Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΟΥΛΗΣΗ (από το blog Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας)

Η κοινωνία ορθώνει το ανάστημά της
Για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ της δυστυχίας μας
εμείς, η Ελληνική κοινωνία,
χωρίς την ηγεσία κανενός και έξω από κάθε κομματική ιδεοληψία
παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας.

Ιδρύουμε τη “Βουλή” των 300.000 πολιτών
που θα αποφασίσει για τις τύχες της κοινωνίας,
απέναντι στην καταστροφική “Βουλή” των 300 πολιτικών
που οδήγησε τη χώρα στην φτώχεια, τη μιζέρια και την οπισθοδρόμησή της
και την σπρώχνει προς την πλήρη “Βουλγαροποίηση” και “Αλβανοποίησή” της.
______________________
• Επειδή δεν τρέφουμε αυταπάτες, ώστε να πιστεύουμε ότι το πολιτικό σύστημα της κομματοκρατίας, τό ίδιο που κατέστρεψε το παρόν και το μέλλον της χώρας, πρόκειται να ξεκολλήσει από την Εξουσία την οποία σφετερίζεται στο όνομα της Δημοκρατίας,
• Επειδή η θεμελιώδης Συνταγματική βάση του πολιτεύματος, η Λαϊκή Κυριαρχία, έχει ύπουλα εκτοπισθεί και έχει επιτρέψει τη διολίσθηση της Δημοκρατίας σε μία οικογενειοκρατούμενη, πολιτική και οικονομική Ολιγαρχία που νέμεται ασύστολα το περιβάλλον και τον Δημόσιο πλούτο,
• Επειδή η Ολιγαρχία αυτή, ενεργώντας υπό τον μανδύα της Δημοκρατίας, έχει παραδώσει (μέσω των “Μνημονίων”) τον πλέον ζωτικό χώρο της Ελλάδας, αυτόν της Εθνικής Οικονομίας της, σε ξένα χέρια και μάλιστα αντιθέτων συμφερόντων (όπως είναι παντού και πάντα τα συμφέροντα δανειστή και δανειζόμενου)
• Επειδή η Ολιγαρχία αυτή οργανώνει και υλοποιεί και τη δική μας (των Ελλήνων πολιτών) παράδοση στους επικυρίαρχους, σαν άβουλων ανδράποδων
• Επειδή μάθαμε ότι οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στις πλατείες και τους δρόμους δεν έχουν κανένα αντίκρυσμα, προσφέροντας μόνον εκτόνωση και εξάντληση, στοιχεία που θέλει και επιδιώκει το “σύστημα”,

Ιδρύουμε,
την ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΟΥΛΗΣΗ
και τη στήνουμε απέναντι
στην ψευδεπίγραφα αναφερόμενη σαν “Βουλή των Ελλήνων”
και στις καταστροφικές, για την κοινωνία μας, αποφάσεις της.

 Βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους, υπενθυμίζοντας στους σφετεριστές της Δημοκρατίας, στα τσιράκια τους και στους έξωθεν πάτρωνές τους, ότι (όπως καταθέτει και ο καθ. Γιώργος Κοντογιώργης):
• “η κοινωνία αποτελεί τον λόγο ύπαρξης και του κράτους και του πολιτικού προσωπικού και της οικονομίας
• η κοινωνία των πολιτών, και όχι το κράτος, ενσαρκώνει και διερμηνεύει το έθνος.
• το συμφέρον της κοινωνίας των πολιτών οφείλει να αποτελεί το μοναδικό “τέλος” της πολιτικής τους λειτουργίας.
• αυτή (η κοινωνία) και όχι αυτοί (οι πολιτικοί) είναι αρμόδια να μορφοποιήσει τις πολιτικές που θα συνάδουν με το κοινό συμφέρον.
• η θέση της κοινωνίας είναι μέσα στην πολιτεία, όχι στις πλατείες.
• ο χρόνος της “εν λευκώ” εξουσιοδότησης που παρέχει το σύστημα στους νομείς της Εξουσίας να διερμηνεύουν τη βούλησή της και να προσδιορίζουν το συμφέρον της, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί”.

Με τις αποφάσεις της δύναμης αυτής της ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΟΥΛΗΣΗΣ , θα αξιώσουμε και θα επιβάλλουμε την πραγματική λαϊκή βούληση/θέληση επάνω στα μεγάλα κοινωνικά θέματα που έχουν ανοίξει.
# Στη δραπέτευσή μας από τη φυλακή των "Μνημονίων"
# Στην αποδέσμευσή μας από την Εξάρτηση
# Στην απαιτούμενη "βαθειά τομή" στο Σύνταγμα, ώστε με ισχυρή δόση Άμεσης Δημοκρατίας, να αποκατασταθεί η Λαϊκή Κυριαρχία που έχει ύπουλα παροπλισθεί από την, γνωστή σε όλους, πολιτική και οικονομική Ολιγαρχία
# Στην οικονομική ανασύνταξη της χώρας, επάνω σε άλλο μοντέλο από το αποτυχημένο, του άκρατου καταναλωτισμού

Ο κάθε πολίτης όπως και ΕΣΥ, μπορεί (και πρέπει) να γίνει ένας βουλευτής/βουλευόμενος στην ΕΒ.
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)

Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)