Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

The Political Economy of Obama/Trump | by Richard D. Wolff | Defend Democracy Press

The Political Economy of Obama/Trump | by Richard D. Wolff | Defend Democracy Press

JFK Jr

“As President, John F. Kennedy understood the predatory nature of private central banking. He understood why Andrew fought so hard to end the Second Bank of the United States. So Kennedy wrote and signed Executive Order 11110 which ordered the US Treasury to issue a new public currency, the United States Note.
Kennedy was working with President Soekarno of Indonesia who was at that time the signatory for the Global Collateral Accounts which were intended to be used for humani...
Δείτε περισσότερα
      TMR Editor’s Note: The Millennium Report has posted a companion essay to this one posted below which reveals the back story to the true JFK assassination plot. As follow…





THEMILLENNIUMREPORT.COM
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε

JFK assassination


The FBI knew of the threat to kill Lee Harvey Oswald and Soviet officials feared a missile strike after Kennedy’s assassination
THEGUARDIAN.COM
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε
Σχόλια
Costas Tsiantis https://www.archives.gov/research/jfk/2017-release
The National Archives is releasing documents previously withheld in accordance with the JFK Assassination Records Collection Act. The vast majority of the Collection (88%) has been open in full and released to the public since the late 1990s. The records at issue are documents previously identified…
ARCHIVES.GOV
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
ΑπάντησηΑφαίρεση προεπισκόπησης9 λεπτά
Διαχείριση

Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017

Π. Ήφαιστος - Η ιστορική σημασία της Συνθήκης της Βεστφαλίας του 1648 - ...

Όμορφη και παράξενη Πατρίδα - Γιώργος Νταλάρας

Μοιρολόι Ηπειρώτικο ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΆΤΑΦΟΥΣ ΉΡΩΕΣ (28η Οκτωβρίου 1940 - Τιμής Ένεκεν)

«ΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΟΥ '40» Πώς τραγούδησε η λαϊκή μούσα το Αλβανικό Έπος!

Ρουμπαλιά, Γαρουφαλιά - Μικρασιάτικα τραγούδια (Μιχαλίτσι Βιθυνίας)

ΗΕΛΤΙΟΣ- ΛΕΥΤΕΡΙΑ

ΗΕΛΤΙΟΣ- ΛΕΥΤΕΡΙΑ

Αζήλευτος ο πόλεμος ( Πλάτων)
Κι ο Λόγος που πασκίζει τη βαρβαρότητα να εξημερώσει
Μάταιος δεν είναι. Δυσπρόσιτο όμως το φως του και δε φτάνει παντού.

Νάρκισσος  ο κατακτητής κι  ο ασεβής 
νομίζει πως με τα όπλα και το χρυσάφι του όλα  μπορεί να τάχει και τα ορίζει.

Και  επανέρχεται  μοιραία στο διάβα του καιρού  
η  ώρα  του Μαραθώνα
Και στο μέτωπο σπεύδουν με  ό,τι έχουν οι γενναίοι
τη Λευτεριά να υπερασπιστούν και τη βαρβαρότητα να πολεμήσουν, 
δίχως ποτέ να λογαριάσουν
ποιός  θα πεθάνει και ποιός θα ζήσει.
28-10-17.

Φωτογραφία του Costas Tsiantis.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ !

Ο Costas Tsiantis κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ.

Φωτογραφία του χρήστη ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ.

Σάββας Καλεντερίδης-Συγκλονιστική μαρτυρία από το Έπος του '40:

Συγκλονιστική μαρτυρία από το Έπος του '40: Από τους ελαιώνες βρεθήκαμε στη 17η Μεραρχία και το αλβανικό μέτωπο...

Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2017

Α. ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ-ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ 1940.


https://www.ebooks4greeks.gr/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%AC%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D

Το καταλανικό κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας από την Ισπανία- Ενεργοποίησε το άρθρο 155 η Μαδρίτη!

ΚΑΤΑΛΑΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ http://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/641989_ektakto-katalaniko-koinovoylio-psifise-tin-anexartisia-tis-apo-tin

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ της ΜΑΔΡΙΤΗΣ http://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/642068_ragdaies-oi-exelixeis-stin-ispania-dioxi-se-varos-toy-proedroy-tis

ΟΚΤΩΒΡΗΣ 1940 : Μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος. Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει τον πόλεμο. Μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα. ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

ΟΚΤΩΒΡΗΣ 1940

Ανοίγουν τα παράθυρα
κι όσοι μένουν χαιρετούν αυτούς που φεύγουν
και φεύγουν όλοι.
Γέμισαν οι πόλεις τύμπανα και σημαίες.
Ορθή η αυγή σημαιοστολίζει τα όνειρά μας
κι η Ελλάδα λάμπει μες στα φώτα των ονείρων μας.
Ο ήλιος πλυμένος
με το καθάριο πρόσωπο στραμμένο στον άνθρωπο,
χαιρετάει τους δρόμους που τραβούν στη μάχη.
Αυτοκίνητα περνούν γεμάτα πλήθος.
Αποχαιρετιούνται στις πόρτες και γελάνε
ύστερα ακούγονται τ’ άρβυλα στην άσφαλτο,
το μεγάλο τραγούδι των αντρίκιων βημάτων
που μακραίνει και σβήνει στο βάθος του δρόμου,
ως το βραδινό σταθμό με τα χαμηλωμένα φώτα.
Εκεί τα τρένα περιμένουνε
σφυρίζουν για λίγο έξω από την πόλη,
ακούγονται οι αποχαιρετιστήριοι πυροβολισμοί
κι ύστερα όλα σωπαίνουν και περιμένουν.
Διαβάζουμε τα τελευταία παραρτήματα:
Νικούμε. Νικούμε.
Πάντα νικάει το δίκιο!
Μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος.
Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει τον πόλεμο.
Μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

ΒΕΜΠΟ -ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΙΔΙΑ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ: 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ- ΔΙΑΓΓΕΛΜΑΤ...

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ- ΔΙΑΓΓΕΛΜΑΤΑ...: Προς τον ελληνικόν λαόν, Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολον...

Προς ελληνοτουρκική κρίση ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου: Σκηνικό «Malene Ostervold» νότια του Καστελόριζου

http://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/ellinotoyrkika/642065_pros-ellinotoyrkiki-krisi-animera-tis-28is-oktovrioy-skiniko

''ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ '' ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΝ ΜΕΣΩ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΤΩΜΑΤΩΝ!

http://www.pronews.gr/oikonomia/elliniki-oikonomia/641925_oi-daneistes-dehtikan-pleonasmata-kai-koinoniko-merisma

ΗΕΛΤΙΟΣ-ΣΧΙΣΜΗ

http://heltios-poiesis.blogspot.gr/2017/10/blog-post_27.html

Μίκης θεοδωράκης - ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ,(Axion Estin),Ολοκληρωμένο - Οδυσσέα Ελύτη

OXI! Οδυσέας Ελύτης - Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ,(Άξιον Εστί) - Μάνος Κατράκης

Δόθηκαν οι φάκελοι της δολοφονίας του JFK - Ε.Χούβερ: «Πρέπει να πείσουμε τον κόσμο ότι τον σκότωσε ο Όσβαλντ»!

http://www.pronews.gr/istoria/641829_stin-dimosiotita-i-proti-foyrnia-arheion-gia-tin-dolofonia-toy-tz-f-kenenti-apo-ton

«Πάρθεν η Ρωμανία» από τη Βασιλική Καρακώστα | «Όλοι μαζί μπορούμε», συν...

Beethoven Violin Sonata No 9 Op 47 "Kreutzer" - Anne Sophie Mutter, Lam...

ORTHOLOGIKA: ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ : ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΒΟΜΒΑ ...

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ : ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΒΟΜΒΑ ...: ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ, ΠΩΣ ΥΠΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ !!!!!!!!!!!!!!!! ΚΑΝΤΕ ΧΡΗΣΗ ...

Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017

Κωστή Παλαμά - ΚΟΣΜΟΠΛΑΣΤΡΑ ΜΟΥΣΙΚΗ - Zbigniew Preisner



Ποίηση : Κωστή Παλαμά Από τον "Δωδεκαλογο του γύφτου"
Μουσική : Zbigniew Preisner Ερμηνεία : Elżbietę Towarnicką

Και κυλάς την πρώτη πλάκα, μουσικό βιολί μου εσύ, κι από μέσα από τον τάφο, να η Αγάπη! σαν πρωτόπλαστη ξανανθεί. Και τη δεύτερη την πλάκα την κυλάς, βιολί, και να! Να η μητέρα, να η Πατρίδα! Κι ανασταίνεται, τρισέβαστη μέσ' στα σεβαστά. Και κυλάς την τρίτη πλάκα, μουσικό βιολί μου εσύ, κι από μέσα από τον τάφο να οι Θεοί! Κι απ' τον τάφο ξαναβγαίνουν οι δημιουργοί. Περιβόλια, ανοίχτε την Αγάπη, και βροντήστε κάστρα, να η Πατρίδα! Στυλωθήτε των Θεών βωμοί! Και τ' αθάνατα είν' αυτά και οι κοσμοπλάστες κοσμοπλάστρα Μουσική!

Σεφέρης-Μελοποιημένη ποίηση

Σεφέρης-Μελοποιημένη ποίηση

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΕΟΡΤΑΖΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ

Ο  Άγιος Δημήτριος (270-305 μ.Χ.) μαρτύρησε επί Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.) όταν  έλαβε χώρα ο πιο σκληρός διωγμός των Χριστιανών στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.




Τοιχογραφία του Αγίου Δημητρίου στο Πρωτάτοτων Καρυών
(Μανουήλ Πανσέληνος, 1290-1310).


Απολυτίκιο (Ἦχος γ')
Μέγαν εὕρατο, ἐν τοῖς κινδύνοις,
σὲ ὑπέρμαχον, ἡ οἰκουμένη,
Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον.
Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν,
ἐν τῷ σταδίῳ θαρρύνας τὸν Νέστορα,
οὕτως Ἅγιε Μεγαλομάρτυς Δημήτριε,
Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε,

δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2017

Berlioz´s Symphonie fantastique

Berlioz’ wondrous Symphonie fantastique like you’ve never heard it – with huge bells specially made for the work. French conductor Lionel Bringuier conducts one of the most magnificent pieces in the repertoire: Berlioz’ Symphonie fantastique from 1830. A revolutionary work which blends inventive orc...
GSO.SE

What Must Be Said | By Günter Grass | Defend Democracy Press

What Must Be Said | By Günter Grass | Defend Democracy Press

Putin on Nuclear Arms, October Revolution, Trump, Catalonia, BRICS, West and Russia… | Defend Democracy Press

Putin on Nuclear Arms, October Revolution, Trump, Catalonia, BRICS, West and Russia… | Defend Democracy Press

Κώστας Τσιαντής: Κ. ΤΣΑΤΣΟΣ (1899-1987) (απόσπασμα από την εισήγησή μου στο Συνέδριο του ΕYΚΕΣΕ* στο Καρπενήσι 18-21 Οκτ.2017)


 «Πρέπει να ζήση αυτός ο τόπος; και για ποιους σκοπούς; Ποια είναι η ιδέα της Ελλάδας;» Αυτό ήταν για τον Κ.Τσάτσο [Τ] το αφετηριακό και καθοδηγητικό ερώτημα που καθόρισε την πολιτική του φιλοσοφία και πράξη. Θα μπορούσαμε βέβαια να τον καταναλώσουμε τον Τ, ωσάν τον Κρόνο που τρώει τα παιδιά του. Να πάρουμε ένα κομμάτι του και να τον τοποθετήσουμε σε μια θυρίδα,  βέβαιοι πώς «αποκλείεται να βρίσκεται σε δυο’’.   Αλλά εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, στο έσχατο σημείο της παρακμής, είναι ώρα να δούμε ακέραια τα πράγματα και να ασκήσουμε την όρασή μας ώστε να δούμε κάθε άνθρωπο ολόκληρο, με την ελπίδα πώς έτσι θα βρούμε τον κοινό δρόμο συμπόρευσης, που κόψαν απ΄ τη γη μας  οι εργολάβοι.

3.ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟΥ ΟΡΑΜΑ
«Τρεις είναι οι αναβαθμοί που συνθέτουν την Ιστορία: το άτομο, το έθνος και η ανθρωπότητα»[1], γράφει ο ΚΤ.  Απ΄την οικουμενική αυτή προοπτική θα αναζητήσει το περιεχόμενο του πολιτικού του οράματος για τον τόπο του.
Ο ΚΤ μαζί με τον  Α. Αγγελόπουλο και τον  Ξ. Ζολώτα είχαν ιδρύσει το 1942-3 τη Σοσιαλιστική ‘Ενωση,  βραχύβια πολιτική οργάνωση στην οποία συμμετείχε  και ο Κ. Καραμανλής ως μέλος, ενώ συνεργασία μ' αυτή είχαν επίσης ο  Αλέξανδρος Σβώλος και o Γεώργιος Μαύρος. Πολλές από τις  ιδέες που διατυπώθηκαν στα κείμενα της Σοσιαλιστικής  Ένωσης επηρέασαν ή καθόρισαν  τις μετέπειτα πολιτικές πράξεις και επιλογές του, τις οποίες συνέδεε με το όραμα ενός αδογμάτιστου ελεύθερου σοσιαλισμού.
Ο ΚΤ πίστευε στην ελευθερία του ατόμου αλλά και στα κοινωνικά  της όρια: Όπως   τόνιζε: ''Μονάχα εκεί όπου οι θεμελιακές αντινομίες δαμάζονται κάτω από έναν κανόνα, υπάρχει ελευθερία στους ανθρώπους, στα έργα, στις πολιτείες.. Αλλοι ελευθερώνονται μέσα στο άμετρο. Ο έλληνας μέσα στο μέτρο''[2].
Το έθνος για τον Τ  δεν ήταν απλά μια οικονομική έννοια, όπως πίστευε ο ιστορικός υλισμός, αλλά μια πολιτιστική έννοια, ενότητα κοινής παραδόσεως και κοινών  ιδεολογιών[3].
 Ο Τ αποδεχόταν τον μαρξισμό ως οικονομική επιστήμη. Αποδεχόταν επίσης το πρόταγμά του για  κοινωνική δικαιοσύνη, τονίζοντας πως προϋπόθεση της πολιτικής ελευθερίας είναι η κοινωνική δικαιοσύνη[4].  Αντιμαχόταν όμως σφόδρα τον κομμουνισμό για τη μέθοδο που χρησιμοποιούσε: την επαναστατική  βία, την οποία θεωρούσε ως τη χειρότερη ''για να προκόψει ο αγώνας της κοινωνικής δικαιοσύνης''. Κι αυτό γιατί, πίστευε ότι: ''Από τη στιγμή που γενικεύτηκε η πολιτική ελευθερία και απόκτησε ο κάθε πολίτης πολιτική εξουσία, η ανάγκη της χρησιμοποίησης της βίας σχεδόν εξαφανίστηκε και η δυνατότητα όλες οι κοινωνικές κατακτήσεις να επιτευχθούν δια της δημοκρατικής αρχής της πλειοψηφίας έγινε το κύριο, το πρόσφορο μέσο’’[5]. Μόνο στην περίπτωση που ο πολίτης στερείται πολιτικής εξουσίας είναι αποδεκτή η επαναστατική βία. "Ο πολίτης χωρίς πολιτική εξουσία'', τονίζει ο Τ, ''πρέπει να επαναστατήση για να επιβληθή/ ο πολίτης με πολιτική εξουσία, για να επιβληθή, αρκεί να οργανωθή και να αγωνιστή με δημοκρατικά μέσα''[6].
Ο σοσιαλιστικός αγώνας, όπως κάθε τι ζωντανό στην ιστορία,  είναι στο σύνολό του, όχι μίμηση, όχι εκτέλεση, όχι εφαρμογή, αλλά εναγώνια δημιουργία, πραγματοποιημένη με τα μέσα που είναι κάθε φορά πρόσφορα για τούτην ή εκείνην την κοινωνία[7].
Μέσα στον ιδεολογικό πόλεμο ο Τ  έμεινε σταθερά υπερασπιστής της έννοιας του έθνους. Δεν ήθελε όμως τους πατριδοκάπηλους και τους σωβινιστές, «τους κούφιους λιβανωτούς της αγοραίας εθνικοφροσύνης, που μόνο τους αντιπάλους του Εθνους υπηρετούν»[8].  Δεν ήθελε επίσης τους εκμεταλλευτές της κομμουνιστικής απειλής. Γράφει χαρακτηριστικά: « Όμως πέρα απο τους υλιστές της θεωρίας, υπάρχουν και οι υλιστές της πράξης, [οι εθνοκάπηλοι]. Μιλώ γι’ αυτούς που μεταχειρίζονται το έθνος και την εθνικοφροσύνη των άλλων για να προστατεύσουν τα άνομα κέρδη τους δήθεν από την κομμουνιστική απειλή ή για να καλύψουν με τη γαλανόλευκη πάσης φύσεως έργα ιδιοτέλειας. Είναι οι υλιστές της πράξης που ενοχλούνται από τους υλιστές της θεωρίας. Αλλά ας τους παραμερίσουμε. Δεν ενδιαφέρουν εμάς. Ενδιαφέρουν κυρίως τον εισαγγελέα και τον εφοριακό υπάλληλο»[9].
Ο Τ  προσέδωσε στις  λέξεις έθνος και εθνικόφρων το δικό του θετικό περιεχόμενο: την έγνοια και την αγάπη για την πατρίδα, πράγμα που προσιδιάζει προς τον πνευματικό εθνισμό που διαμορφώθηκε κατά την ιδεολογική αντιπαράθεση του μεσοπολέμου. Δεν πίστευε  στην αντίθεση εθνικισμός-διεθνισμός/ πίστευε στη διάκριση που δηλώνουν αυτοί οι δυο όροι και στο δυναμικό τους περιεχόμενο. Όπως  γράφει:  ''Η αντίθεση διεθνισμός-εθνικισμός, όπως όλα τα προπαγανδιστικά συνθήματα, χάνει τη σημασία της, μόλις κοιταχθή από λίγο ψηλότερα.  Η διεθνής κοινοτική συνεργασία χρειάζεται τις πολιτείες, δηλαδή τα οργανωμένα έθνη. Και οι πολιτείες χρειάζονται πάλι τη διεθνή τάξη. Όπως  το πρόβλημα της σχέσης ατόμου και πολιτείας βρίσκει τη λύση του σε μια μέση οροθετική γραμμή, που καθορίσαμε, έτσι βρίσκει τη λύση του και το πρόβλημα της εξουσίας μιας υπερ-πολιτειακής τάξης απέναντι στις πολιτείες. Οι ίδιες αρχές της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, που αποδείχτηκαν σαν απόλυτα αιτήματα της κοινωνικής ζωής, πρέπει να αναγνωριστούν σαν απόλυτες αρχές που πάντα θα ορίζουν τη ζωή των εθνών. Η υπερπολιτειακή κοινωνία θα κυβερνιέται δημοκρατικά.. θα οργανωθεί κοινωνιστικά, δηλαδή θα έχη κάθε πολιτεία τις ίδιες υλικές και ηθικές δυνατότητες προκοπής''. Επίσης, ''Κάθε πολιτεία θα ρυθμίζη, όπως και κάθε άτομο, αυτόνομα τη ζωή της''[10].

Η  μετατροπή, της διάκρισης εθνικισμός-διεθνισμός σε αντίθεση,  συνιστά  για τον Τ κομμάτι της ιδεολογικής στρατηγικής στον πόλεμο που διεξάγει ενάντια στα έθνη ο ολοκληρωτισμός, είτε υπό την  κεφαλαιοκρατική του μορφή, είτε υπό την κομμουνιστική,  είτε υπό τη ναζιστική. Διότι, όπως γράφει, «ο ολοκληρωτισμός γενικώς αρνείται την έννοιαν της εθνικής πολιτείας και εν πολλοίς την έννοια του έθνους»[11].  «Σκοπός του απώτατος είναι η υποταγή της ανθρωπότητας εις μιαν ενιαίαν πολιτική τάξιν και εις ένα ενιαίον τύπον πολιτισμού». 
Σήμερα  όλοι στην Ελλάδα έχουμε αποκτήσει  την πικρή  εμπειρία για να κατανοήσουμε τα παραπάνω λόγια. Ο πρόθυμος ενδοτισμός των πολιτικών μας στη Νέα τάξη πραγμάτων (new world order) με τα μνημόνια και τις συμβάσεις δανεισμού σήμανε για την Ελλάδα μια νέα περίοδο εθνικής και πολιτικής υποδούλωσης, που τη συνοδεύουν η καταλεηλάτηση  του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου, η καταστροφή του οικονομικο-παραγωγικού μας ιστού,  η φτωχοποίηση και εξαθλίωση του λαού, η μετανάστευση και η εξόντωση του πλέον παραγωγικού ανθρώπινου κεφαλαίου.
Εδώ και δεκαετίες πριν, ο Τ τόνιζε πώς  ''Η οικονομική βιωσιμότητα της Ελλάδας’’ είναι ένα πρόβλημα.  Και το πρόβλημα αυτό δεν έχει λυθή''.  Επισήμαινε μάλιστα ότι  η λύση του προβλήματος  δεν βρίσκεται στο ν΄αφεθούν τα πάντα στην ατομική πρωτοβουλία. Έγραφε: ''Οι πολλές και συχνά ύποπτες συνηγορίες υπέρ του σημαντικότατου παράγοντα της ατομικής πρωτοβουλίας δεν πρέπει να μας κάνουν να λησμονούμε, ότι η οικονομία η σημερινή, με τη διεθνή της εξάρτηση, έχει ανάγκη από μια οργανωμένη καθοδήγηση. Δεν μπορεί να αφεθούμε πια στη σιγαστή λειτουργία του νόμου της προσφοράς και της ζήτησης. Η αποκατάσταση της ισορροπίας είναι απαραίτητο να γίνει πιο γρήγορα, με την παρέμβαση του κρατικού παράγοντα''[12],  έτσι ώστε «στον καθε ανθρωπο  να δοθή η μεγαλύτερη δυνατή υλική ευρυχωρία, η μεγαλύτερη δυνατή λύτρωση από τα δεσμά της υλικής ζωής. Δεν είναι ούτε ηθικό, ούτε λογικό, το πλεονέκτημα τούτο να το έχουν λίγοι»[13].
Για  να σταθεί  στον διεθνή ανταγωνισμό μια τέτοια οικονομία  προϋπόθεση ήταν, για τον Τ, η επιλογή των αρίστων. Αρκεί να σκεφτούμε πάνω στο σημείο αυτό σήμερα με ποιό τρόπο κάνουν επιλογή προσωπικού  οι πολυεθνικές και τα πιστωτικά ιδρύματα. Αυτούς θέλουμε ως πρότυπο; Όχι βέβαια, αλλά απένατι στον πόλεμο που μας επιβάλλουν (με την υπογραφή μας-ας μην το ξεχνάμε), δεν μπορούμε να υπολειπόμεθα σε αποτελεσματικά όπλα.  Επιλογή των αρίστων, λοιπόν,  επιζητεί ο Τ  τόσο για την ηγεσία και το πολιτικό σύστημα όσο και για τις θέσεις κλειδιά στο κράτος  και τη διοίκηση. Αυτούς είναι που αποκαλεί  ''βασιλικούς άνδρες''.  Και αυτοί πιστεύει πως υπάρχουν.  Το ελληνικό έθνος,  γράφει, «ακόμη σήμερον  διατηρεί εις την ιστορική του κοίτην νάματα χρυσοφόρα, ικανά δημιουργικώς να συμβάλλουν εις την προαγωγήν του ανθρώπου». Γι’ αυτό,  ''οφείλομεν να περιφρουρήσωμεν την ηθικήν και πνευματικήν αυτονομίαν του ανθρώπου, εντός του εθνικού μας πλαισίου''[14],  αλλά και εκτός αυτού: ''εις τα ευρύτερα υπερεθνικά σχήματα εις τα οποία εισέρχεται με βήμα γοργόν η ιστορία''.
Ένα τέτοιο σχήμα είναι η Ευρώπη.   ''Γεννήθηκα ευρωπαίος όσο και Ελληνας''[15], θα πει ο Τ. ''Στην Ευρωπαϊκή οικογένεια ανήκει και η Ελλάς''[16] «Γι’ αυτό πρέπει να καταπολεμηθη, συνεχίζει, κάθε προσπάθεια –είτε γεωπολιτική είτε κοινωνικοοικονομική- να αποσπασθή το ελληνικό έθνος από τον ευρωπαικό κόσμο». Δεν δέχεται όμως ο Τ τον ευρωπαϊκό  κόσμο όπως είναι σήμερα, δηλαδή υποταγμένο στο κυνήγι του κέρδους και τον υλισμό. Προσβλέπει  «στην ευρωπαικήν ανασυγκρότηση του ευρωπαικού κόσμου και στην αναμόρφωση του μεταφυσικού της στερώματος[17]. Μέχρι ποίου σημείου, αναρωτιέμαι σήμερα, μπορούμε να επιμείνουμε ακόμα  σ’ αυτή τη θέση;  
«Σήμανε η ώρα», θα πεί ο Τ, «που το διαλεκτικό εκκρεμές πρέπει να προχωρήση από την καταλύουσα αντίθεση, ..προς μια νέα δημιουργική σταθερή θέση και τελικά προς μια νέα σύνθεση. Σήμανε να ώρα να θυμηθούμε ότι το ρεύμα του χρόνου δεν συμπαρασύρει τα πάντα και οτι επάνω από τη ροή των πάντων, υπάρχουν οι μη ρέοντες νόμοι της ροής και οι ακατάλυτες αξίες, που διατηρούνται αλώβητες μέσα στα ρέοντα στοιχεία.Μέσα στην αναρχία της ζωης και της έκφρασης, σήμανε η ώρα να αναδυθη η τάξη και το μετρο, η ηρακλείτεια παλίντονος αρμονία και απάνω σπό τα ερείπια των αναποδογυρισμένων αξιών να οικοδομηθη ο νεος ναός. Σήμανε η ώρα της επανεγκαθιδρύσεως των πρωτείων του Λόγου, επάνω από όλες τις άλλες αρχές της ζωής[18].

*ΕΚΕΣΕ: Ευρωπαϊκό Κέντρο Ευρυτανικών Σπουδών και Ερευνών.

ΠΗΓΕΣ


[1] Λογοδοσία μας ζωής, σ.610.
[2] Κωνσταντινος Τσάτσος, Ελληνική Πορεία-Πολιτικά δοκίμια20.
[3] Λογοδοσία μιας ζωής,σ.61
[4] ’Την ιδέα της πολιτικής ελευθερίας ακολουθεί με απόλυτην αναγκαιότητα η αρχή της κοινωνικής δικαιοσύνης. Χωρίς τη δεύτερη, η πρώτη δεν υπάρχει. σ.136
[5]   ΕλΠορ, σ. 215-6
[6] [6]Ελπορ.216.
[7] Ελληνική Πορεία,σ.121
[8] Ελλπορ74-75.
[9] Ελ.πορ.226,228.
[10] ΕλλΠορ152-3
[11] ΕλΠορ59
[12] Ελπορ114-5
[13] Ελπορ38
[14] Ελπορ61
[15] Λογοδ.Β.σ.502.
[16] Ελπορ72.
[17]ΕλΠορ. 72.
[18] Ελπορ71.

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)