Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Γ. Δελαστικ- «Ο Τσίπρας έφαγε τον Βαρουφάκη» λένε σε ΕΕ - ΗΠΑ 29/4 ΕΘΝΟΣ



Πανηγύριζαν τρελά χθες στο πρωτοσέλιδο κύριο θέμα τους οι γερμανόφρονες «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. «Παραμερίστηκε ο Βαρουφάκης καθώς ο Τσίπρας αναδιοργανώνει πλήρως την ελληνική ομάδα διάσωσης» ήταν ο κεντρικός τίτλος της αγγλικής εφημερίδας. Μια αποκρουστική φωτογραφία του Ελληνα υπουργού Οικονομικών «κοσμούσε» την πρώτη σελίδα. Στο φόντο της φωτογραφίας υπήρχαν δύο λεζάντες. Η πρώτη έγραφε: «Ο Γιάννης Βαρουφάκης έγραψε στο τουίτερ στις 26 Απριλίου «FDR, 1936: Ομοφωνούν στο μίσος τους για μένα. Καλωσορίζω το μίσος τους». Μια ρήση κοντά στην καρδιά μου (και στην πραγματικότητα) αυτές τις μέρες». Η δεύτερη λεζάντα ανέφερε: «Αντιπολιτευτικό κόμμα ΠΑΣΟΚ: Η κυβέρνηση «ευνουχίζει τον Βαρουφάκη»». Εμείς απλώς να εξηγήσουμε ότι FDR είναι η συντομογραφία των λέξεων Φράνκλιν Ντιλάνο Ρούσβελτ. Πρόκειται για τον πρόεδρο των ΗΠΑ από το 1933 ως το 1945, τον πρόεδρο δηλαδή που ηγείτο των Αμερικανών στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κατά των Γερμανών του Χίτλερ και των συμμάχων τους ανά την υφήλιο. «Αξιωματούχοι της Ευρωζώνης είπαν ότι ενθαρρύνθηκαν από την κίνηση του Ελληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να εξετάσει λεπτομερώς και να αναδιαρθρώσει τη διαπραγματευτική του ομάδα για την οικονομική διάσωση της χώρας. Η κίνηση ήρθε μετά από μια συνάντηση σε οξύ κλίμα των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης στη Ρίγα την περασμένη εβδομάδα» υπογράμμιζαν με έκδηλη χαρά οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» και πρόσθεταν στην ανάλυσή τους το ακόλουθο στοιχείο: «Οι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης είχαν ιδιαιτέρως ενθαρρυνθεί για την αντικατάσταση του κ. Θεοχαράκη από τον προκάτοχό του Γιώργο Χουλιαράκη, έναν σύμμαχο του κ. Δραγασάκη». Περνώντας στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού, διαπιστώνουμε πως ούτε οι Αμερικανοί υπερασπίστηκαν τον Γ. Βαρουφάκη, θεωρώντας τον πλέον «καμένο χαρτί», άρα άνευ νοήματος και την περαιτέρω στήριξή του. «Ελληνας αξιωματούχος που ενοχλούσε την ΕΕ παραμερίστηκε τώρα» ήταν ο τίτλος στην πρώτη σελίδα των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» που αναφερόταν στο θέμα.
Πολύ εκτεταμένη η ανάλυση, εμπλουτισμένη με ρεπορταζιακά στοιχεία. Η εκ βάθρων αναδιάρθρωση της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας «ήταν «ένα αναγκαίο βήμα φυσικά» είπε αξιωματούχος της ΕΕ που έχει πλήρη γνώση των συνομιλιών των δανειστών με την Ελλάδα, ο οποίος μίλησε μόνο υπό τον όρο της ανωνυμίας εξαιτίας της μυστικής φύσης των συνομιλιών με την Αθήνα. «Νομίζω ότι είναι ευκολότερο να κάνουμε δουλειά με τον Τσίπρα και τους ανθρώπους του» είπε ο αξιωματούχος» γράφει η αμερικανική εφημερίδα.
«Ενας άλλος Ευρωπαίος αξιωματούχος, με απευθείας γνώση του τι ζητούν από την κυβέρνηση της Αθήνας οι διεθνείς δανειστές, είπε για την αλλαγή που ανακοινώθηκε τη Δευτέρα: «Είναι μια ευπρόσδεκτη εξέλιξη, η οποία επίσης αντανακλά μια πιο άμεση ανάμειξη του πρωθυπουργού στη διαδικασία (σ.σ. των διαπραγματεύσεων)''» συνεχίζουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης». Εντυπωσιακό είναι το στοιχείο ότι η εφημερίδα προσπαθεί ταυτόχρονα να διαφυλάξει το κύρος του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, γράφοντας σχετικά: «Αφότου έδωσε στον κ. Βαρουφάκη μια τέτοια εξέχουσα θέση προβολής, ο κ. Τσίπρας μπορεί να το έβρισκε πολιτικά άχαρο να τον πετάξει έξω. Αυτός μπορεί να είναι ένας λόγος που είπε (σ.σ. ο Αλέξης Τσίπρας) ότι ο κ. Βαρουφάκης θα ηγείται των διαπραγματεύσεων, παρόλο που ο πρωθυπουργός θέτει επικεφαλής των καθημερινών συζητήσεων λιγότερο πολωτικές μορφές». Δεν ανήκει φυσικά στην αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ ο Γιάννης Βαρουφάκης, ούτε πρόβαλε «εξτρεμιστικές» θέσεις κατά τη διάρκεια των συνομιλιών που είχε στην Ευρωομάδα.
Είχε όμως μια κοσμοπολίτικη, αστική αυτοπεποίθηση, η οποία αυξανόταν εκθετικά λόγω του ότι αυτός κρατούσε όλο το δίκτυο επαφών με τις ΗΠΑ - τόσο σε επίπεδο αξιωματούχων όσο και προσωπικοτήτων πάσης φύσεως. Αυτό τον καθιστούσε μη χειρίσιμο από τους Γερμανούς. Ο Βαρουφάκης περιφρονεί τον Σόιμπλε και τους υποτακτικούς του, τύπου Γερούν Ντάισελμπλουμ, Μοσκοβισί και άλλων αυτής της κατηγορίας. Από τη στιγμή που αυτό έγινε αντιληπτό, χωρίς ακρότητες αλλά με σαφήνεια, ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου για τη Γερμανία να φαγωθεί οπωσδήποτε ο Γ. Βαρουφάκης προς παραδειγματισμό των υπόλοιπων 17 υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης. Οι Γερμανοί πέτυχαν τον στόχο τους, όπως όλα δείχνουν μέχρι τώρα. Αν όντως αυτό ολοκληρωθεί, τη συνέχεια τη γνωρίζουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)