Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Νι Κάππα (Τορόντο).

Αγαπητοί φίλοι.
Ελπίζω να μην χαρακτηριστώ ρατσιστής αν χρησιμοποιήσω την ελληνική παροιμία που λέει, ότι… "τον αράπη κι' αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς" και ο οποίος εν προκειμένω είναι το αναφερόμενο... "κιτσαριό".
Προ ημερών προώθησα ένα μήνυμα που ήταν σχετικό με το πολύχρωμο και πολυ-φωτισμένο… "carousel" που έστησαν οι Σκοπιανοί στην κεντρική πλατεία τού υποτιθέμενου κράτους, πάνω στο οποίο τοποθέτησαν το άγαλμα ενός έφιππου πολεμιστή, όπως οι ίδιοι λένε, ενώ βαθειά στα… φυλοκάρδια τους θεωρούν ότι παρουσιάζει τον υποτιθέμενο μακρινό... προγονό τους.
Στο μήνυμα αυτό χρησιμοποίησα την λέξη… "κιτσαριό" θέλοντας να τονίσω την αγραμματοσύνη τής κυβέρνησης τού… "κρατιδ;iου", δηλαδή, το θράσος της να καπηλεύεται την ιστορία.  
Όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε οι έννοιες… "απάτη" και… "θράσος" είναι δίδυμες αδελφούλες και συμπορεύονται.  Τα… προσόντα αυτά χαρακτηρίζουν κάθε απατεώνα ο οποίος τα κρύβει, επιμελώς, πίσω από ένα πλατύ χαμόγελο και ένα καλοραμένο κουστούμι.
Δεν συνηθίζω να επανέρχομαι στο ίδιo θέμα εκτός και αν η περίσταση το απαιτεί.  Ωστόσο, θα μου επιτρέψετε να επανέλθω στο θέμα τού… "κιτσαριού" (βλ. έλλειψη αξιοπρέπειας και διακριτικότητας), επειδή, με λύπη μου, διαπίστωσα ότι το… "κιτσαριό" υπάρχει ένθεν και ένθεν δηλαδή δεν είναι γνώρισμα μονάχα τών… "γειτόνων" μας, αλλά επίσης και μερικών ομολόγων τους που ζουν και βασιλεύουν με κάθε άνεση στην χώρα μας.
Προ ημερών, λοιπόν, μάθαμε ότι ο πρώην ΥΠΕΞ και νυν αντιπρόεδρος τής σκιώδους κυβέρνησης (ας μην είχαν τους αβανταδόρους τους και τότε θα βλέπαμε αν θα είχαν φαϊ στο τραπέζι τους) μαζί με μια ομάδα φίλων και ομοϊδεατών του ανέβηκε στην κορυφή τού Μύτικα ξεδίπλωσαν το πανί με το αστέρι και χαμογελούσαν περισσότερο κι' απο τους αστροναύτες στο φεγγάρι.  Βλέπετε, ότι σύμφωνα με την… επαρχιώτική αντίληψη όποιος ξεδιπλώνει μια σημαία στο Κιλιμάντζαρο, στα Ιμαλάϊα ή στις Άλπεις, κατακτά αυτόματα την κορφή και τα… περίχωρα (βλ. επισυναπτόμενες φωτο).
Όμως, εκτός από το… "κιτσαριό" τους δείχνουν και μια απαράμιλλη θρασυδειλία.  Έτσι, στον χάρτη που έχουν φτιάξει (βλ. επισυναπτόμενο) εκφράζουν την γεωγραφική τους θρασύτητα, επεκτείνοντάς την στον νότο μέχρι και την… Κατερίνη ενώ προς δυσμάς είναι πολύ συγκρατημένοι γιατί γνωρίζουν, επίσης, πολύ καλά ότι οι δυτικοί γείτονές τους δεν είναι και τόσο… αβροί, όσον οι… "νότιοι". Γι' αυτό και περιόρισαν τα σύνορά τους μέχρι στο σημείο να περιλαμβάνονται Πρέσπες στο κράτος που μαγειρεύουν φοβούμενοι… "εσωτερικές αναταραχές".
Όμως είπαμε, το… "κιτσαριό" βρίσκεται ένθεν και ένθεν. Έτσι το ελληνικό (?) ΥΠΕΞ έβγαλε ανακοίνωση μέσω τού εκπροσώπου του (βλ. "κίτσο") ο οποίος, άκουσον - άκουσον, είπε:
          «Ευχαριστούμε τον κ. Μιλόσοσκι που επισκέφθηκε τη χώρα μας, προκειμένου να φωτογραφηθεί, εντός της Ελλάδας, με τον Ηλιο της Βεργίνας, ένα ελληνικό εθνικό σύμβολο» σχολίασε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Κωνσταντίνος Κούτρας, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με τη φωτογράφηση του αντιπροέδρου της Βουλής της ΠΓΔΜ στην κορυφή του Ολύμπου, με τον Ηλιο της Βεργίνας.

«Δεν τον παροτρύνουμε, όμως, να το κάνει και στη χώρα του, καθώς αυτό θα συνιστούσε ακόμα μία παραβίαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας και του Μνημονίου Πρακτικών Μέτρων. Οι προκλήσεις μπορεί να δικαιώνουν τις ελληνικές θέσεις απέναντι σε κάθε είδους αλυτρωτισμό, αλλά δεν βοηθούν κανέναν. Και σίγουρα όχι την ΠΓΔΜ και τον λαό της».

Δηλαδή, με λίγα λόγια ο διπλωματικός μας… "Κίτσος" θίχτηκε, τάχα, για την χρήση τού Ήλιου τής Βεργίνας και στην συνέχεια έκανε τους ομοίους του ντα-ντά για παραβίαση τής… "Ενδιάμεσης Συμφωνίας" υπενθυμίζοντάς τους, ότι… κάτι τέτοιο δεν τους συμφέρει (ενδιαφέρεται για το καλό τους), ενώ σε άλλες περιπτώσεις όπως π. χ. προσγείωση τού αεροπλάνου στην Κέρκυρα το 2009, το… "ελληνικό" (?) ΥΠΕΞ τα καταπίνει όλα κάνοντας τουμπεκί… ψιλοκομένο. 
Και όμως ο… "κίτσος" αυτός έχει το θράσος να δηλώνει… "διπλωμάτης" (αν είναι δυνατόν να είναι διπλωμάτης κάποιος που ακολουθεί εντολές) και ως χειριζόμενος τα εθνικά θέματα σε πολύ υψηλό… διπλωματικό πόστο έχει και τις αναλογες μισθολογικές απαιτήσεις. Ας είναι καλά τα κορόϊδα.  
Έπειτα, απ' αυτά, λοιπόν, ποιός νομίζετε ότι είναι για… κλάματα;
Φιλικώτατα.
Νι Κάππα (Τορόντο).

Υ. Γ.            Προκαταβολικά, ζητώ συγγνώμη για την κατάχρηση τής καλοσύνης σας, αλλά θα μου        επιτρέψετε να                                    επανέλθω, εντός τών προσεχών ημερών, στο θέμα προκειμένου να ολοκληρώσω την τριλογία, 
                        όπως απαιτούν οι περιστάσεις.

Επισυναπτόμενα:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)