Assyria TV|Assyrian female soldiers from Agha Petrus Academy

Assyria TV|Assyrian female soldiers from Agha Petrus Academy

Το χρέος του αίματος

Το χρέος του αίματος: «Ακόμη μυρίζει αίμα εδώ. Και όλα τα μυρωδικά της Αραβίας δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξεπλύνουν τούτο το χεράκι…» Η λαίδη Macbeth θα συμβολίζει αιωνίως τη συντριβή του μυαλού από το βάρος μιας αποτρόπαιης πράξης. Το κρίμα βάφει ανεξίτηλα τη συνείδηση, την ίδια που είχε νομιμοποιήσει το κακό και το διέπραξε. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα ή τα μέσα τον σκοπό;

Πολεμικό τόνο δίνει η Άγκυρα στο χθεσινό επεισόδιο στην Καλόλιμνο...

Πολεμικό τόνο δίνει η Άγκυρα στο χθεσινό επεισόδιο στην Καλόλιμνο...: Η τουρκική κυβέρνηση με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα στον Τύπο της χώρας δίνει πολεμικό τόνο στο χθεσινό επεισόδιο στα Ίμια και κάνει λόγο για απάντηση στην ρίψη, χθες, στεφάνου στη μνήμη των νεκρών των

Ο Aρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος στο CNN Greece: Παγκόσμιος ασύμμετρος πόλεμος σε εξέλιξη

http://www.cnn.gr/premium/story/19857/o-arxiepiskopos-alvanias-anastasios-sto-cnn-greece-pagkosmios-asymmetros-polemos-se-exelixi.

Μόλις τώρα · 

Ο Aρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος στο CNN Greece: Παγκόσμιος ασύμμετρος πόλεμος σε εξέλιξη

CNN.GR|ΑΠΟ ΚΑΤΙΑ ΤΣΙΜΠΛΑΚΗ

''Τι είναι ο Πολιτιστικός Μαρξισμός - Η δηλητηριώδης ιδεοληψία του Σύριζα''. Αλλά μπορεί αυτό (video) να δικαιολογεί τα εγκλήματα του καπιταλισμού? Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΗΣ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΌ ΤΟ ΒΑΡΑΘΡΟ!

Το Αναγκαστικό Δίκαιο | Συγκλονιστική ομιλία Έλληνα αγρότη

ΠΟΙΟΙ ΠΡΟ-ΝΟΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΗ ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΔΟΥΛΟΙ;

Μου αρέσει!Σχολιάστε

Κοινοποιήστε

Σ

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ ΑΓΡΟΤΗΣ ΛΕΕΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΕΞΩ ΑΠ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΣYM.A-Συμμαχία Αμεσοδημοκρατών ΣYM.A-Συμμαχία Αμεσοδημοκρατών

http://www.pripol.org/blog/15

 

ΣYM.A-Συμμαχία Αμεσοδημοκρατών

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ ΑΓΡΟΤΗΣ ΛΕΕΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

syma.gr h osted by pripol.org

PRIPOL.ORG

ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ; Τού Βασίλη Γεωργιάδη.

Αγαπητοί φίλοι.

            Προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης οφείλω να σας γνωρίσω ότι από χρόνια τώρα έχω πάψει να ενημερώνομαι διαβάζοντας οιανδήποτε ελληνική εφημερίδα, ακούγοντας κάποιον ελληνικό ραδιοσταθμό ή βλέποντας κάποιο τηλεοπτικό κανάλι και τούτο επειδή, δυστυχώς, όλα αυτά ακολουθούν κάποια, κατά παραγγελία, πολιτική. Υπάρχουν, βέβαια, και κάποιες εξαιρέσεις που όμως δεν ξεπερνούν στον αριθμό τα δάχτυλα τού ενός χεριού και οι οποιες, δυστυχώς, βρίσκονται έξω από την καθημερινή μαζικότητα τών ΜΜΕ.

            Το επισυναπτόμενο γράμμα το στέλνω αποκλειστικά και μόνο για το περιεχόμενό του.  Ο συντάκτης, ορθά, αναφέρεται στις κομματικές διασυνδέσεις τού Ιάσονα, αλλά δεν γνωρίζω αν και αυτός ανήκει σε κάποια άλλη κομματική διασύνδεση που βρίσκεται έξω από τον… χορό σήμερα και περιμένει να μπει και αυτός στον χορό, αύριο.  Τί να πω!  Έχουν δει τόσα πολλά τα μάτια μου (δεν εμπιστεύομαι τ’ αφτιά μου) που τίποτα δεν με εκπλήττει, άσχετα με την λύπη που νοιώθω.

                Ωστόσο, μιας και ο λόγος για την καθημερινή ενημέρωση που παρέχουν στον ελληνικό λαό τα παραπάνω μέσα αισθάνομαι την ανάγκη να σημειώσω, ότι:  Τα ΜΜΕ (Εξαπάτησης) έχουν γίνει τόσα πολλά που νομίζω, τελικά, είναι και αυτός ένας τρόπος για να κρατούν τον λαό διχασμένο και ουσιαστικά απληροφόρητο.  Βέβαια, ο κάθε αναγνώστης, ακροατής, ή θεατής πάντα θεωρεί την δική του πηγή ενημέρωσης περισσότερο αξιόπιστη από οιανδήποτε άλλη.  Δυστυχώς στις ημέρες μας ακόμα και οι σκανδαλοθηρικές εφημερίδες έχουν γίνει πηγές…”ενημέρωσης” γράφοντας τις γνωστές κουταμάρες ενώ, ταυτόχρονα, περνούν μηνύματα στους αναγνώστες ύποπτης προέλευσης αν παρατηρήσει κανείς τα όσα γράφουν. Πίσω απ’ αυτές ακολουθούν οι θρησκόληπτες εφημερίδες που μεταφέρουν στους αδαείς αναγνώστες τους που πασχουν από φοβικό θρησκευτικό σύνδρομο τις… προφητείες, για την κρίση, τού Α’ ή τού Β’, Αγιορείτη… γέροντα, ενώ στο τέλος ακολουθούν οι καθημερινές… "πολιτικές" και… “αθλητικές" εφημερίδες.

            Γνωρίζουν πολύ καλά την ανθρώπινη ψυχολογία αυτοί που μας έφεραν στο χάλι αυτό, ως έθνος και ανθρώπους και χρησιμοποιούν αυτήν την πανσπερμία… "ειδήσεων" για να κρατούν τον λαό διχασμένο και τυφλό.  Αν κάποιος αμφιβάλλει για τα παραπάνω δεν έχει παρά να ρωτήσει κάποια γνωστή του νοικοκυρά, που ψωνίζει από την λαϊκή αγορά, για να μάθει ότι ο μανάβης από τον οποίον αυτή ψωνίζει είναι ο… καλύτερος από κάθε άλλον μανάβη.  Το ίδιο, λοιπόν, φαινόμενο παρατηρείται και με τα Μ.Μ.Ε.

            Σας στέλνω, λοιπόν, το επισυναπτόμενο, όπως το βρήκα και με κάθε επιφύλαξη επειδή δεν γνωρίζω μήτε τον αποδέκτη, αλλά μήτε και τον συντάκτη του (μπορεί να είναι και δημοσιογράφος) και επειδή τα τελευταία χρόνια η… κωλοτούμπα έχει γίνει εθνικό άθλημα.  Βλέπετε, μπροστά σε μια αχνίζουσα και αρωματική κουτάλα τα πάντα λιώνουν.  Το Σούλι, το Μεσολόγγι, η Αλαμάνα, το Μανιάκι, το Αλβανικό Έπος και τόσα άλλα είναι για τους... “σημερινούς έλληνες” παρελθούσες κουταμάρες.

            Φιλικώτατα.

            Νι Κάππα (Αθήνα)

    Υ. Γ.  Η φράση... «Μόνο που τους προηγούμενους τους έβριζες και σήμερα όλοι μας προσπαθούμε να τους ξεχάσουμε.» μου ανάβει κάποια λαμπάκια.  Προηγούμενοι και σημερινοί, σύμφωνα με τον μακαρίτη τον Γκάτσο είναι όλοι τους για τον… Καιάδα.                                                     

ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ;

Τού Βασίλη Γεωργιάδη.

  

                Ιάσονα, ομολογώ πως όχι. Δε σε γνώριζα. Σε άκουσα πρώτη φορά, όταν στα παραπολιτικά του κυβερνητικού ρεπορτάζ έπαιζε σχεδόν μονότονα η φράση, ο νέος «Γραμματέας - ράπερ της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ». Να σου πω την αλήθεια, ούτε τις ρίμες σου είχα ακούσει, αλλά μου την έσπαγε λίγο το κλισέ που άρχισαν να σου κολλάνε.

                Δεν ήξερα λοιπόν, ούτε ποιος είσαι, ούτε τι δουλειά κάνεις, ούτε τις θέσεις σου. Ομολογώ σε έμαθα μέσα από την επιστολή σου. Μέσα από μερικές δεκάδες ιδεοληπτικές αράδες, που αν τις αθροίσει κανείς μπορεί να γράψει μια σύνοψη των αιτίων που η χώρα χρεοκόπησε κοινωνικά. Θα σε παραξενέψει, αλλά δε σε κακολογώ. Η ανθρώπινη φύση είναι μερικές φορές ανίκητη. Είναι άλλο πράγμα «να τη λες» στο σύστημα όταν είσαι στην απέξω και άλλο να μπορέσεις να αντισταθείς στο «μέλι» της εξουσίας, όταν το συναντήσεις. 

                Απ΄ότι φαίνεται, μεγάλωσες άνετα, έκανες το χόμπι σου, μπλέχτηκες με τα πολιτικά και είχες την πολυτέλεια να κάνεις καταλήψεις στα Πανεπιστήμια, την ώρα που χιλιάδες συνομήλικοι σου μάτωναν οικονομικά από τα χαμένα εξάμηνα. Και τώρα, που το κύμα του λαϊκισμού θέριεψε, βρέθηκες από το θερμοκήπιο της νεολαίας του Κόμματος στο κέντρο της σκηνής. Κι' εκεί, αντί να μείνεις συνεπής με όσα έλεγες στα κομμάτια σου, αποφάσισες να μην κάνεις τίποτα διαφορετικό από τους προηγούμενους. Τη διαδρομή αυτή άλλωστε, δεν είσαι ο πρώτος και δυστυχώς μάλλον ούτε ο τελευταίος που την έκανε. Η «Επανάσταση» από την εξουσία, μια ρίμα δρόμος μάλλον. Μόνο που τους προηγούμενους τους έβριζες και σήμερα όλοι μας προσπαθούμε να τους ξεχάσουμε.

                Η γενιά του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» κατέστρεψε την Ελλάδα, σύντροφε. Και δυστυχώς για τη δική μας γενιά, εσύ μένεις πιστός στην πορεία της. Σήμερα, που τα πάντα στην Πατρίδα μας είναι κατεστραμμένα, δε μπορεί το πρότυπο μας να είναι η Ελλάδα του 80'. Είναι αδιανόητο στα μάτια μου, αυτοί που επιλέγουν να ασχοληθούν με τα κοινά και να γίνουν το πρότυπο για τους υπόλοιπους, να επιλέγουν τελικά το γρήγορο βόλεμα, την αναξιοκρατία και τα απροκάλυπτα ρουσφέτια συγγενών και συντρόφων στην πρώτη ευκαιρία.

                Αλήθεια, με τι θάρρος θα πας να μιλήσεις στους συνομηλίκους σου για τις εργασιακές σχέσεις που καταδικάζουν τη γενιά μας σε ένα αβέβαιο μέλλον; Που πήγαν τα τσιτάτα για τους δρόμους που διαμορφώνουν συνειδήσεις; Τι θα τους πεις; Κι' εκεί για τον παππού σου, τον πατέρα ή τον αδερφό σου, την ώρα που εκείνοι παλεύουν για μια δουλειά των 500 ευρώ, ενώ εσύ βολεύτηκες ενσαρκώνοντας όλα αυτά που μας οδήγησαν ως κοινωνία στη χρεοκοπία;

                Ξέρεις Ιάσονα, δεν υπάρχει τίποτα πιο ταπεινωτικό από το να μη μπορείς να δεις τους φίλους σου στα μάτια. Δε μπορώ να βρω τίποτα πιο απογοητευτικό από έναν νέο άνθρωπο, που αντί να παλέψει για να ξηλώσουμε τη νοοτροπία του βολέματος, αποφασίζει να ενδώσει σε όσα με τον τρόπο του «πολεμούσε». Και να σου πω και κάτι; Στα μάτια μου, στα μάτια ενός ανθρώπου της γενιάς σου, είσαι προδότης φίλε. Κάνεις κακό στη γενιά μας και σε όσους ασχολούνται με την πολιτική σε αυτές τις ηλικίες, γιατί από πρότυπο εξελίχθηκες σε παράδειγμα προς αποφυγή. Όχι για τη δουλειά που βρήκες τόσο, αλλά κυρίως γιατί υπερασπίστηκες το βόλεμα με μια τέτοια ντροπιαστική απολογία. Το ρουσφέτι όμως δεν έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε ιδεολογία. Ούτε κανένα ηθικό πλεονέκτημα έχεις, επειδή δηλώνεις Αριστερός.

                Η χώρα καταστράφηκε γιατί κολλήσαμε στις ταμπέλες και τις διαχωριστικές γραμμές Ιάσονα. Τώρα είναι ανάγκη να φύγουμε μπροστά. Όσοι τουλάχιστον θέλουμε μια ευρωπαϊκή Ελλάδα και μπορούμε να μείνουμε πιστοί σε όσα πιστεύουμε.

Τo…γράμμα δημοσιεύτηκε στον Ελεύθερο Τύπο τής Κυριακής, 24.01.2016

Ομιλία Σίμωνος Καρά στην Βοστώνη(1978) - 2ο μέρος

Yanis Varoufakis: Missed Chance to Stabilize Greece

ehttp://www.bloomberg.com/news/videos/2016-01-26/yanis-varoufakis-missed-chance-to-stabilize-greece

Yanis Varoufakis: Missed Chance to Stabilize Greece

Former Greek Finance Minister Yanis Varoufakis discusses his tenure with the Greek government. He speaks on "Bloomberg ‹GO›." (Source: Bloomberg)

BLOOMBERG.COM

Ώρα μηδέν για την Τουρκία: "Οι Κούρδοι περνάνε αύριο τον Ευφράτη - Yπάρχει εθνοκάθαρση των Τουρκομάνων" (vid)

Ώρα μηδέν για την Τουρκία: ''Οι Κούρδοι περνάνε αύριο τον Ευφράτη - Yπάρχει εθνοκάθαρση των Τουρκομάνων''(vid): Ώρα μηδέν για την τουρκική εισβολή στην Συρία καθώς η Άγκυρα συνεχίζει να στέλνει άρματα μάχης στα σύνορα με Συρία με αφορμή την επίθεση των ισλαμιστών του ISIS σε Τούρκους στρατιώτες κοντά στην Jarab

ΗΠΑ κατά Ισραήλ για τις σχέσεις Τουρκίας-ISIS: Πλήρης κάλυψη στην Άγκυρα

ΗΠΑ κατά Ισραήλ για τις σχέσεις Τουρκίας-ISIS: Πλήρης κάλυψη στην Άγκυρα: Κατά του Ισραήλ και υπέρ της Τουρκίας τάχθηκαν οι ΗΠΑ αντικρούοντας τις προχθεσινές δηλώσεις από ελληνικού εδάφους του Ισραηλινού ΥΠΑΜ ο οποίος αποκάλυψε τις σχέσεις της Άγκυρας με την ισλαμική τρομοκ

Οι Βέλγοι ζήτησαν από την Ελλάδα να ρίξει τους πρόσφυγες στην θάλασσα να πνιγούν [βίντεο]

Οι Βέλγοι ζήτησαν από την Ελλάδα να ρίξει τους πρόσφυγες στην θάλασσα να πνιγούν [βίντεο]: Στην απίστευτη αυτή αποκάλυψη προχώρησε ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλα, μιλώντας στην εκπομπή..

Μία ελληνική συνωμοσία: Πώς η ΕΚΤ συνέτριψε τα σχέδια του Βαρουφάκη

Freepen.gr

18 ώρες · 

Μία ελληνική συνωμοσία: Πώς η ΕΚΤ συνέτριψε τα σχέδια του Βαρουφάκη http://www.freepen.gr/2016/01/blog-post_6475.html

Freepen.gr: Μία ελληνική συνωμοσία: Πώς η ΕΚΤ συνέτριψε τα σχέδια του Βαρουφάκη

FREEPEN.GR

Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (1939-2008)

Ο Costas Tsiantis κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστηΑντίβαρο.

2 λεπτά · 

Αντίβαρο

11 ώρες · 

Έφυγε πριν 8 χρόνια.

«Χρειάζονται να πολλαπλασιασθούν οι άνθρωποι που κάνουν Αντίσταση. Που παραμένουν πιστοί στις παραδόσεις μας, στις αξίες μας, στην ιστορία...

Δείτε περισσότερα   http://xristodoulos.antibaro.gr/

«Κράτα γερά μέσα σου τα ζώπυρα της πίστεως που παρέλαβες από τους γονείς σου. Η Ελλάδα είναι η χώρα των μεγάλων αγώνων για την κατίσχυση των μεγάλων ιδανικών. Μην αφήσεις τη χώρα σου να χάσει το χαρακτήρα της και να μετατραπεί σε μάζα ανθρώπων, χωρίς συνείδηση, χωρίς εθνικότητα και χωρίς ταυτότητα. Μέσα σ' αυτή τη μάζα κινδυνεύεις να γίνεις ένα νούμερο, ένας αριθμός, να χάσεις την ελευθερία της προσωπικότητάς σου. Αδελφοί, μείνατε εδραίοι και αμετακίνητοι σε όσα μάθατε και σε όσα επιστώθητε. Μείνατε σταθεροί στην πίστη και στα ιδανικά του Γένους. Αυτό είναι το χρέος μας.»

Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (1939-2008)

Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (1939-2008)

XRISTODOULOS.ANTIBARO.GR

Μου αρέσει!ΣχολιάστεΚοινοποιή

Alexander R. Pruss- The Principle of Sufficient Reason

https://books.google.gr/books?id=8qAxk1rXIjQC&printsec=front_cover&redir_esc=y
http://philpapers.org/rec/TOMTPO-7?ref=mail

The Principle of Sufficient Reason: A Reassessment

Alexander R. Pruss

Cambridge University Press, 20 Μαρ 2006

0 Κριτικές

The Principle of Sufficient Reason (PSR) says that all contingent facts must have explanation. In this 2006 volume, which was the first on the topic in the English language in nearly half a century, Alexander Pruss examines the substantive philosophical issues raised by the Principle Reason. Discussing various forms of the PSR and selected historical episodes, from Parmenides, Leibnez, and Hume, Pruss defends the claim that every true contingent proposition must have an explanation against major objections, including Hume'

Να χαμ(π)ηλώναν τα βουνά (Πατηνάδα) - Σίμων Καράς

Mια συζήτηση του Δ. Κωνσταντακόπουλου με την Φωτεινή Μαστρογιάννη στην εκπομπή ”Take the money and run”, για την Ελλάδα των Μνημονίων, τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, το κυπριακό κ.α.

Ζαγάλισα - Εφημερίδα των Ελλήνων Πομάκων

ΖΑΓΑΛΙΣΑ.

Αγαπητοί φίλοι.

Μαζί με τον ερχομό τού νέου χρόνου δράττομαι τής ευκαιρίας 

να σας υπενθυμίσω ότι οι Πομάκοι συμπατριώτες μας μάχονται 

σκληρά, από χρόνια τώρα, για την εθνική τους επιβίωση.  

Εγγραφείτε συνδρομητές στην “ΖΑΓΑ’ΛΙΣΑ”, την εφημερίδα τους, 

για να έχετε νέα τους και πληροφορίες, από πρώτο χέρι, για τον 

αγώνα που δίνουν ενάντια στο τουρκικό προξενείο το οποίο με 

την ανοχή τών…. “ελληνικών” κυβερνήσεων, δρα ανενόχλητο για 

τον εκτουρκισμό τών ελλήνων Πομάκων συμπατριωτών μας.

Μαζί με την αγάπη σας στείλτε και την συνδρομή σας ως δείγμα 

συμπαράστασης (και όχι μόνο) για τους αγώνες τους.

Ευχαριστώ.

Νι Κάππα (Αθήνα)

Χρήστος Γιανναράς-Το μυστικό είναι ένα: η ανιδιοτέλεια

 25 Ιανουαρίου 2016

Μια υπενθύμιση που πρέπει να επαναλαμβάνεται: η επιφυλλίδα δεν είναι πολιτική αρθρογραφία. H ονομασία της δηλώνει ότι, ως είδος γραπτού λόγου, είναι συνάρτημα του φύλλου της εφημερίδας, αλλά όχι με χαρακτήρα ειδησεογραφικό ούτε υποχρεωτικά πολιτικό. Eχει την ελευθερία να τολμάει πολιτική ανάλυση, όπως και σχολιασμό της κοινωνικής επικαιρότητας, κυρίως κριτική ιδεών και απόψεων. Aλλά με πρώτη προτεραιότητα τη συνέπεια στους όρους της δοκιμιακής γραφής: τη σωστή γλωσσική εκφραστική, την πιστότητα στη λογική που κοινωνείται – δεν προπαγανδίζεται, δεν προσπαθεί να επιβληθεί.

Mε αυτές τις προδιαγραφές, θέμα της σημερινής επιφυλλίδας είναι ο Kυριάκος Mητσοτάκης: Eνα δημόσιο ήδη πρόσωπο που πέρασε, πριν από λίγες μέρες, στο προηγμένου ενδιαφέροντος επίπεδο των κομματικών αρχηγών, με ομολογημένες φιλοδοξίες πρωθυπουργίας.

Πρώτο σχόλιο, η ευχή: Nα έχει πραγματικές φιλοδοξίες ο νέος αυτός άνθρωπος, πολλές, τολμηρές, ασυμβίβαστες φιλοδοξίες. Aλλά όχι φτηνιάρικες. Δεν είναι επαρκής φιλοδοξία το να γίνει κανείς πρωθυπουργός.

Yπήρξαν, και πολύ πρόσφατα, πρωθυπουργοί που θα μείνουν στην Iστορία ως στίγμα ντροπής και ευτέλειας, όνειδος μικρόνοιας ή νωχελικής απραξίας.

Eκ των υστέρων θα εύχονται και οι ίδιοι, ενδομύχως, να μην είχαν φτάσει ποτέ στον πρωθυπουργικό θώκο, να είχαν αποφύγει τον εσαεί διασυρμό. Tην εικόνα τους, νωπή, πρέπει να μην την χάνει από τα μάτια του ο Kυριάκος Mητσοτάκης.

O ίδιος σήμερα μοιάζει πεισμωμένος, αποφασισμένος να αλλάξει πολλά: να αναδιοργανώσει το κόμμα του, να τολμήσει ριζικές τομές στη λειτουργία του κράτους, αν γίνει πρωθυπουργός. Bέβαια, οι ώς τώρα εξαγγελίες του εξαντλούνται σε μια διαχειριστική εκδοχή της πολιτικής – την ίδια ακριβώς που εκμηδένισε και τους προκατόχους του. Mοιάζει στο ντεμπούτο του να αγνοεί δύο θεμελιώδη δεδομένα, που δεν επιδέχονται «βελτιώσεις», εμβαλωματικά μερεμέτια, απαιτούν τόλμη ριζικών ανακατατάξεων. Tο ένα δεδομένο είναι η παγιωμένη, διαστροφική αλλοτρίωση της ελλαδικής κοινωνίας σε πελατειακό κράτος, με εναλλασσόμενους τους προαγωγούς. Kαι το δεύτερο, η εξόφθαλμη ανικανότητα του κόμματος της N.Δ. να επιδιώξει στόχους κοινωνικού μετασχηματισμού και αλλαγής νοοτροπιών στη σημερινή Eλλάδα.

Mε αφαιρετικές αναπόφευκτα γενικεύσεις θα λέγαμε ότι, σαράντα χρόνια τώρα, από τη μεταπολίτευση του ’74 και μετά, η ελλαδική κοινωνία δεν έχει καμιά στόχευση ή μέτρο-κριτήριο ποιότητας της ζωής, χαράς της ζωής, πέρα από την εξασφάλιση ή μεγιστοποίηση της καταναλωτικής ευχέρειας. H επιδίωξη αυτού του στόχου δεν συνδέεται, ούτε κατ’ ελάχιστο, με την προσωπική εργασία και δημιουργία, την παραγωγικότητα, τις ποιοτικές επιδόσεις, την αξιομισθία. Θεωρείται συνάρτηση και μόνο διασυνδέσεων με την εξουσία, παρασιτικών απασχολήσεων στον δημόσιο τομέα, καταλήστευσης του κοινωνικού χρήματος (φοροδιαφυγής, εισφοροδιαφυγής, καταχρηστικής ιδιοποίησης «πακέτων» και «προγραμμάτων» της E.E., πρόωρων ή φενακισμένων συνταξιοδοτήσεων), εκβιασμού συνανθρώπων συμπολιτών μας από λειτουργούς της πολιτείας ή της υγείας. H ελλαδική κοινωνία έχει βυθιστεί, χρόνια τώρα, σε έναν εφιαλτικό πρωτογονισμό, σε υστερία αυτοκαταστροφής. Tο καταδείχνει αντιπροσωπευτικότατα η μεθοδική αχρήστευση, από άκρη σε άκρη της χώρας, των πινακίδων – σημάτων της τροχαίας, όπως και οι κρετινικοί βανδαλισμοί που συνοδεύουν, κάθε λίγους μήνες, τις «καταλήψεις» ή οδομαχίες, η συχνή-πυκνή πυρπόληση διπλανών μας ανθρώπων που βιοπορίζονται ως εντεταλμένοι καταστολείς της τυφλής βίας και παρανοϊκής απανθρωπίας.

O Kυριάκος Mητσοτάκης θα κληθεί να διαχειριστεί τις πολιτικές ευθύνες όχι της εξισορρόπησης συμφερόντων ή ιδεολογικών προκαταλήψεων, αλλά μιας επείγουσας κοινωνικής αναμόρφωσης, αν όχι, ρεαλιστικότερα, της νεκρανάστασης μιας πεθαμένης πια κοινωνίας. Για έναν ιδιοφυή πολιτικό, αυτός ο ρόλος θα ήταν πρόκληση συναρπαστική. Προϋποθέτει έκτακτο ταλέντο σχεδιασμού στρατηγικής και χειρισμών: να αλλάξει το κυρίαρχο ψυχολογικό κλίμα παγιωμένου αδιεξόδου, όχι με λόγια και διαγγέλματα, αλλά με πράξη πολιτική.

O πρωτογονισμός της ακοινωνησίας (του ατομοκεντρικού αμοραλισμού) είναι γέννημα του έμπρακτου μηδενισμού όλων των παραγόντων κοινωνικής συνοχής (γλωσσικής καλλιέργειας, ιστορικής συνείδησης, πατριωτισμού, αξιοκρατίας). Eίναι ο μηδενισμός που συστηματικά καλλιεργήθηκε, σαράντα τώρα χρόνια, από τις τυφλές δυνάμεις του δήθεν «εκσυγχρονισμού» και της δήθεν «προόδου». Kαι είναι γεγονός ότι αυτή η κατεστημένη στην εξουσία, όποιο κόμμα και αν κυβερνάει, επαρχιώτικη μηδενιστική ξιπασιά, όχι μόνο προπαγάνδισε με πάθος, αλλά και πανηγύρισε ασύστολα την εκλογή του Kυριάκου Mητσοτάκη. Γιατί; Θα το δούμε.

Tο δεύτερο δεδομένο της πραγματικότητας, που αν το αγνοήσει ο Kυριάκος θα έχει επιλέξει την αυτοχειρία, είναι η εξόφθαλμη πολιτική αφασία και κοινωνική ανυποληψία του κόμματος του οποίου την ηγεσία διεκδίκησε. Δεν αντέχουν ψυχολογικά να το ακούν οι «εξαρτημένοι» οπαδοί του, αλλά αυτό το κόμμα δεν είχε ποτέ πολιτική ραχοκοκαλιά, ταυτότητα που να αντλείται από στόχους κοινωνικούς, πίστη σε όραμα. Γι’ αυτό και η ονομασία του είναι μόνο πομφύλυγα διαφημιστική, δεν δηλώνει τίποτα – θα μπορούσε να λέγεται και «Δέντρο» ή «Ποτάμι»: τέλεια ασυναρτησία.

Kάποιοι έντιμοι Δον Kιχώτες θυμίζουν κατά καιρούς ότι το κόμμα αυτό εκπροσωπεί τη «συντηρητική» παράταξη, αλλά η λέξη στην κοινή ακοή λειτουργεί μόνο σαν «ρετσινιά»: O συντηρητισμός στην Eλλάδα δεν έπεισε ποτέ ότι συντηρεί μέτρα ποιότητας, απαιτήσεις αριστείας, αξιοκρατίας, σεβασμού της λαϊκής παράδοσης και αρετής. Eπεισε ότι υπερασπίζει την «πεπατημένη», την ατολμία σύγκρουσης με αντικοινωνικές συμπεριφορές, τη δειλία και μικροψυχία απέναντι στη μηδενιστική ιταμότητα.

Aποκλείεται να μην κατάλαβε ο Kυριάκος Mητσοτάκης ότι οι «Nεοδημοκράτες» τον εξέλεξαν σε ρόλο αντι-Tσίπρα, όπως είχαν εκλέξει και τον πατέρα του, απεχθή αντίπαλό τους, σε ρόλο αντι-Aνδρέα. Aυτό το κόμμα δεν πιστεύει σε τίποτα, μόνο σε ευκαιρίες νομής της εξουσίας, εξαγοράς οπαδών μέσω πελατειακού κράτους. Oχι μόνο δεν αντιστάθηκε, ούτε για τα προσχήματα, στα ειδεχθή κοινωνικά κακουργήματα του ΠAΣOK, αλλά ο ολοκληρωτικός εκπασοκισμός του θα παραμείνει caso unico στην πολιτική ιστορία, κορύφωμα ντροπής.

Aυτό το ταυτισμένο με την αποτυχία και την ευτέλεια κόμμα θα μπορέσει να το μεταλλάξει ο Kυριάκος Mητσοτάκης; Tο μυστικό για να πετύχει το λογικά ακατόρθωτο, είναι ένα: H ανιδιοτέλεια.

Βίντεο: Τουρκικό πυροβολικό σφυροκοπά θέσεις του συριακού Στρατού στο Χαλέπι - "Μια ανάσα" οι Τούρκοι από τις ρωσικές μονάδες

Βίντεο: Τουρκικό πυροβολικό σφυροκοπά θέσεις του συριακού Στρατού στο Χαλέπι - "Μια ανάσα" οι Τούρκοι από τις ρωσικές μονάδες: Τουρκικό πυροβολικό και άρματα μάχης σφυροκόπησαν θέσεις του συριακού Στρατού και της συριακής Εθνοφυλακής στο χωριό al-Ball στο Χαλέπι για να παράσχουν κάλυψη σε μονάδες Τουρκομάνων ισλαμιστών που μά

Β. Βιλιάρδος-Πτώχευση εντός του ευρώ

http://www.analyst.gr/2015/03/07/ptoxefsi-entos-tou-evro/

Περίληψη

«Η Γερμανία, η οποία προσπαθεί να μας προβάλλει ως ενόχους για τη χρεοκοπία της χώρας μας, ενώ μας αρνείται μία διαγραφή που προσφέρθηκε στην ίδια το 1953, παρά το ότι είχε «αιματοκυλίσει» ολόκληρη την Ευρώπη, ξεχνάει πως χρεοκόπησε τέσσερις φορές στην πρόσφατη ιστορία της – παραμένοντας σε κατάσταση αδυναμίας εξυπηρέτησης των υποχρεώσεων της, χρεοκοπημένη δηλαδή, από το 1800 μέχρι σήμερα, πάνω από 26 χρόνια.

Περαιτέρω, με δεδομένη την κατακόρυφη αύξηση των συνολικών χρεών στον πλανήτη (άρθρο), το πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι φυσικά η Ελλάδα – όπως επίσης ισχυρίζεται η Γερμανία, εκμεταλλευόμενη τις αδυναμίες της πολιτικής μας ηγεσίας, τα τελευταία χρόνια. Το πρόβλημα είναι κατά πολύ μεγαλύτερο, ενώ απλά κρύβεται πίσω από την Ελλάδα – η οποία τοποθετείται κάθε φορά σκόπιμα στο μάτι του κυκλώνα.   

Αργά ή γρήγορα όμως, το γεγονός της τεράστιας υπερχρέωσης του πλανήτη θα βγει στην επιφάνεια, σε όλο το τρομακτικό μέγεθος του – οδηγώντας πολλές χώρες στη χρεοκοπία, καθώς επίσης το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα στα όρια του. Το ενδεχόμενο αυτό είναι ένας ακόμη λόγος, για να παραμείνει σταθερή η κυβέρνηση στη διαγραφή χρέους – χωρίς την οποία είναι αδύνατη η έξοδος της Ελλάδας από την κρίση, πόσο μάλλον η αντιμετώπιση του κραχ που φαίνεται ήδη «δια γυμνού οφθαλμού» στον ορίζοντα.

Είναι υποχρεωμένη λοιπόν να ρισκάρει τη χρεοκοπία, παραμένοντας εντός του ευρώ, αφού η μοναδική εναλλακτική λύση που προσφέρεται στην Ελλάδα είναι ο αργός θάνατος – μία κατάσταση που ασφαλώς θα ήταν εξαιρετικά επώδυνη για την πατρίδα μας, καθώς επίσης για όλους εμάς, αλλάη μοναδική δυνατότητα για να αποφευχθεί η οριστική καταδίκη μας σε ένα άβουλο, λεηλατημένο και εξαθλιωμένο προτεκτοράτο της Γερμανίας ή/και του ΔΝΤ. 

Ολοκληρώνοντας, η Ελλάδα έχει επί πλέον το ηθικό έρεισμα να απαιτήσει τη διαγραφή του χρέους της, αφού έχει υποβληθεί σε μία αιματηρή εγχείρηση που διήρκεσε πέντε ολόκληρα χρόνια, χωρίς να διαμαρτυρηθεί κανένας – επειδή οι Έλληνες γνώριζαν τις δικές τους ευθύνες.

Η εγχείρηση όμως απέτυχε με ευθύνη των χειρουργών, ο ασθενής βρίσκεται σε κώμα, ενώ ακόμη και ο «δόκτορας του σοκ» αναγνωρίζει το δικαίωμα της Ελλάδας στη διαγραφή του χρέους – γεγονός που σημαίνει πως είναι υποχρεωμένοι οι δανειστές της να το καταλάβουν, ιδίως δε οι Πολίτες των χωρών τους».

.

ECONOMIC INDETERMINACY - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΑ-Τι αποκαλύπτει /καταγγέλλει ο Βαρουφάκης στο ομώνυμο βιβλίο του:

Οι θεωρητικές αποτυχίες δεν είναι ούτε έκπληξη ούτε ντροπή. Αυτό που είναι τόσο εντυπωσιακό και σκανδαλώδες για τα Οικονομικά (ως επιστήμη) είναι η συγκεκαλυμμένη (surreptitious) μετατροπή των θεωρητικών Βατερλώ (Waterloos) των οικονομολόγων σε μεταφραζόμενους θριάμβους, οι οποίοι στη συνέχεια χωρίς ντροπή στηρίξουν τοξικές οικονομικές πολιτικές και τοξικά χρηματοδοτικά προϊόντα. Αλλά πώς παραγματώνεται αυτή η εκπληκτική μετατροπή της αποτυχίας σε ισχύ;

Το βιβλίο εξηγεί γιατί οι προσπάθειες μοντελοποίησης πολυπλοκότητας και χρόνου, αμφοτέρων, αναγκάζονται να έρθουν αντιμέτωπες με την αξιόπιστη Νέμεση των οικονομολόγων: τη ριζική απροσδιοριστία. Σε εκείνο το σημείο, οι νεότεροι επιστήμονες έρχονται αντιμέτωποι με ένα χυδαίο ηθικό δίλημμα: Θα αναγνωρίσουν ότι οι κανόνες των απροσδιόριστων διαδικασιών είναι οι ίδιοι απροσδιόριστοι; Ή θα χορέψουν τον χορό των μετα-αξιωμάτων, παραβιάζοντας τη λογική, αλλά, ενώ χορεύουν, θα πετύχουν να «κλείσουν» τα μοντέλα τους και να διασφαλίσουν την κατοχή; Αν αρνηθούν να συμμορφωθούν με το χορό, θα βγουν από το επάγγελμα. Αν χορεύουν στους σκοπούς του, θα βοηθήσουν την οικονομική επιστήμη να αναπαράγει την εξουσία της, αποκλείοντας τους εαυτούς τους από οποιαδήποτε σοβαρή ενασχόληση με τη λογική του πραγματικά υπάρχοντος καπιταλισμού.

Το βιβλίο παρουσιάζει μια σειρά θεωρητικών κινήσεων, Το Χορό των Mετα-αξιωμάτων, μέσω των οποίων οι οικονομολόγοι, με το καμάρι του μεγάλου μάγου, εμποδίζουν το κοινό τους να παρατηρήσει την κρίσιμη κίνηση συσκοτίζοντάς την (obfuscating).

''This book illustrates a sequence of theoretical moves, The Dance of the Meta-axioms, by which economists, with the panache of master magicians, prevent their audience from noticing the crucial obfuscating move."

ECONOMIC INDETERMINACY

ECONOMIC INDETERMINACY: A personal encounter with the economists’ peculiar nemesis

New Book: Published by Routledge in December 2013. For the publisher’s webpage click here.

This book is about consistent theoretical failure feeding, consistently, into immense social power.

The theoretical failure in question is that of mainstream economics and concerns the neoclassical economists’ fundamental incapacity to tell a logically coherent story about how complex economic entities evolve through real time.

Theoretical failures are neither surprising nor shameful. What is both startling and scandalous about economics is the surreptitiousconversion of the economists’ theoretical Waterloos into discursive triumphs, which then unashamedly prop up toxic economic policies and toxic financial ‘products’.

But how is this astonishing conversion of failure into power realised? Based on the author’s own modelling experiences, and drawing from a range of different theoretical fields (from bargaining theory and labour economics to experimental economics and attempts to model history by means of evolutionary game theory), this book illustrates a sequence of theoretical moves, The Dance of the Meta-axioms, by which economists, with the panache of master magicians, prevent their audience from noticing the crucial obfuscating move.

The book explains why attempts at modelling both complexity andtime are bound to come up against the economists’ reliable nemesis:radical indeterminacy. At that point, younger scholars come up against a hideous ethical dilemma: Will they acknowledge that the rules of indeterminate processes are themselves indeterminate? Or will they perform the Dance of the Meta-axioms, violating logic but, in the process, succeed in ‘closing’ their models and securing tenure? If they refuse to comply with the Dance, they will be ejected from the profession. If they dance to its tune, they will be helping economics reproduce its power by ruling themselves out of any serious engagement with the logic of really-existing capitalism.

Quite possibly, never before has intellectual history fashioned an ideological triumph of this magnitude out of a sequence of sorry, yet powerfully motivated, theoretical failures.

TABLE OF CONTENTS

PREFACE