουλιάζουμε,
κάτω απ την τέντα του γαλάζιου ουρανού μας,
κάτω από το λαμπρό φως του ήλιου,
σε μια γη που δονείται ανάμεσα σ αμέτρητα αστέρια,
φτωχοί και πλούσιοι, άρχοντες και σκλάβοι, θύτες και θύματα,
συνταξιδιώτες όλοι μαζί στο ίδιο καράβι…
βουλιάζουμε όλοι μαζί από το βάρος ενός μυαλού που ξεχειλίζει,
σαν χύτρα σε κατάσταση βρασμού,
από δεισιδαιμονίες, στρεβλά πρότυπα, εικόνες, προκαταλήψεις,
προσκολλήσεις, εξαρτήσεις, προσδοκίες
και μια ιστορία γεμάτη ψέματα που μας ειπώθηκε όταν ήμασταν πολύ μικροί,
ένα έτοιμο σύστημα πεποιθήσεων
μας έστειλαν στα σχολεία τους για να μάθουμε τα μυστικά της ζωής
και τα μόνα που μας μάθανε ήταν να αποστηθίζουμε την μασημένη παλιά γνώση,
να συμμορφωνόμαστε με τα υπάρχοντα πρότυπα και να υπακούμε
στους μεγαλύτερους που ήξεραν,
πουθενά δεν μας είπαν για προκλήσεις, τόλμη, καινοτομίες, αμφισβήτηση, περιέργεια,
φαντασία και δημιουργικότητα
από τότε περιπλανιόμαστε, κουβαλώντας οδικούς χάρτες φόβου
που οδηγούν σε αδιέξοδα και καταστροφή,
σε αλληλοσπαραγμούς χωρίς ουσία, σε απέραντη μοναξιά και δυστυχία,
μια περιπλάνηση που δεν μας αφήνει να ευημερήσουμε,
να εξελιχθούμε και να ανακαλύψουμε τις πραγματικές μας δυνατότητες,
να χαρούμε και να φχαριστηθούμε αληθινά τη ζωή,
αυτό το μοναδικό και μαγικό μυστήριο
και βουλιάζουμε όλο και πιο πολύ,
μέσα στο βούρκο των προσωπικών και διαχωριστικών μας πεποιθήσεων,
μέσα στα έλη των χρεωκοπημένων ιδεολογιών και των προτύπων μας
που μας εγκατέλειψαν γυμνούς μέσα στο κρύο, στο ψέμα και τη φτιαχτή ασχήμια,
στις προδομένες προσδοκίες μας
και σ ένα κόσμο βάρβαρο και άδικο που δεν αλλάξαμε ποτέ ουσιαστικά
γιατί ποτέ δεν το θελήσαμε αληθινά με την καρδιά μας,
γιατί η ανατροπή αυτή θα είχε πόνο
κι εμείς μάθαμε να τον αποφεύγουμε τον πόνο…
αρνούμαστε, λες κι από πείσμα,
να αμφισβητήσουμε ό,τι βολικά έχει βρει τη θέση του μέσα μας,
αρνούμαστε να ταράξουμε τα βαλτωμένα μας νερά,
θέλουμε να περάσουμε το ποτάμι χωρίς να βραχούμε,
θέλουμε ν αναστηθούμε χωρίς σταύρωση,
να μην συναντηθούμε με τη φύση και τη ρίζα του πόνου
και σπαταλάμε ολάκερη ζωή σε διαφυγές και σε αναμονές,
με βαριές αποσκευές στους ώμους, σε κρύους σταθμούς,
περιμένοντας τρένα που δεν έρχονται ποτέ,
ολάκερη ζωή να περιμένουμε κάτι να γίνει,
κάτι που θα μας πάει κάπου αλλού
και αυτό το αλλού να μην είναι πουθενά,
σπατάλη μιας ζωής περιμένοντας «κάτι καλύτερο»
και για το «κάτι καλύτερο» χάσαμε το «καλύτερο δυνατό»…
Βουλιάζουμε,
κορμιά κουρασμένα και ασθενικά
από την ατελείωτη σκληρή και άδικη καθημερινή βιοπάλη,
ταλαιπωρημένες και απελπισμένες ψυχές
που προσπαθούν να καταλάβουν πως γίνεται ο παράδεισος κόλαση,
πως τόση ομορφιά γίνεται ασχήμια,
πως γεννιέται τόση βαρβαρότητα μέσα σ ένα ανθρώπινο πλάσμα,
και συνεχώς να διαπιστώνουμε ότι έχει και πιο κάτω,
περισσότερη βαρβαρότητα…
εθελοτυφλούμε όλο και πιο πολύ,
θέλουμε να μην μας ενοχλήσουν τα «κουτάκια» μας
γιατί μας δίνουνε τις βολικές απαντήσεις
για να μπορέσει να μας πάρει ο ύπνος το βράδυ,
αυτή την ψευδαίσθηση του «όλα καλά» που λέμε
όταν συναντάμε στο δρόμο κάποιο παλιό φίλο,
μπρός στα μάτια μας καταστρέφονται οι θάλασσες, τα ποτάμια, η καλλιεργήσιμη γη,
αθώα πλάσματα, μολύνεται ο αέρας που αναπνέουμε
κι εμείς ευχόμαστε να έχουμε την υγειά μας και να είμαστε καλά…
μα ο θάνατός μας είναι αργός και κατοικεί μέσα στα μπετόν,
σκουριάζουμε μαζί με τους τόνους από τα σίδερα και τα μέταλλα
που μέσα τους φωλιάζει η μοναξιά μας,
που μέσα τους κρύβονται οι φόβοι μας,
σαπίζουμε
μα συνηθίζουμε ακόμα και τούτη την αβάσταχτη δυσωδία της σαπίλας
γιατί είναι δικιά μας,
και οι μέρες έρχονται και πάνε
τα καλοκαίρια και οι χειμώνες,
οι μήνες και τα χρόνια περνάνε
κι εκλιπαρούμε για μια ξέγνοιαστη στιγμή, να μας αφήσουνε για λίγο ήσυχους
Βουλιάζουμε,
με μια λαχτάρα πάντα για τ αυτονόητα που δεν ζούμε,
την αγάπη, τη λευτεριά, την ομορφιά, την απλότητα, το χαμόγελο, τη γύμνια,
τις μοιρασιές, τα όμορφα μέρη, τις όμορφες αισθήσεις,
γιατί αυτό που ζούμε είναι ένα ψέμα,
η ψυχή το ξέρει μα διαφωνεί το μυαλό,
που αποδέχεται άχρηστες πεποιθήσεις, ανόητα και παρωχημένα πρότυπα,
μονάχα να υπομένουμε μάθαμε
όσα δεν τολμάμε ν αμφισβητήσουμε, να γκρεμίσουμε και να ξαναχτίσουμε,
σαν αιώνια ανώριμα παιδιά
που πεισματικά αρνούνται να ωριμάσουν,
αποκαμωμένοι απ τις καθημερινές μάχες
βουλιάζουμε
στους φτηνούς μας καναπέδες και τις καταναλωτικές μας ανέσεις
μ ένα στόμα ορθάνοιχτο,
περιμένοντας πεινασμένοι τα μαγικά μικρά μπλε χαπάκια
που πετάγονται από κάθε μεριά και κάθε γωνία,
απ όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα, όπου κι αν βρεθείς,
τηλεόραση, εκπομπές, ειδικοί σύμβουλοι, πολιτικοί,
επίσημες ανακοινώσεις, φορείς, ιδρύματα,
κι εμείς τα χάβουμε όλα, τα καταπίνουμε αμάσητα
μας καταστέλλουν, μας ηρεμούν, όλα μοιάζουν συνηθισμένα,
όλα είναι στη θέση τους, όλα πρέζα,
περήφανοι και πλήρεις, οπλισμένοι με το τελευταίο μας iphone
βγάζουμε selfies
μ εκείνο το χαμόγελο του ηλίθιου
Αργοπεθαίνουμε,
ευνουχισμένοι και ιδανικοί αυτόχειρες που αδυνατούν να αντιληφθούν την ουσία,
την ουσία που φωνάζει ολόκληρη η πλάση με κάθε τρόπο,
που ρέει ακατάπαυστα απ τις ανεξάντλητες πηγές του φωτός,
κωφεύουμε στα μηνύματα, γυρίζουμε την πλάτη στο οφθαλμοφανές,
φοράμε τα κοστουμάκια μας, τις μάσκες μας και βγαίνουμε στις λεωφόρους
και τους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας
προσπαθώντας να τη βγάλουμε καθαρή, ν αποφύγουμε τα ατυχήματα,
να μην πονέσουμε, να μην ταραχτούν τα θολωμένα νερά του βάλτου μας,
μας αρκεί απλά να επιπλέουμε, άτολμοι στ απάτητα χωρίς σωσίβιο,
αδύναμοι μπροστά στο αυτονόητο και το απλό,
κουτοπόνηροι και πανούργοι στο να κοροϊδέψουμε ο ένας τον άλλο,
παρασέρνοντας ο ένας τον άλλο στη φθορά
στη σπατάλη της ενέργειας που είμαστε καμωμένοι,
το καράβι να πηγαίνει ολοταχώς για το παγόβουνο
κι εμείς
να σπρωχνόμαστε για το ποιός θα κάτσει στην πρώτη θέση,
κάνουμε πάρτι και ξεφαντώματα για εκτόνωση
κι αφήνουμε το καράβι του κόσμου μας να το κυβερνάνε παρανοϊκοί,
διεφθαρμένοι και επικίνδυνοι ψυχοπαθείς
Αργοπεθαίνουμε,
και δεν έχουμε ιδέα κατά που πάμε,
ένα προσανατολισμό, κάποιο σχέδιο,
δεν έχουμε ιδέα ότι οι σημερινές επιλογές μας
είναι το αύριο που περιμένει εμάς και τα παιδιά μας,
που τα παρασέρνουμε στο δικό μας ανόητο όλεθρο
χωρίς να βάζουμε ένα τέλος στην τρελή πορεία μας στα παράδοξα
πλάσματα με νοημοσύνη και καρδιά
να σέρνουμε ατσαλένιες μπάλες μ αλυσίδες στα πόδια
ακολουθώντας αξίες που γίνανε πυξίδες χαλασμένες
και δείχνουνε μονάχα πρόσκαιρες απολαύσεις,
επιφανειακές μικροαλλαγές και ατελείωτες επαναλήψεις του ίδιου μοντέλου,
αυτού που μας ειπώθηκε
να αποφεύγουμε ότι μας πονά και να προσπαθούμε να επαναλάβουμε ότι μας ευχαριστεί,
έχοντας πάντα όπλο πολύτιμο την επιλεκτική μας ηθική και τις αποδοχές μας
ένα βάρβαρο θεριό τρέφουμε εντός μας,
μα τα θεριά όσο και να τα ταΐσεις πάντα πεινασμένα θα είναι και πάντα θεριά,
για να γίνει το θεριό άνθρωπος χρειάζεται όλα να τ απαρνηθεί,
όλα να τα πετάξει, να πεθάνει για ν αναστηθεί
να λυτρωθεί
μιας και η ζωή μας πιο πολύ με μια μακρά αναμονή θανάτου μοιάζει,
φοβόμαστε το θάνατο πιο πολύ από τις τύψεις που δεν ζήσαμε,
φοβόμαστε το θάνατο όλων όσων έχουμε επενδύσει ότι είμαστε,
μα θάνατος στην ουσία δεν υπάρχει,
αυτό που υπάρχει είναι ο φόβος του θανάτου,
αυτό που υπάρχει είναι ο φόβος,
εμείς είμαστε ο φόβος
γιατί ποτέ δεν γυμνωθήκαμε
γιατί ποτέ δεν νοιώσαμε λεύτεροι,
γιατί πάντα κουβαλούσαμε βάρη, εικόνες, προσδοκίες, ενοχές και πίστεις
Αργοπεθαίνουμε,
ζώντας μια ζωή δανεική,
μια ζωή φτιαγμένη από τα λόγια και τις υποδείξεις άλλων
αναζητούμε το δικό μας παραμύθι, με τους δικούς μας ήρωες,
την πλοκή και τους ρόλους,
γεννάμε συνεχώς όνειρα
μα τ όνειρο είναι μονάχα μια στιγμή, καπνός, δεν είναι ζωή αληθινή,
η ζωή είναι μάθηση, είναι δημιουργία και σχέσεις,
είναι επίγνωση
κι εμείς ονειρευόμαστε γιατί αυτό μας μάθανε,
να ονειρευόμαστε κι όχι να δημιουργούμε οράματα,
μας μάθανε να ζούμε και να υπομένουμε την κόλασή μας,
κι έπειτα να ονειρευόμαστε ότι κάπου υπάρχει και ο παράδεισος
που από ένστικτο λαχταράμε…
Αργοπεθαίνουμε,
μόνοι ανάμεσα σε δισεκατομμύρια γαλαξίες και αστέρια,
τ αστέρια που μας περιμένουνε, που είναι η πραγματική μας πατρίδα
Απορούμε συχνά πως γίνεται
και ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει ακόμα να συμφιλιωθεί και να συμβιώσει
αρμονικά με όλη αυτή τη φυσική ομορφιά που απλώνεται παντού γύρω του,
τη βιοποικιλία και τις θαυμαστές διαδικασίες της ζωής…
Λησμονούμε
ότι χρειάζεται πρώτα απ όλα ν αναγνωρίσουμε ότι είμαστε θεριά,
κι έπειτα ν αντιληφτούμε ξεκάθαρα πως για να γίνει το θεριό άνθρωπος
χρειάζεται να καλυφθούν όλες του οι βασικές ανάγκες,
ενέργεια, τροφή, νερό, στέγη, ασφάλεια, περίθαλψη…
να μπορεί να έχει άμεση πρόσβαση σε όλα όσα έχει ανάγκη και υπάρχουν,
χωρίς περιορισμούς, χωρίς διακρίσεις, χωρίς ένα μέσο σαν το χρήμα
που γεννά τις αδικίες και τις ανισότητες…
…και τέλος για να γίνει ο άνθρωπος πλάσμα πολιτισμένο
χρειάζεται ν αναγνωρίσει και να αποδεχτεί την ισότητα, την ενότητα
και το Όλον της ύπαρξης…
ΠΗΓΗ http://pitsirikidotnet.gr/2015/11/%CF%ΚΝΤ./

«Σεισμό» έχει προκαλέσει η επιστολή κόρης αυτόχειρα στον Αλέξη Τσίπρα


Η αυτοκτονία του πατέρα της είχε σοκάρει τότε όλη την Ελλάδα. Η Έμμυ Χριστούλα είναι επικοινωνιολόγος κόρη του Καρδιτσιώτη φαρμακοποιού…
PITSIRIKIDOTNET.GR

Αγορές: "ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ" - του Άρη Οικονόμου

http://www.analyst.gr/2015/11/28/sta-oria-tou-xaous/

"Οι επτά μεγαλύτερες οικονομικές πληγές του πλανήτη έχουν μολυνθεί σε τέτοιο βαθμό, όπου είναι πια αδύνατη η θεραπεία τους με τα γνωστά χάπια – γεγονός που σημαίνει ότι, απαιτείται επειγόντως η «εγχείρηση» τους στο χειρουργείο"
Οι επτά μεγαλύτερες οικονομικές πληγές του πλανήτη έχουν μολυνθεί σε τέτοιο βαθμό, όπου είναι πια αδύνατη η θεραπεία τους με τα γνωστά χάπια - γεγονός που σημαίνει ότι, απαιτείται επειγόντως η «εγχείρηση» τους στο χειρουργείο.
ANALYST.GR

Δ. ΠΑΤΕΛΗΣ: ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ -ΠΡΟΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ. Πρόκειται για ''τρανσφοβική ρητορική'', όπως τον κατηγορούν?


ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ: http://www.lifo.gr/articles/mikropragmata/82314

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Οικονομία & Πολιτική: "ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ" - της ομάδας του Analyst


http://www.analyst.gr/2015/11/27/to-telos-ton-psevdesthiseon/

General Wesly Clarke about the Turkisch support for ISIS


Στην Ελληνική:http://apocalypsejohn.com/stratigos-gouesli-klark-telioni-tin-tourkia-ine-sinergos-tis-isis/

Ακούστε πρώτοι το νέο δίσκο της ΕΛΕΩΝΟΡΑΣ ΖΟΥΓΑΝΕΛΗ

Ακούστε πρώτοι το νέο δίσκο της ΕΛΕΩΝΟΡΑΣ ΖΟΥΓΑΝΕΛΗ.

Κώστας Τσιαντής: ΚΑΤΩ ΑΠ΄ΤΟ ΧΑΟΣ: Η αλήθεια και η μοιραία διανόηση!




Ι
1. Διαβάζω …και αισθάνομαι σα να τρυπούν το δέρμα μου τα αιχμηρά σπαράγματα που εκσφενδονίστηκαν από το κατακερματισμένο υποκείμενο της γνώσης, αλλά και μιας σκέψης που υποτάχθηκε στους τρόπους νομιμοποίησης της σύγχρονης χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας, που θέλει να ταυτίζει και να χαρακτηρίζει εκείνους που την καταγγέλλουν  κομμουνιστές (κατά το πρότυπο του μακαρθισμού), παρασιωπώντας την κοινωνική αντίδραση που η κερδοσκοπία ξεσήκωσε επί δυο αιώνες στις Η.Π.Α όχι μόνο με το εργατικό κίνημα αλλά και μια σειρά πράξεων προέδρων και πολιτικών που είχαν το σθένος να τα βάλλουν με  τους τραπεζίτες και δολοφονήθηκαν.
Βέβαια η αριστερά δεν ασχολείται με τέτοιους αγωνιστές που οι πατρίδες τους βρίσκονταν στον άλλο πόλο της εποχής του ψυχρού πολέμου. Το παράδοξο είναι όμως ότι ούτε η δεξιά ούτε κανείς άλλος ασχολείται, και αυτό κάτι σημαίνει.  Αλλά δε χρειάζεται να είναι κανείς  οπαδός κάποιου κόμματος ή ιδεολογίας για να θυμάται και ν΄αποκομίζει διδάγματα απ΄όσους αγωνίστηκαν, σκοτώθηκαν και δολοφονήθηκαν από το παγκοσμιοποιούμενο  παρακράτος σε Δύση κι Ανατολή.  Αρκεί το αίσθημα δικαίου μέσα του  ν’ αναλογιστεί κανείς και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου ώστε να μπορέσει ν' αντιδράσει απέναντι στους κλέφτες και τους απατεώνες, εφόσον βέβαια έχει γίνει προηγουμένως ικανός  να τους διακρίνει.

2. Κι αυτό ακριβώς είναι που προσπαθεί ν’ αποτρέψει με χίλια δυο τερτίπια η κυρίαρχη διανόηση του Συστήματος, η οποία χρησιμοποιώντας το νέφος και  τη συνθετότητα των αλληλεπιδράσεων Οικονομίας, Κοινωνίας, Κράτους, Πολιτικής, Γεωστρατηγικής, Γνώσης και Κουλτούρας, είναι ικανή  να κρύβει τους πραγματικούς ενόχους και να καθιστά ένοχο το λαό!  Κάτω από μια σύνθετη πραγματικότητα που η διανόηση  αρέσκεται να την εμφανίζει ως χαοτική κρύβονται βέβαια εύκολα οι αλήθειες και  αναστέλλεται η αντίδραση του κοινωνικού υποκειμένου. Έτσι, κάτω από την  ‘’αφήγηση’’ της κυρίαρχης διανόησης και το χαρούμενο επικοινωνιακό περιτύλιγμα ενός υποταγμένου πολιτικού συστήματος, προχωράει ο ιός που τρώει την ψίχα κάθε έννοιας δικαίου και ηθικής τάξης, αλλά και πατρίδας. 
Επιστρατεύοντας  την αποτυχία και την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού (1989) πολλοί από τους διανοούμενους θεωρούν φυσικό να γράφουν αφηγήσεις αφημένοι  στο ρεύμα των πραγμάτων (του μανιακού καπιταλισμού- του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης), χωρίς να νοιάζονται να στρέψουν την προσοχή του κοινού σε όσα με αίμα κατάκτησαν οι λαοί και αποτελούν σήμερα ηθικό κεφάλαιο της ανθρωπότητας (αποτυπωμένο στο διεθνές δίκαιο, στο ευρωπαϊκό δίκαιο, αλλά και στο σύνταγμα τούτης της δοκιμαζόμενης χώρας).  Αντί να αναζητούν την αλήθεια που φωτίζει την απανθρωπιά -τη μαύρη τρύπα- του συστήματος, αντί να εντοπίζουν τα κομβικά σημεία- τις πολιτικές αποφάσεις που το διαμόρφωσαν ιστορικά, αντί να επιζητούν να θέσουν την ανεξέλεγκτη οικονομία των χρηματιστών υπό τον έλεγχο της Πολιτικής (υπό κοινωνικό πολιτικό έλεγχο), αντί να διεκδικήσουν την αλλαγή και τον εκδημοκρατισμό του Συστήματος, οι κυρίαρχοι της διανόησης  νοιάζονται να μας θυμίζουν τα λάθη μας (όπου λάμπουν τα λάθη των ηγεσιών μας!)  και τις ανεπάρκειές μας (που αναμφίβολα υπάρχουν σε πολλούς τομείς), προκειμένου διακατεχόμενοι από αισθήματα ενοχής να νομιμοποιήσουμε τα μνημόνια τα οποία κατέστρεψαν την πατρίδα μας και τώρα τη βγάζουν κομμάτι-κομμάτι στο σφυρί.
3. Είναι αδύνατον ο Έλληνας πολίτης που κατάλαβε πραγματικά  τι συμβαίνει να μείνει απαθής απέναντι στο  έγκλημα εις βάρος του λαού και της πατρίδας του. Δεν είναι απαραίτητο εδώ να διαβάσει κανείς τον Μαρξ και τον Έγκελς. Αρκεί να διαβάσει το τι περιλαμβάνεται στις Συμβάσεις Δανεισμού [1](θέμα που το έχει αναπτύξει κατ’ επανάληψη ο καθηγητής Κασιμάτης), το τι αναφέρεται στο πόρισμα της Επιτροπής της Βουλής για το Χρέος [2] (την οποία κατήργησε ο νυν πρόεδρος της Βουλής) και το τι  υπέγραψαν τον Αύγουστο με το τρίτο Μνημόνιο (2015) οι 250 της Βουλής μας για αεροδρόμια, λιμάνια, Ελληνικό, ενεργειακούς πόρους κ.ο.κ. και ν’ αποφασίσει. Αρκεί να σκεφτεί το ξεπούλημα που σημειώθηκε μόλις προχτές- μέσω της ανακεφαλαιοποίησης- των ελληνικών τραπεζών [3], των οποίων η αξία αποτιμήθηκε συνολικά  στα 850 εκ. ευρώ (Εθνική Τράπεζα + Τράπεζα Πίστεως +Τράπεζα Πειραιώς + EuroBank) και η τιμή αγοράς εκάστης μετοχής από τους κερδοσκόπους συμφωνήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση στο 0.01-ο.ο4 ευρώ!  

ΙΙ
Βεβαίως όλα αυτά για να καταστούν δυνατά έχουν αφετηρία τη διάβρωση και την ανατροπή που σημειώθηκε σε μια βαθύτερη σφαίρα: τη σφαίρα της αλήθειας σε όλα τα πεδία: της επιστήμης,  της φιλοσοφίας, της θεολογίας, της ιστορίας και της παιδείας.  Το θέμα είναι τεράστιο και ξεφεύγει από τις προθέσεις αυτού του άρθρου. Όμως ας επισημάνουμε επιγραμματικά κάποια σημεία, που διαποτίζουν πολλά από τα βιβλία και άρθρα που διαβάζουμε :
1. Μια θετική Επιστήμη που πασκίζει  ν’ αντικαταστήσει τη Φιλοσοφία, όμοια με τον τρόπο που η Οικονομία αντικατέστησε  (στη Δύση) την Πολιτική.
2. Μια ‘’Φιλοσοφία’’ (που συνεδριάζει στα γραφεία των Βρυξελλών) και βγαίνει έπειτα να επιχειρηματολογήσει υπέρ των μεταρρυθμίσεων της Τρόικας! 
3. Μια κοσμολογία (θετική επιστήμη) που   παραβιάζει ή κατεδαφίζει την εννοιολογική προϋπόθεση κάθε επιστήμης: την καθολικότητα των εννοιών, καθώς λ.χ  στον φυσικομαθηματικό φορμαλισμό της αφού συμπεραίνει ως αρχή του κόσμου «ένα σημείο άπειρης πυκνότητας», έπειτα προχωρά να μας επικοινωνήσει αυτό το σημείο ως μηδέν, πράγμα που μας οδηγεί (κατά λογική συνέπεια) να δεχτούμε: i. Την «εκ του μηδενός «γένεση» και ii.  Την ταύτιση μηδενός και απείρου, ως κατηγορικά χαρακτηριστικά της ίδιας οντότητας!
4. Μια φιλοσοφία της ενοχής (κατά το προπατορικό αμάρτημα) που αντί να καταλογίζει ευθύνες κι ενοχές με βάση το λογαριασμό -την Επιστήμη της Οικονομίας: ήτοι με βάση το ποιος κλέβει ποιόν, έρχεται να  ενοχοποιήσει ως υπαίτιο της κρίσης τον καταληστευμένο και πτωχευμένο ελληνικό λαό.   
5. Μια Επιστήμη που έρχεται αρωγός στην  κατασκευή ενός επινοημένου θεού (και ανθρώπου), όπως ενδεικτικά υποδηλώνεται από την μετονομασία του σωματιδίου του Higgs, που γέννησαν οι πειραματικές συνθήκες του CERN, σε ‘’σωματίδιο του θεού’’.    
6. Μια θεολογία και ένας τρόπος του σκέπτεσθαι κλεισμένος στην έννοια της ουσίας (του τι εστί),  που δεν μπορεί να δει: ότι αυτό το «τι»  τελικά υπάρχει και δίνει ζωή χωρίς να το φτιάξει κανείς˙ ότι είναι χωρίς να το ζητήσει κανείς, ότι φανερώνεται και αποσύρεται (όπως ο ήλιος), μα παραμένει εκεί αμετάθετο έστι (τον κόσμον τόνδε, τον αυτόν απάντων, ούτε τις θεών ουδ’ ανθρώπων εποίησεν, αλλά ην αεί και έστιν και έσται πυρ αείζωον, απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα, απ.30. Ηράκλειτος).
7. Μια γνώση-δύναμη ανεξέλεγκτη κι εξουσιαστική, που αποσπάστηκε κι αυτονομήθηκε από την κοινωνία και τις βουλήσεις των ανθρώπων και μετέτρεψε τον κόσμο του ανθρώπου σε οίκο εμπορίου, αγορά εργασίας και καταναλωτών.  
7. Μια γλώσσα που μονοπωλεί και δεν κοινωνεί (δεν αφουγκράζεται και δεν μιλά της πάσχουσας ύπαρξης το οδυνηρό σάλεμα).
8. Μια χωροχρονική αλήθεια- δόξα που δεν έχει κέντρο- εστία, όπως η υποταγμένη πολιτική δεν έχει πλέον κέντρο της το Δήμο (Πνύκα).
9. Κι ενώ όλα τα παραπάνω μένουν ανοιχτά για διάλογο και όλοι μιλούν δικαιολογημένα  για την ανάγκη της παιδείας, αρχίζει να εμφανίζεται  εδώ πάλι η θεμελιώδης διαφορά. Ενώ εμείς ως παιδεία βλέπουμε την ανακάλυψη της αλήθειας των πραγμάτων και την κατάκτηση μέσα από  τη γνώση και τις  τέχνες  (όλων των ειδών) της δυνατότητας να υπάρξουμε και να πραγματώσουμε τον εαυτό μας: ν’ αποτινάξουμε το ζυγό και να εργαστούμε για να οικοδομήσουμε μια νέα Ελλάδα, εκείνοι (οι Τροικανοί) ψάχνουν να βρουν τρόπο και επιχειρήματα ώστε ν’ απαρνηθούμε θεληματικά τη ζωή μας, τον πολιτισμό και τη δημιουργικότητά μας και να προσαρμοστούμε στην κατάσταση του προτεκτοράτου και του φτηνού εργατικού δυναμικού που συνεπάγεται ο καταμερισμός εργασίας που εκείνοι αποφάσισαν.
10. Δεν κλείνουμε τα μάτια μας  βεβαίως την πραγματικότητα,  γιατί είναι ακριβώς αυτή που με «τόλμη και αρετή» έχουμε ν’ αλλάξουμε!
Κώστας Τσιαντής

Ινφογνώμων Πολιτικά: Διαβάστε τις δηλώσεις Πούτιν, κατά τη συνάντησή το...

Διαβάστε τις δηλώσεις Πούτιν, κατά τη συνάντησή του με τον Γάλλο πρόεδρο.

ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ, 34.00+ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΑΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡ3 26Νοε2015 – επιΚΟΙΝΩΝΙΑ

26Νοε2015 – επιΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ -Η ελληνική τραγωδία: Πως οι Έλληνες πολίτες έχασαν τα 44 δισ.ευρώ της πρώτης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών | ProNews.gr

Η ελληνική τραγωδία: Πως οι Έλληνες πολίτες έχασαν τα 44 δισ.ευρώ της πρώτης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.

DEJAN LUČIĆ Ο "άνθρωπος που ξέρει": Έλληνες ξυπνήστε!!!

Μόσχα προς Άγκυρα: 'Ή θα υποταχθείτε ή θα συντριβείτε' - Δείτε βίντεο | ProNews.gr

Μόσχα προς Άγκυρα: 'Ή θα υποταχθείτε ή θα συντριβείτε'.

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

'Θερμή' απάντηση από Μόσχα σε Αγκυρα: Βομβαρδίστηκε τουρκικό κομβόι εκεί που καταρρίφθηκε το Su-24 - Δεκάδες Τούρκοι νεκροί | ProNews.gr

'Θερμή' απάντηση από Μόσχα σε Αγκυρα: Βομβαρδίστηκε τουρκικό κομβόι εκεί που καταρρίφθηκε το Su-24 - Δεκάδες Τούρκοι νεκροί.

Σ.Λαβρόφ: 'Η Τουρκία παραβιάζει τον ελληνικό εναέριο χώρο στο Αιγαίο 1.500 φορές ετησίως και κατέρριψε το ρωσικό μαχητικό για... 17 δευτερόλεπτα' | ProNews.gr

Σ.Λαβρόφ: 'Η Τουρκία παραβιάζει τον ελληνικό εναέριο χώρο στο Αιγαίο 1.500 φορές ετησίως και κατέρριψε το ρωσικό μαχητικό για... 17 δευτερόλεπτα'.

Ο κ. Γιώργος Κασιμάτης στις Αντιθέσεις

Κασιμάτης Εξεταστική για Μνημόνιο 03 06 2015

Wikileaks>Οι χρηματοδότες του ISIS

Ο ιστότοπος Wikileaks έδωσε στη δημοσιότητα απόρρητο έγγραφο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, σύμφωνα με το οποίο Σαουδάραβες κροίσοι χρηματοδοτούν τους τζιχαντιστές. Το έγγραφο, με ημερομηνία 30 Δεκεμβρίου ...
PITSIRIKIDOTNET.GR

ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΣΤ' ΟΝΟΜΑ ΘΕΩΝ - ΓΙΑΝΝΗΣ Κ. ΙΩΑΝΝΟΥ

Μυστικός δείπνος (Last supper)

Σώος ο δεύτερος χειριστής του Su-24 - Διασώθηκε μετά από επιχείρηση των Spetsnaz και μεταφέρθηκε στη Λαττάκεια | ProNews.gr

Σώος ο δεύτερος χειριστής του Su-24 - Διασώθηκε μετά από επιχείρηση των Spetsnaz και μεταφέρθηκε στη Λαττάκεια.

Σώος ο δεύτερος χειριστής του Su-24 - Διασώθηκε μετά από επιχείρηση των Spetsnaz και μεταφέρθηκε στη Λαττάκεια | ProNews.gr

Σώος ο δεύτερος χειριστής του Su-24 - Διασώθηκε μετά από επιχείρηση των Spetsnaz και μεταφέρθηκε στη Λαττάκεια.

Ρωσικό ΥΠΑΜ: Βίντεο που αποδεικνύει ότι το Su-24 ουδέποτε παραβίασε τον τουρκικό εναέριο χώρο! | ProNews.gr

Ρωσικό ΥΠΑΜ: Βίντεο που αποδεικνύει ότι το Su-24 ουδέποτε παραβίασε τον τουρκικό εναέριο χώρο! | ProNews.gr

kYR


Δημήτρης Καζάκης: Δες και μάθε πώς σ

Δημήτρης Καζάκης: Δες και μάθε πώς σου σκάβουν το λάκκοhttp://www.freepen.gr/2015/11/blog-post_3673.html

Ρωσικό Γενικό Επιτελείο: 'Συντρίψτε Τούρκους και Τουρκομάνους στον βόρειο θύλακα' - Ξεκινούν οι χερσαίες επιχειρήσεις - Το 'Μόσκβα' πλέει προς Λαττάκεια | ProNews.gr

Ρωσικό Γενικό Επιτελείο: 'Συντρίψτε Τούρκους και Τουρκομάνους στον βόρειο θύλακα' - Ξεκινούν οι χερσαίες επιχειρήσεις - Το 'Μόσκβα' πλέει προς Λαττάκεια | ProNews.gr

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

Yanis Varoufakis: »MONEY AND POWER«, Public Lecture 2015-11-04

UK: Varoufakis and John McDonnell slam Osborne's austerity policies

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΠΙΛΟΤΩΝ - Οι Τούρκοι το έριξαν, οι Τουρκμένοι...

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΠΙΛΟΤΩΝ - Οι Τούρκοι το έριξαν, οι Τουρκμένοι τους γάζωσαν στον αέραhttp://www.freepen.gr/2015/11/blog-post_5314.html

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ 20/11/2015 ISIS ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΦΙΑΛΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ

ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ένα βήμα πριν τη γενικότερη ανάφλεξη αλλά ασχολούμαστε με ΚΕΦΕ,...

ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ένα βήμα πριν τη γενικότερη ανάφλεξη αλλά ασχολούμαστε με ΚΕΦΕ, Τζιτζικώστες, Φλαμπουράδηδες, Τσίπρες, Μεϊμαράκηδες http://www.freepen.gr/2015/11/blog-post_5123.html

ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Πρόσφυγες και μετανάστες. Του Κώστα Τσιαντή

ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ:  Πρόσφυγες και μετανάστες.
Του Κώστα Τσιαντή

Δυστυχώς η Πολιτική δεν είναι Ηθική. Αν έφτανε στο σημείο να είναι τότε δεν θάχαμε την αντιπαράθεση που βλέπουμε σε τόσα θέματα και εν προκειμένω στο προσφυγικό κα μεταναστευτικό. Το θέμα είναι πώς μπορείς να ενεργήσεις πολιτικά παραμένοντας άνθρωπος αλλά και υπερασπιζόμενος την εθνική επικράτεια στην προοπτική της.
Είναι βέβαιο ότι δεν μας ταιριάζει να ψάχνουμε κάποια γκέτο να εγκλείσουμε πρόσφυγες και μετανάστες-  που και με τις δικές μας ευλογίες και τη φωτιά της Δύσης ξεσπιτώθηκαν. 1.Αν οι συνάνθρωποι αυτοί είναι να παραμείνουν στην πατρίδα μας χρειάζονται ευκαιρίες να ζήσουν, να δουλέψουν και να προκόψουν. Χρειάζονται από πλευράς κράτους και δυτικών εταίρων προγράμματα για τη στήριξη αυτών των ανθρώπων.  2. Αν είναι να γυρίσουν στις πατρίδες τους, τότε και πάλι χρειάζονται στήριξη κάποιου τύπου Marshall να  ανοικοδομήσουν τις πατρίδες τους και να ξανακτίσουν τη ζωή τους. Και όπως εμείς διεκδικούμε πολεμικές αποζημιώσεις από Γερμανία, είναι καιρός οι ίδιοι να τις ζητήσουν από τους καταστροφείς των πατρίδων  και των οικογενειών τους, παρότι οι ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν δεν έχουν αντίτιμο.  

Όμως ποια Δύση πρόκειται να αναγνωρίσει τα λάθη της και να κάνει κάτι τέτοιo; Ωστόσο είναι ανάγκη η Δύση να αναλάβει τις ευθύνες της και η ΕΕ να αλλάξει την πολιτική της υποταγής της στην Ολιγαρχία με την πολιτική της δημοκρατικής εντολής των λαών της. Πιστεύω ότι η πλειονοψηφούσα βούληση στους δυτικούς λαούς δεν ταυτίζεται με την άρνηση και την αποχή που κατεγράφη στο ψήφισμα του ΟΗΕ ενάντια στο Ναζισμό από τις ηγεσίες τους, αλλά με την κατάφαση στη Δημοκρατία, την ειρήνη, την πρόοδο και τη συνεργασία των λαών.

Ευχές βέβαια θα πείτε, γιατί όπως έγραψε πρόσφατα  (14-11-2015) ο πρέσβης ε.τ. Περικλής Νεάρχου [1]: ‘’Μετά το χτύπημα στο Παρίσι, είναι φανερό ότι η πολιτική των ανοικτών συνόρων, με πρόσχημα την περιβόητη Ευρωπαϊκή Οδηγία για το ‘Ασυλο, είναι πλήρως ανεδαφική και ανεύθυνη. Οι αυστηρότεροι έλεγχοι των συνόρων στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, θα εγκλωβίσουν τους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες στην  Ελλάδα. Πρέπει άμεσα η Ελλάδα να αναστείλει την εφαρμογή της Οδηγίας αυτής για λόγους εκτάκτων συνθηκών και εθνικής ασφάλειας, όπως έχει δικαίωμα. Η λαθρομετανάστευση, εάν παραμείνει ανεξέλεγκτη, μπορεί να εξελιχθεί σε Μαντζικέρτ[2] του Νέου Ελληνισμού’’.

Οι υφιστάμενοι κίνδυνοι (έχοντας υπόψη την πολιτική που είχε προαναγγείλλει τη δεκετία του ’80 ο πρόεδρος Οζάλ της Τουρκίας για ειρηνική κατάκτηση της Ελλάδας) να χρησιμοποιηθούν πρόσφυγες και μετανάστες ως όργανα της σωβινιστικής εξωτερικής πολιτικής των γειτόνων μας σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη ενδοτικότητα στις εξωτερικές σχέσεις με την Τουρκία[3], δεν είναι κάτι στο οποίο μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια. Δεν είναι όμως συνάμα και κάτι που μπορεί να μας οδηγήσει στη γενικευμένη καχυποψία, να καταστήσουμε πρόσφυγες και μετανάστες ξανά τα θύματα της πολιτικής  και ν’ αναστείλουμε την  αλληλεγγύη μας προς αυτούς και τη φιλοξενία μας.

Συνεπώς, η παρατηρούμενη διατύπωση πάνω στο πρόβλημα απόλυτα αντικρουόμενων  πολιτικών θέσεων τύπου (Ναι-Όχι), παρότι είναι χρήσιμη στο φωτισμό των διαστάσεών του,  ωστόσο δεν είναι αυτή που συμβαδίζει με την αντιμετώπιση του προβλήματος. Εν προκειμένω, δεν μπορούμε να μιλάμε για αντιμετώπιση του προβλήματος των προσφύγων και μεταναστών χωρίς να σκεφτούμε το τι επιτρέπει η σημερινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και η κοινωνική μας συνοχή και το τι συνάδει με μια αναπτυξιακή ελληνική προοπτική που παραμένει ακόμα σκοτεινή. Παράλληλα με τη δημιουργία των πρωτοβουλιών που άμεσα πρέπει εθνικά και πανευρωπαϊκά να αναληφθούν για το πολυδιάστατο αυτό πρόβλημα, είναι αναγκαία η χάραξη και τήρηση από πλευράς Ελλάδος μακρόπνοης εξωτερικής πολιτικής.

Αποτελεί συνταγματική και ηθική λαθροχειρία να  βρισκόμαστε κάθε τόσο οι Έλληνες de facto προ τετελεσμένων, τα οποία δημιουργούν ή αποδέχονται οι κυβερνώντες χωρίς να ρωτιέται ο λαός ο οποίος καλοπροαίρετα κρατά ανοιχτή την καρδιά του στον άνθρωπο όπως ο ποιητής: ‘’την πόρτα ανοίγω το βράδυ’’. Αυτή η ηθική και συναισθηματική στάση- ο οικουμενισμός των αξιών- έχει όμως πολιτική αξία αν εξασφαλίζονται πρώτα οι όροι της εθνικής μας ύπαρξης εντός της οποίας η στάση αυτή και οι αξίες βλάστησαν. Και βέβαια όσο η παγκοσμιοποίηση καταστρέφει τις οικουμενικές (καθολικές) αξίες- χρησιμοποιώντας τες επιλεκτικά ή υποκριτικά-, εμείς έχουμε καθήκον να τις κρατάμε και να τις διαφυλάσσουμε.  
Κώστας Τσιαντής
24-11-2015


ΠΗΓΕΣ


[2] Η μάχη του Μαντζικέρτ μεταξύ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και των Σελτζούκων έλαβε χώρα στις 26 Αυγούστου του 1071, κοντά στο Μαντζικέρτ (σημερινό Μαλαζγκίρτ στην Τουρκία). Ο αυτοκράτορας Ρωμανός Δ' Διογένης ηττήθηκε,  αιχμαλωτίστηκε και απελευθερώθηκε μετά την καταβολή λύτρων, ενώ η Βυζαντινή αυτοκρατορία υποχρεώθηκε στην καταβολή ετήσιου φόρου και την παραχώρηση μερικών φρουρίων στους Σελτζούκους. Αυτή η πανωλεθρία των βυζαντινών στρατευμάτων και, κυρίως, η εσωτερική πολιτική παράλυση που ακολούθησε, επέτρεψε τη μόνιμη εγκατάσταση των Σελτζούκων στη Μικρά Ασία.  Από Βικιπέδια.
[3] Σάββας Καλεντερίδης: http://www.dimokratianews.gr/content/55690/xypna-ellada-epiteloys

H χρηματοδότηση των Ισλαμιστών-ανταρτών κατά του Άσαντ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ-ΒΟΜΒΑ: Βγήκαν στη φόρα έγγραφα με υπογραφή της Χίλαρι Κλίντον για χρηματοδότηση των Ισλαμιστών-ανταρτών κατά του Άσαντ http://www.freepen.gr/2015/11/blog-post_4853.html

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)