Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

Νίκου Σταματάκη : Η επόμενη μέρα θα ανήκει στην Ελλάδα: Εννέα μεγάλες αλήθειες προς την “κάθαρση” του δράματος

Καθώς το ελληνικό δράμα πλησιάζει στην κορύφωσή του παρατηρούμε με ικανοποίηση τον Ελληνα πρωθυπουργό να χρησιμοποιεί με ιδιαίτερη επιδεξιότητα το σπουδαιότερο όπλο του, το «μεγάφωνο παγκόσμιας εμβέλειας», το οποίο πολύ έγκαιρα είχαμε αναλύσει αμέσως μετά την ανάδειξή του στην πρωθυπουργία (http://mignatiou.com/2015/01/ena-megafono-pagkosmias-emvelias-to-spoudeotero-oplo-tou-alexi-tsipra/) στο τέλος Ιανουαρίου.
Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Αγία Πετρούπολη ενώπιον των ηγετών των χωρών BRICS υπήρξε μια σπανιότατη στιγμή στην σύγχρονη ελληνική ιστορία που η ελληνική φωνή αντήχησε γεμάτη ουσία και ζωντάνια μέχρι τα έσχατα της Οικουμένης.  Ταυτόχρονα, η υπογραφή της προκαταρκτικής ελληνορωσικής συμφωνίας για τον νέο αγωγό φυσικού αερίου ήταν ένα άμεσο πρακτικό μέτρο απεγκλωβισμού της χώρας από τα τωρινά αδιέξοδα.  Τέλος, η κατάθεση στεφάνου στο μνημείο του Ιωάννη Καποδίστρια με την απότιση τιμής στον μεγάλο Ελληνα και Ευρωπαίο ηγέτη – πέρα από τους συμβολισμούς της ιστορικής ελληνορωσικής φιλίας – ήταν ένα επίκαιρο σημείο αναφοράς στον πατριωτισμό και την ενότητα (την τόσο αναγκαία στην κρίσιμη αυτή φάση) του ελληνικού έθνους.
Τώρα που η 5μηνη διαπραγματευτική περιπέτεια πλησιάζει στο τέλος της αποκαλύπτεται επιτέλους ολόγυμνη η αλήθεια για τους βασικούς υπαίτιους και τα γεγονότα που οδήγησαν στην μνημονιακή καταστροφή της Ελλάδας, με την πρόσφατη παρουσίαση της εξαίρετης έρευνας-βιβλίου του Μιχάλη Ιγνατίου.  Αλλά ακόμα περισσότερο αποκαλύπτεται η αλήθεια για την πραγματική ουσία των δανείων που δήθεν «έσωσαν» την Ελλάδα. Να λοιπόν ποιες είναι οι σκληρές αλήθειες τις οποίες δεν τολμούσαν μέχρι πρόσφατα να παρουσιάσουν ανοιχτά οι δανειστές και τα φερέφωνά τους:
ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΡΩΤΗ: Από τον πακτωλό των 300 και πλέον δις ευρώ του ελληνικού χρέους σχετικά ελάχιστα είναι το ποσά που εκταμιεύθηκαν από τα ταμεία των δανειστών και έφθασαν στην ελληνική οικονομία.  Τα δάνεια προς την Ελλάδα ήταν στην ουσία λογιστικές εγγραφές που κύριο σκοπό είχαν τη διάσωση των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών.
ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ: Κατά συνέπεια των παραπάνω κανένας Ευρωπαίος – και ειδικά γερμανός – φορολογούμενος δεν πλήρωσε σχεδόν τίποτα για να «σωθεί» η Ελλάδα.  Αντίθετα η Γερμανία κυρίως – αλλά και οι άλλες χώρες της Ε.Ε. – αποκόμισαν κέρδος από τους τόκους των ελληνικών χρεών.  Ειδικά η Γερμανία εκτός από τους τόκους βγήκε κερδισμένη με την αναδιαπραγμάτευση του συνόλου του γερμανικού δημόσιου χρέους με αρνητικά (!) επιτόκια… Τέλος η Γερμανία είναι η μεγάλη κερδισμένη τόσο από την εισαγωγή του ευρώ όσο και από τις ακολουθούμενες πολιτικές λιτότητας αφού το άμεσο πρακτικό τους αποτέλεσμα είναι η γιγάντωση των γερμανικών εξαγωγών σε βάρος κυρίως των χωρών της Νότιας Ευρώπης. Αλλά μέχρι πότε η ποδηγέτηση του συνόλου της Ευρώπης για εξυπηρέτηση των πάντοτε αρπακτικών ενστίκτων των Γερμανών θα ονομάζεται «ευρωπαϊκή ενότητα» και ακόμα περισσότερο «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη»;
ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΡΙΤΗ:  Το ελληνικό πρόγραμμα εισήχθη κατά παράβαση του καταστατικού του ΔΝΤ (το οποίο με απαράδεκτους χειρισμούς άλλαξαν εν μια νυκτί) επειδή προέβλεπε μόνο περικοπές δημοσίων δαπανών και μειώσεις μισθών χωρίς ταυτόχρονο «κούρεμα» του χρέους.  Το ΔΝΤ έχει άπειρες φορές παραδεχτεί τα τεράστια λάθη του και ακόμη και πριν λίγες μέρες απαιτούσε από την ΕΚΤ και τους Ευρωπαίους κούρεμα του χρέους ώστε να καταστεί βιώσιμο.
ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ. Το κούρεμα του χρέους είναι πλέον αναπόφευκτο και το μόνο που συζητείται είναι ο τρόπος.  Είχαμε κατ’επανάληψη προτείνει την διαγραφή του χρέους με πρωτοβουλία της Γερμανίας με συμψηφισμό του με τις οφειλόμενες στην Ελλάδα πολεμικές αποζημιώσεις.  Η πρόταση αυτή είναι ακόμα στο τραπέζι όπως δείχνουν οι δηλώσεις ανωτάτων Γερμανών επισήμων και αναμένονται περαιτέρω εξελίξεις κατά την επικείμενη επίσκεψη του Ελληνα Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Παυλόπουλου στην Γερμανία τον Ιούλιο.  Προφανώς συζητούνται πολλές άλλες ιδέες για το ουσιαστικό κούρεμα του χρέους από τον μηδενισμό των επιτοκίων έως την επιμήκυνση της αποπληρωμής, αλλά επίσης και διάφορες εκδοχές της ανταλλαγής μέρος του χρέους με ομόλογα ευρωπαϊκών οικονομικών θεσμών. Οποια και να είναι η τελική απόφαση ένα είναι βέβαιο, ότι θα υπάρξει κούρεμα του χρέους και τούτο από μόνο του θα αποτελεί μια τεράστια ελληνική νίκη. 
ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ: Χωρίς γενναία αναπτυξιακή χρηματοδότηση κανένα κούρεμα και καμία περικοπή μισθών και συντάξεων δεν πρόκειται να φέρει την ελληνική άνοιξη.
ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΚΤΗ: Εάν παρελπίδα οι διαπραγματεύσεις αποτύχουν και φτάσουμε σε Grexit οι απώλειες των δανειστών θα είναι τεράστιες:  Σε περίπου 200 δις ευρώ υπολογίζονται μόνο οι άμεσες απώλειες Γερμανίας και Γαλλίας, ενώ αν συνυπολογιστούν και τα ποσά που έχουν επενδυθεί σε διαφόρων μορφών ευρωπαϊκά ομόλογα λιγότερο ή περισσότερο συνδεμένα με το ελληνικό χρέος τότε οι απώλειες στο τραπεζικό σύστημα ξεπερνούν το 1 τρις… Αλλά οι οικονομικές αυτές «χασούρες» είναι ένα τίποτα μπροστά στην καταστροφή που θα φέρει μια αποχώρηση της Ελλάδας – κυρίως λόγω της απώλειας εμπιστοσύνης τόσο προς την Ευρωζώνη όσο και τους δυτικούς θεσμούς (κυρίως ΔΝΤ και διεθνές κλεπτοκρατικό – ναι ας πούμε επιτέλους τα πράγματα με το όνομά τους: ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΚΟ δυτικό τραπεζικό σύστημα).  Για το λόγο αυτό ακριβώς η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στην σύνοδο των BRICS στην Αγία Πετρούπολη είχε τόσο μεγάλη σημασία και απήχησε: έφτασε επιτέλους η ώρα να δούμε αν οι άκαμπτοι δανειστές θα μάθουν να χορεύουν πεντοζάλη….
ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΒΔΟΜΗ: Οποια και αν είναι η τελική κατάληξη του δράματος το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχουν οι δανειστές και όχι η Ελλάδα.  Η Ελλάδα –  σύμφωνα με τους εγκυρότερους οικονομολόγους και στις δύο ακτές του Ατλαντικού – διακινδυνεύει ένα ή το πολύ δύο χρόνια μεγάλων δυσκολιών στην πορεία προς ένα νέο νομισματικό καθεστώς.  Αλλά μετά τα 5 χρόνια μνημονιακής καταστροφής ο μέσος έλληνας δεν έχει πλέον να χάσει πολλά.  Και αντιμετωπίζει την πιθανότητα αυτή με την αδιαφορία του «βρεγμένου που δεν φοβάται τη βροχή»…
ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΓΔΟΗ: Το μεγαλύτερο σφάλμα των δανειστών είναι αυτός ακριβώς ο λάθος υπολογισμός τους ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και ο ελληνικός λαός θα λυγίσουν υπό το βάρος των απειλών και των απαιτήσεων.  Με λάθος λαό και με λάθος χώρα τα έβαλαν…  Καλό θα ήταν να μελετούσαν λίγη ιστορία πριν κάνουν τις αδέξιες κινήσεις τους…  Οι έλληνες ζουν σε μια από τις όμορφες γωνιές της Γής, σε μια χώρα με ανυπέρβλητη φυσική ομορφιά και τεράστια γεωπολιτική αξία. Και έχουν επενδύσει τα χρήματά τους και την όλη την αγάπη τους στη χώρα αυτή.  Κάθε ελληνική οικογένεια όλων των τάξεων κατέχει ένα κομμάτι της ελληνικής γής, ενώ τα ποσοστά ιδιοκατοίκησης είναι στην παγκόσμια κορυφή.  Αυτός είναι και ο μεγάλος ελληνικός πλούτος – τον οποίο φυσικά οι έλληνες δεν θα αφήσουν κανένα ξένο να αρπάξει μέσω πλειστηριασμών και λοιπών τραπεζικών παιγνίων… Αυτός ο πλούτος θα έχει την ίδια αξία είτε εντός είτε εκτός του ευρώ.  Όπως σημειώσαμε και άλλοτε, η μισή Σαντορίνη έχει την ίδια «ανταλλακτική» αξία με ολόκληρη την Εσθονία…. Και η βάση της Σούδας, σύμφωνα με τις εσωτερικές αναλύσεις του αμερικανικού στρατού, κατατάσσεται στην πρώτη θέση παγκοσμίως σε στρατηγική αξία….
ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΝΑΤΗ: Αλλά η μεγαλύτερη περιουσία των Ελλήνων είναι η ταυτότητά μας, ο πολιτισμός μας και ο εθνικός μας χαρακτήρας (ο οποίος φυσικά ενίοτε μετατρέπεται και στο μεγαλύτερό μας μειονέκτημα)… Ο πλούτος μας εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια πηγάζει από το γεγονός ότι ΠΟΤΕ δεν κλειστήκαμε στα όρια της μητροπολιτικής Ελλάδας, η οποία ως «χώρα/κράτος» έχει χρεοκοπήσει πολλές φορές και ως «γεωγραφικό χώρος» θα λέγαμε ότι ήταν «εξ υπαρχής χρεοκοπημένη» καθώς ποτέ δεν είχε αρκετά για να θρέψει τα παιδιά της – και τα λίγα που είχε τα σπαταλούσαν και τα έκλεβαν οι συνήθως διεφθαρμένες ηγεσίες… Η χρεοκοπία του ελλαδικού κράτους σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει και χρεοκοπία του Ελληνισμού, μάλλον το αντίθετο.  Με τις σωστές προϋποθέσεις, και κυρίως με μια φωτισμένη ηγεσία και με ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, η χρεοκοπία του ελλαδικού κράτους μπορεί να είναι το πρώτο βήμα στη νέα ελληνική αναγέννηση…  Καίριο ρόλο στην πορεία αυτή θα παίξει η λειτουργική ενσωμάτωση του απόδημου Ελληνισμού στους πολιτικούς και άλλους θεσμούς της νέας Ελλάδας.
Θα κλείσουμε τέλος με μια παρατήρηση ιδιαίτερης αξίας.  Ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Γιάνης Βαρουφάκης μπορεί να διέπραξαν σφάλματα σε μια τόσο δύσκολη διαπραγμάτευση αλλά δεν λύγισαν και ελπίζουμε να μην λυγίσουν έως το τέλος.  Ζούμε αληθινά ιστορικές στιγμές.  Το στίγμα των επερχόμενων εξελίξεων – και τούτο περιέργως πέρασε απαρατήρητο – βρίσκεται στην αποστροφή της ομιλίας του έλληνα πρωθυπουργού στην Αγία Πετρούπολη όπου έκανε έκκληση προς τους έλληνες να ανοίξουν τα πανιά τους και να απλώσουν το επιχειρηματικό τους δαιμόνιο με τον ίδιο προαιώνιο τρόπο που έφερε τον Ελληνισμό πάντοτε σε ρόλο πρωταγωνιστή στην Οικουμένη.
Εκεί βρίσκεται και το κριτήριο της τελικής επιτυχίας της κυβέρνησης και όχι απλά στην υπογραφή μιας θετικής συμφωνίας – που όλα δείχνουν ότι είναι προ των πυλών. Δηλαδή να προχωρήσει επιτέλους με ταχύτητα στην κάθαρση των εγκλημάτων του παρελθόντος και την τιμωρία των υπευθύνων έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για μια νέα γενιά ελλήνων που να είναι  πρώτα επιχειρηματίες και επιστήμονες και μόνο κατά δεύτερο λόγο «πολιτικά όντα».  Αυτή τη νέα γενιά πρέπει να εμπνεύσει η ηγεσία των Τσίπρα και Βαρουφάκη, αυτή τη γενιά πρέπει να φέρουν στο προσκήνιο στην πορεία την Αναγέννηση του Ελληνισμού… Και για να το καταφέρει αυτό ο – αποδεδειγμένα ικανός – πολιτικός ηγέτης κ. Τσίπρας πρέπει να καταφέρει να βάλει στην άκρη τα βαρίδια του «κρατισμού» που αποτελούν και την πραγματική τροχοπέδη προς το αύριο.  Ιδωμεν…
Νέα Υόρκη, 20 Ιουνίου 2015

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)