Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2024

Διάγγελμα Πούτιν: Η Ρωσία μάχεται για ασφαλές μέλλον, γεμάτο ευημερία- Θ...

Ι. Μπαλτζώης: Οι εξελίξεις στην Μέση Ανατολή

Walking

#UNGA 79 General Debate Live - 30 September 2024 (Day 6)

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2024

Ουάσιγκτον - Λόνδίνο - Παρίσι δεν θα επιβιώσουν μετά την επίθεση στη Ρωσία

Νεαρός «ηγέτης» καθήλωσε τον ΟΗΕ | AlphaNews Live

ΠΟΙΟΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ?...

ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΡΡΩΣΤΟ & ΣΑΠΙΟ
ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Γιώργος Καραμπελιάς: "Η Αριστερά εγκατέλειψε τους κοινωνικούς αγώνες για...

28 Σεπτέμβρη2024, Φεστιβάλ Τρύγου Χελιδόνας Ευρυτανίας

 

Τώρα: Υπό πολιορκία η αμερικανική πρεσβεία στην Βαγδάτη του Ιράκ! Οι δια...

Ραφαήλ Μιχαηλίδης - Πρελούδιο για ένα γκρίζο δειλινό

Ευθεία απειλή Πούτιν: Μπορούμε να αφανίσουμε τη μισή Ευρώπη απλά χτυπώντ...

🇨🇳 China - Foreign Minister Addresses United Nations General Debate, 79t...


Statement summary

WANG YI, Minister for Foreign Affairs of China, said that, today, “humanity has once again come to a critical crossroad”, facing a turbulent world where security challenges, imbalanced development and ineffective governance are increasingly prominent.  With emerging hotspots of conflicts and geopolitical tensions, the future of this planet has become a cause of concern.  Concurrently, he observed, “the aspirations of the Global South nations for modernization have never been stronger”.  Noting that the UN embodies people's aspirations worldwide for lasting peace and shared prosperity, he stressed that the Organization’s role should be strengthened.  Accordingly, he underscored the need to implement a security architecture that ensures enduring stability, fosters a development paradigm of prosperity and adopts an approach to civilizations that promotes mutual learning. He also called for “a new type of international relations characterized by mutual respect, fairness, justice and win-win cooperation.  In today’s world, the security of all countries is intertwined and “no one can enjoy security alone”, he said, noting that countries must be guided by common security and respect each other’s sovereignty and territorial integrity.

“Achieving modernization is the legitimate right of the people of all countries, not a prerogative of a few,” he continued, advocating for inclusive economic globalization.  To this end, he underscored the need to oppose unilateralism and protectionism and help developing countries leap over the developing divide.  It is vital to strive to replace the clash of civilizations with mutual learning and reject ideology-based confrontation.  All countries — regardless of their size — have their place in a multipolar system, he asserted, opposing hegemonism and power politics.  Noting that “an end to the Ukraine crisis remains elusive”, he urged de-escalation and reiterated Beijing’s commitment to promoting peace talks. The question of Palestine is “the biggest wound to human conscience,” causing more casualties with each passing day, he said, emphasizing that “there must be no delay in a comprehensive ceasefire”.

He further underscored that the Korean Peninsula should not experience war again, calling for persistent efforts for de-escalation.  “Asia has the wisdom and capability to stabilize the situation,” he stated, noting that China has never opted to be an indifferent spectator.  Instead, it has played a more significant part in global governance than ever before. Stressing that sanctions and pressure will not bring monopolistic advantages and suppressing and containing others will not solve problems at home, he urged the United States to completely lift its blockade of and sanctions against Cuba.  He further emphasized that Taiwan is an integral part of China’s territory, reiterating that the Cairo Declaration stated explicitly that all the territories Japan had stolen from the Chinese should be restored to his country.  “There is no room for ambiguity,” he asserted, adding that “the complete reunification of China will be achieved, and Taiwan will eventually return to the embrace of the mother.”  And “no force can stop it”, he added.

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2024

Russia says Israel bears full responsibility for ‘almost inevitable’ esc...

Φίλης: Έφτασε η ώρα της μεγάλης απόφασης του Ιράν

PHAICON 2024 Διεθνές Συνέδριο: ΜΕΤΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ. Η συμμετοχή μας 20 Νοεμβρίου 2024.

Κώστας Τσιαντής : «Φιλοσοφική παιδεία και Δημοκρατία ως αναγκαίοι όροι για τον έλεγχο της τεχνητής νοημοσύνης και των συστημάτων της», θα παρουσιαστεί στις 20 Νοεμβρίου ώρα 11.45 :

ΕΔΩ: ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ 😊😊

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2024

«Συναντήσεις Κορυφής» | Γ. Καραμπελιάς - Τ. Θεοδωρόπουλος | «Τα φιλοσοφι...


ΕΊΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΌ ΔΗΜΙΟΎΡΓΗΜΑ ΤΑ ΦΥΛΑ? ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΒΑΣΗ? ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΆ ΠΟΛΙΤΙΚΌ ΔΗΜΙΟΎΡΓΗΜΑ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ? ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΝΤΩΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΠΑΡΑ ΜΌΝΟ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ?

Από την Ευρυτανία στο Χιούστον | Πώς ένας Έλληνας Κατέκτησε το Αμερικανι...

COL. Douglas Macgregor : Are US forces combat ready for Mideast conflict?

Δεν ξανάγινε τέτοιος πόλεμος

Τόμας 'Ελιοτ: Σοφία- Γνώση- Πλήροφόρηση.

 · 

O #Τόμας_Στερνς_Έλιοτ, γεννημένος σαν σήμερα το 1888, ήταν ‘Αγγλό-Αμερικάνος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ού αιώνα και ηγετική φυσιογνωμία του μοντερνιστικού κινήματος στην ποίηση. Το 1948 βραβεύτηκε με το #Νόμπελ λογοτεχνίας. Yπήρξε επίσης θεατρικός συγγραφέας αλλά και σπουδαίος λογοτεχνικός κριτικός, με σημαντική συνεισφορά στη θεωρία της επιστήμης.
Η «Έρημη Χώρα», που έχει μεταφραστεί σχεδόν …
Δείτε περισσότερα
Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο και κείμενο
Όλες οι αντιδράσεις:
Fractal και 105 ακόμη
2
32
Μου αρέσει!
Σχόλιο
Αποστολή
Κοινοποίηση

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)