Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Η μυστική έκθεση της BlackRock για τις τράπεζες. ”

Δρ. Βασίλης Σαραφίδηςο- Επίκουρος καθηγητής της Οικονομετρικής του Πανεπιστημίου Monash

Γ. Κοντογιώργης: Ελληνισμός, Χριστιανισμός και Οικουμένη 2/6

Νίκου Κωνσταντάρα

Χρήστος Γιανναράς- Ποιός θα ψηφίσει το ''αλληλέγγυον'';

Ο ΚΑΤΩΤΑΤΟΣ ΜΙΣΘΟΣ ΤΗΣ ΕΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Η ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΤΟΥ ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΥ 25 Νoεμβρίου 1942 ώρα 11η πριν τα μεσάνυχτα

είναι στο χέρι σου να το πατήσεις

Ε.ΠΑΝ.ΕΚ.ΚΙΝΗΣΗ

Ενιαία Παναττική Εκσυγχρονιστική Κίνηση  

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΑΪΑΔΗΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ
(υποψήφιος Περιφερειάρχης Αττικής)

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΤΙΜΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Μόνο με Όραμα και με Στρατηγική  Επανεκκινούμε την Πόλη - Κράτος   

    Ανταποκρινόμενος στη σημερινή κρισιμότητα της πολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου μας και στις προσδοκίες της κοινωνίας για ανάπτυξη και ανοικοδόμηση της πόλης - κράτους, έχοντας αρχικά και την στήριξη πολλών Κινημάτων που συμμετείχαμε όλοι μαζί ενεργά στον αγώνα του Ελληνικού Λαού στην Πλατεία Συντάγματος αλλά και σε όλη την περιφέρεια της χώρας και δεδομένου του έντονου πολιτικού χαρακτήρα που έχουν οι επερχόμενες Αυτοδιοικητικές Εκλογές, πήρα την απόφαση να δημιουργήσω τον Περιφερειακή Παράταξη  «Ε.ΠΑΝ.ΕΚ.ΚΙΝΗΣΗ» (Ενιαία Παναττική Εκσυγχρονιστική Κίνηση).


Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Αίγυπτος απέλασε τον Τούρκο πρέσβη - Σκληρή απάντηση Ερντογάν

Συνέδριο ΕΛΙΑΜΕΠ 23/11/2013 με θέμα «Η συνθήκη της Λωζάνης 90 χρόνια μετά: οι μειονοτικές ρυθμίσεις»

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗ,ΚΟΜΟΤΗΝΗ
ΤΟ BLOG ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ -ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ.

Ινφογνώμων Πολιτικά: Ιστορική συμφωνία για το πάγωμα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν

Lobby for Cyprus, ΚΥΠΡΟΣ- Θ. Θεοδώρου : «Όταν ο κατακτητής, ο έποικος έχει το δικαίωμα ψήφου εμείς τι είμαστε;»

Θ. Θεοδώρου : «Όταν ο κατακτητής, ο έποικος έχει το δικαίωμα ψήφου εμείς τι είμαστε;»
 Ψήφο και λόγο  για τους απόδημους  Ελληνοκύπριους πρόσφυγες ζητεί από τον πρόεδρο Αναστασιάδη το  Lobby for Cyprus, με δήλωση του συντονιστή του  κ. Θεόδωρου Θεοδώρου που ανακοινώθηκε στη πρόσφατη χοροεσπερίδα του Οργανισμού στο βόρειο Λονδίνο.

ΟΝΕΙΡΟΠΕΤΡΑ-ONIROPETRA ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ


ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ (από Κωνσταντίνα)

Salthouse Dock, Liverpool- John Atkinson Grimshaw

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

” Ουρανός και Γη: Περιήγηση στην έκθεση Βυζαντινής Τέχνης που έχει γοητεύσει κοινό και κριτικούς. “

Χρήστος Γιανναράς- Ανεπαισθήτως από την Iστορίαν έξω

''Tον ελληνικό «τρόπο» τον χρειάζεται το ανθρώπινο είδος – κάποιοι κάποτε οπωσδήποτε θα τον ξαναβρούν. Oσοι αφυπνιστούν στην ανάγκη για προτεραιότητα της αλήθειας απέναντι στη χρησιμότητα, της «σχέσης» απέναντι στη σύμβαση, της «μετοχής» απέναντι στο δικαίωμα. Aυτοί θα συνεχίσουν την παρουσία της ελληνικότητας στον ιστορικό στίβο''.

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Κώστας Ν. Τσιαντής: ΕΝ ΜΕΣΩ ΘΥΕΛΛΗΣ

Απόσπασμα
''Ζούμε σήμερα την «αποδόμηση της Ελλάδας από ντόπιους και ξένους», έχει γράψει ο Β. Μαρκεζίνης[33]. Προσθέτω: Ζούμε και   παρακολουθούμε άπραγοι την προσπάθεια  συσκότισης των αιτίων της κοινωνικής και εθνικής μας τραγωδίας, τις οδυνηρές συνέπειες της  πολιτικής προδοσίας αλλά και  τον εκβιασμό προκειμένου να φθαρεί και να τεθεί ολόκληρο το πολιτικό μας σύστημα υπό τον έλεγχο της υπερεθνικής τραπεζικής ελίτ και των οργάνων  της.  Ζούμε  συνάμα την προσπάθεια να μετατεθεί η προσοχή της κοινής γνώμης από το καθεστώς δουλοπαροικίας (της ‘’αποικίας χρέους’’ όπου μας έφεραν)  στην ιδεολογική   αντιπαράθεση φασισμού- αντιφασισμού τη στιγμή ακριβώς κατά την οποία η ίδια η ελίτ και τα όργανά της ενεργούν  το φασισμό καταλύοντας με τα Μνημόνια τη συνταγματική τάξη[34] και δημιουργώντας συνθήκες κοινωνικού ολοκαυτώματος.
      Έχουμε  πλέον ωριμάσει  μέσα από τα δεινά ώστε να είμαστε σε θέση  να διακρίνουμε την πολιτική από την ιδεοληψία  και την ιδεοληψία  από την πολιτική της χρήση. Ωστόσο τα πράγματα δείχνουν ότι τα κόμματα αδυνατούν να αρθούν στο ύψος της πολιτικής που απαιτούν οι ιστορικά έκτακτες περιστάσεις. Σύστημα πολιτικό δεν σημαίνει  άθροισμα κομμάτων που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την εξουσία και την ιδεολογία, αλλά Γοργοπόταμος διαρκής για το λαό και την πατρίδα.
  Έγκριτοι πολιτικοί στοχαστές και αναλυτές[35],[36],[37] έχουν διερευνήσει με τόλμη πολλές πλευρές του πολιτικού μας προβλήματος, που αποκτά ιδιαίτερη σημασία σήμερα που γυρεύουμε  φανό θυέλλης  μες το σκοτάδι με τα εκατομμύρια των δεινοπαθούντων και τις  οιμωγές των οικογενειών των χιλιάδων εκείνων  που  σπρώχτηκαν στο κενό. 
    Επικεντρώνουμε την προσοχή μας σε δυο  σκέψεις. Η πρώτη αφορά τη σχέση πολιτικής και ιδεολογίας και την ανάγκη να σκεφτούμε πολιτικά. Το περιγράφει ο Π. Νεάρχος με τούτα τα λόγια: ‘’Η σκιαμαχία με τις παλαιές, ιστορικές μορφές του φασισμού δεν πρέπει να συγκαλύπτει τις σύγχρονες μορφές ενός πιο ύπουλου και ανομολόγητου φασισμού, που απεργάζεται την υποδούλωση ενός λαού μέσα από εξοντωτικές πολιτικές λιτότητας και καταλύσεως της εθνικής του κυριαρχίας’’[38]. Η  δεύτερη σκέψη είναι το πρόταγμα  της Δημοκρατίας[39],[40]. Το ότι δηλαδή είναι πλέον αδύνατη πραγματικά η αντίσταση του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος στους εκβιασμούς της  ελίτ ‘’χωρίς ο λαός να πιέσει για να μπει στο πολιτικό σύστημα’’, όπως πρόσφατα είπε ο Γ. Κοντογιώργης[41]''.  

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Κώστας Τσιαντής- JOHN F. KENEDDY-''Free and independent'' (50 χρόνια απ΄τη δολοφονία του)

Η εγκληματική φύση του ναζισμού (Βαθύ Κόκκινο)

ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΤΟ ΚΚΕ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ (Εφ. ΕΘΝΟΣ)

ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΤΟ ΚΚΕ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.

(Εδώ η απόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥτου Συμβουλίου της ΕΕ 28 Νοεμβρίου 2008 στην οποία στηρίζεται το ν/σ).

Το ‘’αντιρατσιστικό’’ ενώ μιλάει για τη γενοκτονία-Ολοκαύτωμα των Εβραίων, δεν περιλαμβάνει και τις γενoκτονίες των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, καθώς και των Αρμενίων, οι οποίες έχουν αναγνωριστεί με νόμο του ίδιου κοινοβουλίου

Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου: Κύπρος γιοκ !

Τ. Μίχα -Περί ''αντιρατσισμού''

ΠΟΙΗΣΗ: ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΚΑΛΙΟΣ

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
3ηΗΜΕΡΙΔΑ Α.Ι.Κ. ΜΕ ΘΕΜΑ:
ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ
ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΥΓΕΙΑΣ”

Σάββατο 23/11/2013 ώρα 9.30 πμ

Αίθουσα εκδηλώσεων του ΙΣΑ, Σεβαστουπόλεως 113, Αθήνα

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ.

ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ- ” Οι γερμανοτουρκικες έρευνες στα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και τα διαβήματα της Λευκωσίας. “

Χαραλαμπίδης Μιχάλης στο ΤΕΕ

Αγαπητές συμπατριώτισσες και συμπατριώτες,
Στις δύσκολες ημέρες που περνάμε, με τους  προδότες  που μας ξεπουλούν, και γνωρίζοντας επισήμως από τα χείλη της πρώην Προέδρου της Βουλής, κυρίας Ψαρούδα Μπενάκη, ότι η Ελλάδα διαμελίζεται –εξοντώνεται,  έρχεται κάποιος από τα παλιά να ζεστάνει την κρύα μας καρδιά.
Στις  18 Νοεμβρίου 2013, ημέρα Δευτέρα, ο κύριος Χαραλαμπίδης Μιχάλης  στο ΤΕΕ, Νίκης 4, στο Σύνταγμα, Θα παρουσιάσει στις  18.30, στα πλαίσια της Ελληνικής Πολιτικής Παιδείας, το βιβλίο του «Η Πολιτική ως Ανώτερη Τέχνη»


Στέργιος Σμυρλής

ΦΩΝΗ ΕΛΛΑΔΟΣ: Δαμιανός Βασιλειάδης ΠΑΝΕΘΝΙΚΟ - ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΦΩΝΗ ΕΛΛΑΔΟΣ: Η Σύμβαση της Βιέννης

Η Σύμβαση της Βιέννης: Η Σύμβαση της Βιέννης Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να αμφισβητηθούν και να ακυρωθούν τα μνημόνια. Εκείνο που δεν υπάρχει είναι πολιτικ...

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

«Θα έρθουν οι κομμουνιστές να μας πάρουν τα σπίτια»!   
του Μελέτη Η. Μελετόπουλου

  ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ μεταπολεμικές δεκαετίες, και με την φρίκη του Εμφυλίου Πολέμου ακόμα ζωντανή, ο μεγάλος φόβος των αστών, μικροαστών, μεγαλοαστών, ακόμα και εργατών και αγροτών-κατόχων ενός έστω μικρού κλήρου, ήταν «μην έρθουν οι κομμουνιστές και μας πάρουν τα σπίτια».
    Η απειλή της κρατικοποίησης των επιχειρήσεων και της κατάσχεσης της ακίνητης περιουσίας λειτούργησε ως μηχανισμός ανάσχεσης της εκλογικής επιρροής του κομμουνιστικού κόμματος και κοινωνικής αποδοχής κατασταλτικών μέτρων εναντίον του. Ήταν το βασικό πολιτικό επιχείρημα των αστικών πολιτικών δυνάμεων, της Δεξιάς και του Κέντρου, εναντίον της κομμουνιστικής αριστεράς.
    Ο χρόνος πέρασε, ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» εξέλιπε, οι κατά τόπους νοσταλγοί του έχουν πιά ασήμαντη εκλογική επιρροή. Τα κομμουνιστικά κόμματα έχουν πάψει προ πολλού να θεωρούνται πραγματική απειλή για τις περιουσίες του κόσμου.
      Αίφνης, η απειλή εναντίον της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας επανεμφανίζεται σήμερα, εν έτει 2013! Αυτήν την φορά, όμως, δεν είναι οι κομμουνιστές που την εκφράζουν, αλλά μία κυβέρνηση της….Δεξιάς (και των υπολειμμάτων του ΠΑΣΟΚ), με μεγαλοαστό πρωθυπουργό, και μεγαλοαστούς, μεσοαστούς και μικροαστούς υπουργούς (και πάντως όχι ακτήμονες και κομμουνιστές).
    Και η απειλή αυτή είναι πολύ πιο άμεση, υπαρκτή και σοβαρή απ’ αυτήν των ηττημένων και πολιτικά εξουδετερωμένων ιδεολόγων κομμουνιστών του ’50 και του ’60. Εδώ η απειλή προέρχεται από μία «αστική» κυβέρνηση, που έχει στα χέρια της την νομική ισχύ να την υλοποιήσει.
    Εκπλήσσει και βάζει σε σκέψεις η επιμονή  της τρόικας, που επέτυχε, με την επαχθή και απεχθή φορολογία,  ό,τι δεν επέτυχε ο κομμουνισμός στα ενενήντα χρόνια που παλεύει να ανατρέψει το αστικό καθεστώς στην Ελλάδα. Πιθανόν πίσω της να ακολουθούν σχεδιασμοί μεγάλων γραφείων real-estate ή ασφαλιστικών οργανισμών της βόρειας Ευρώπης, που επιδιώκουν να μεταβάλουν την Ελλάδα σε χώρο διακοπών ευρωπαίων συνταξιούχων.
    Αλλά πολύ περισσότερο εκπλήσσει η συμμόρφωση της κυβέρνησης στο τροϊκανό σχέδιο διάλυσης της ακίνητης περιουσίας, που αποτελεί το καταφύγιο όχι μόνον της εξουθενωμένης αστικής τάξης αλλά ολόκληρου του ελληνικού λαού. Οι τρομακτικοί φόροι, η κατάρρευση της αξίας των ακινήτων και των ενοικίων  έρχονται τώρα να συμπληρωθούν με μαζικές κατασχέσεις ακινήτων μικρής ή μεγάλης αξίας, σε ακριβές ή φθηνές περιοχές.
    Και ο μεν κύριος Στουρνάρας ίσως να αισθάνεται έτσι ότι αναβαπτίζεται στους μαρξιστικούς προσανατολισμούς της νιότης του. Ο δε κύριοςΧατζηδάκης ότι υπηρετεί το αστικό καθεστώς διαπραγματευόμενος με την τρόικα, όπως διατείνεται, «σε ποιές κατηγορίες θα ισχύσει το μέτρο», αντί να πετάξει αμέσως έξω από το γραφείο του αυτούς που τολμάνε να απαιτήσουν αυτό που δεν έκανε ούτε η τουρκοκρατία: να καταστήσουν τους Έλληνες ανέστιους και πλάνητες, λαθρομετανάστες στην ίδια τους την πατρίδα.
    Η κυβέρνηση έπρεπε να έχει συνειδητοποιήσει ότι ο νόμος για τους πλειστηριασμούς δεν θα περάσει από την Βουλή και να τον έχει εξαιρέσει από κάθε συζήτηση. Αν όμως βρεθεί, με όποιον τρόπο βρεθεί (με κομματικές «πειθαρχίες», απειλές διαγραφών, πολιτικά ανταλλάγματα και υποσχέσεις υπουργοποίησης, απειλή προκήρυξης εκλογών κλπ.), μία επονείδιστη πλειοψηφία που θα περάσει τέτοιον νόμο από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, τότε το πολιτικό σύστημα θα βρεθεί μπροστά στην μεγαλύτερη κοινωνική έκρηξη στην Ελλάδα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.    

ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ- Οι εταίροι και σύμμαχοι που έγιναν δυνάστες.

''Από την ένταξη της χώρας στον μηχανισμό, δεν είδαμε ούτε μισή πράξη αλληλεγγύης από τους Ευρωπαίους εταίρους, αντίθετα αυτοί ήταν η αιτία για να επιβληθούν τα σκληρότατα μέτρα και να οδηγηθεί ο λαός στη φτώχεια. Η πολιτική τους είναι καταστροφική από την αρχή, και από τη στιγμή που ο τότε πρωθυπουργός δεν έδωσε τη μάχη για να κερδίσει τα αυτονόητα, το παιχνίδι χάθηκε και για όσους επεδίωξαν να κυβερνήσουν στη μνημονιακή Ελλάδα.
Ο σοφός λαός έχει ψωμοτύρι τη φράση «εάν αυτοί είναι οι φίλοι μας, πώς θα είναι οι εχθροί μας». Αυτό ακριβώς συμβαίνει από το 2010. Οι εταίροι μας είναι αυτοί που έχουν γονατίσει στα τέσσερα την πατρίδα μας''.

Περικλής Νεάρχου: Αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και λαθρομετανάστευση

Ηλίας Σταμπολιάδης-Εθνική Υποδούλωση

Απόσπασμα
''Από την μία έχουμε ενέργειες μελών της Χ.Α. που την χαρακτηρίζουν φασιστική και εγκληματική οργάνωση. Θα πρέπει βέβαια να πούμε ότι το πλήθος των ψηφοφόρων που αντιπροσωπεύει ως κόμμα στη Βουλή δεν θα μπορούσαν να είναι φασίστες ή και εγκληματίες αλλά είναι απελπισμένοι αδύναμοι πολίτες. Επιπλέον η στρατιωτική οργάνωση του κόμματος εύκολα παραπέμπει στη χούντα, τον μπαμπούλα που ο φόβος του εξέθρεψε το θηρίο της μεταπολίτευσης.
Από τη άλλη μεριά έχουμε τη δολοφονία ανυποψίαστων οπαδών της Χ.Α. που, από ότι ψιθύρισαν οι αρχές, την ευθύνη ανέλαβε πρωτοεμφανιζόμενη εξωκοινοβουλευτική, αριστερή τάχα, οργάνωση δημιουργώντας εμφυλιοπολεμική αντιπαράθεση ιδεολογικών αντιπάλων. Στο κλίμα αυτό της πόλωσης και της κινδυνολογίας διατάραξης της ειρήνης οι δωσίλογοι εκτελεστές των εντολών των δυνάμεων κατοχής προβάλουν ως το συνταγματικό τόξο που θα παρέχει ασφάλεια στους υποταγμένους πολίτες του. Αυτό δημιουργεί και την πρόφαση για την έγκριση αντιλαϊκών νόμων και την αποτροπή της αναμενόμενης λαϊκής εξέγερσης που εκ προοιμίου θέλουν να την προκαταβάλλουν ως τάχα τρομοκρατική ενέργεια.
Αυτά είναι τα πολιτικά, οικονομικά αλλά και ψυχολογικά εμπόδια που το σύστημα προβάλει δημιουργώντας σύγχυση, απελπισία και σε πολλούς ηττοπάθεια έναντι  της μεθοδικά επιβαλλόμενης κατοχής. Εδώ που καταντήσαμε μόνο ο Θεός μας σώζει από την ιστορικά πρωτόγνωρη κακοδαιμονία και ας μην ελπίζουμε σε  άρχοντες αλαζόνες. Την ώρα που θα έχει δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες θα αποκαλύψει ανθρώπους που σίγουρα έχει κρυμμένους για το σκοπό αυτό, προς μεγίστη έκπληξη και αμηχανία του ιερατείου, και τότε άδικα θα ξαγρυπνούν οι φύλακες. Όλοι οι Έλληνες πατριώτες  πρέπει να είμαστε σε ετοιμότητα και να ανταποκριθούμε με προθυμία και αυτοθυσία όταν ακουστεί το κάλεσμα της πατρίδας μας''.

Δρ. Γεώργιος Κ. Φίλης

Τριμερής με Αίγυπτο και Κύπρο, με τα αγκάθια της ΑΟΖ να παραμένουν (Εφ.Εθνος)

Ινφογνώμων Πολιτικά: Οι γερμανοτουρκικές έρευνες στα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και τα δυο διαβήματα της Λευκωσίας στον ΟΗΕ

Ινφογνώμων Πολιτικά: Τί επιδιώκει η Γαλλία στην Ανατολική Μεσόγειο;

Απόσπασμα
''Έκτοτε, η καταβύθιση της Γαλλίας στην κρίση και η ανάδυση της γερμανικής ηγεμονίας στην ευρωζώνη, καθιστούν επιτακτική για το Παρίσι την υπενθύμιση, έστω και με τυχοδιωκτισμούς, της θέσης του ως πυρηνικής στρατιωτικής δύναμης και μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Σε ένα πιο ταπεινό επίπεδο, το γεγονός ότι ο Hollande συνοδευόταν από τους επικεφαλής των εταιρειών Ariane Espace, Bouygues Telecom, Orange και SNCF καταδεικνύει τα οφέλη στα οποία εναγωνίως αποβλέπει η γαλλική πλευρά (οι στενές σχέσεις του πολιτικού προσωπικού της Γαλλίας με το μεσανατολικό μαύρο χρήμα είναι μια άλλη, αφανής υπόθεση...).

Σε ιστορική κλίμακα, πάντως, αξίζει να υπομνησθεί, ότι κατά παράδοση οι Γάλλοι Σοσιαλιστές εμφανίζονται περισσότερο ατλαντιστές, φιλο-ισραηλινοί και υπέρμαχοι της γαλλικής αποικιακής κληρονομιάς από τους γκωλικούς αντιπάλους τους.Άλλωστε, ήταν η τελευταία σοσιαλιστική κυβέρνηση, πριν από τον de Gaulle, αυτή του Guy Mollet, αυτή που παρέσυρε και τη Βρετανία στην περιπέτεια του Σουέζ το 1956 – όταν οι δύο παραπαίουσες αποικιακές αυτοκρατορίες επιτέθηκαν από κοινού με το Ισραήλ στην Αίγυπτο, με σκοπό την ανατροπή του Nasser, για να αποτραβηχτούν ταπεινωτικά μετά την οργισμένη παρέμβαση των ΗΠΑ του Dwight Eisenhower και της ΕΣΣΔ..''

Ινφογνώμων Πολιτικά : Συμφωνία Τουρκίας-Ελλάδας για ηλεκ. ρεύμα στην Κύπρο

''Σύμφωνα με τον τουρκοκυπριακό τύπο, το τουρκικό ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο θα φτάσει με έναν ειδικό αγωγό από την Ανατολία στην Βόρεια Κύπρο, ενδέχεται στο μέλλον να πωληθεί στις ελεύθερες περιοχές. 
Το τουρκικό έγγραφο υπογραμμίζει και ένα άλλο σημείο: Σύμφωνα με την τουρκική πλευρά, τα νέα σχέδια της Τουρκίας ενδέχεται να συμβάλλουν στην απόσυρση της ιδέας περί δημιουργίας μιας ηνωμένης Κύπρου» από το προσκήνιο των συζητήσεων''. 

Επίσκεψη Συμμαχίας Πολιτών στην ΑΤΗΚ και δηλώσεις Γ. Λιλλήκα.

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Γ. Κασιμάτης: “Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, στη χώρα έχει γίνει πραξικόπημα”

Είναι κατανοητό ότι κάποιοι έχουν αμφιβολίες….
Είναι κατανοητό ότι κάποιοι ευελπιστούν και ελπίζουν…
Είναι κατανοητό πως είναι φρικτή η αλήθεια που γνωρίζουμε -αν και μας την κρύβουν- και δεν θέλουμε να την πιστέψουμε, να την αποδεχθούμε.
Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, στη χώρα έχει γίνει πραξικόπημα, με πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο και με εναλλαγές στην θέση του κατ’ επίφασην πρωθυπουργού.
Το πολιτικό σύστημα γνωρίζει πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει, όπως γνωρίζει πάρα πολύ καλά σε τι έχει συναινέσει, ενώ γνωρίζει πάρα πολύ καλά και την κατάληξη των όσων μέχρι σήμερα ζούμε.
Στην Ελλάδα έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ και η χώρα παραδόθηκε άνευ όρων σε καρτέλ οικονομικών συμφερόντων, σε συμφέροντα τρίτων χωρών και αποτελεί ταυτόχρονα το μέγιστο “πείραμα” της νέας τάξης πραγμάτων για την απόλυτη κατοχή μίας χώρας χωρίς να προηγηθεί πόλεμος.
Στην Ελλάδα έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ και οι πραξικοπηματίες κυβερνούν ενώ ταυτόχρονα μετέχουν σε σχέδιο ολικής απώλειας της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας.
Στην Ελλάδα έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ από όλους εκείνους που γνώριζαν πως η θέση τους για το υπόλοιπο της ζωής τους είναι σε κάποιο κελί μίας υπόγειας φυλακής και αντάλλαξαν την τιμωρία τους με την δική μας δουλεία και με την άλωση της χώρας εις το διηνεκές.
Αυτούς τους πραξικοπηματίες πρέπει να τους απομακρύνουμε εμείς, γιατί δεν θα το κάνει κανένας άλλος για εμάς…
Είτε το πιστεύουμε, είτε όχι, όλοι γνωρίζουμε πως είναι πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου…
Ή αυτοί, ή εμείς…

Σταύρος Λυγερός (πριν 20 χρόνια)

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

Γιώργου Ρακκά

Νίκος Χειλαδάκης

Επιτροπές Αγώνα Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης Ψήφισμα προς την Καναδική Πρεσβεία.

Κυριάκος Κατσιμάνης

ΠΟΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΓΙΝΑΝ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ;
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

«Ο τάχιστος των λόγων». Αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα και υπέρτατη δημοκρατική κατάκτηση αποτελεί η ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης. Είναι, λοιπόν, ιδιαιτέρως ανησυχητικό το ότι το ανεκτίμητο αυτό αγαθό απειλείται άμεσα εξαιτίας κάποιων προβλέψεων του υπό ψήφιση αντιρατσιστικού νόμου που ποινικοποιούν τη δυνατότητα να εκφραστεί κανείς ελεύθερα, δηλαδή στην ουσία δεν επιτρέπουν ακόμη και να σκεφτεί κανείς σωστά, σύμφωνα με τον πασίγνωστο αφορισμό του Ρήγα. 

Πραγματικά, τι άλλο από εκμηδένιση της σκέψης και φίμωση της έκφρασης είναι η διάταξη που απειλεί με«φυλάκιση τριών μηνών έως τριών ετών και χρηματική ποινή 5.000-20.000 € όποιον προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις και μίσος κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων κτλ..;».

http://www.antibaro.gr/article/9367

Γνωμοδότησε το ΝΣΚ υπέρ της ρητής και αμετάκλητης παραίτησης από τα κυριαρχικά δικαιώματα;

Προκλητικότατος ο Ερντογάν: «Δεν υπάρχει χώρα που να ονομάζεται Κύπρος»

ΚΑΝΑΛΙ Ε ΑΠΟΨΕ ΣΤΙΣ 23:45

ΚΑΝΑΛΙ Ε ΑΠΟΨΕ ΣΤΙΣ 23:45 ΕΚΠΟΜΠΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ Γ. ΤΡΑΓΚΑ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΥΣ ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΥΣ

Μελέτη Η. Μελετόπουλου -Η ΜΕΓΑΛΗ ΟΔΟΣ ΠΡΟΣ ΑΝΑΤΟΛΑΣ

ΚΟΝTRANEWS, 11-11-2013

 Η ΜΕΓΑΛΗ ΟΔΟΣ ΠΡΟΣ ΑΝΑΤΟΛΑΣ

          του  Μελέτη Η. Μελετόπουλου

   ΤΟ 1871, μετά την συντριβή της Γαλλίας  από την Πρωσσία, και ενώ το Παρίσι επολιορκείτο από τα πρωσσικά στρατεύματα, στα ανάκτορα των Βερσαλλιών ανακηρύχθηκε η Γερμανική Ομοσπονδιακή Αυτοκρατορία (το πρώτο ενωμένο γερμανικό Ράιχ) και ο βασιλιάς της Πρωσσίας Γουλιέλμος ονομάστηκε Αυτοκράτορας (Kaiser). O Όττο φον Μπίσμαρκ, ο αρχιτέκτων αυτής της εντυπωσιακής επιτυχίας,  διορίστηκε καγκελάριος της αυτοκρατορίας.
    Το τεράστιο Γερμανικό Ράιχ εκτεινόταν από τον Ρήνο μέχρι την Βαλτική θάλασσα, ενώ περιελάμβανε μεγάλο τμήμα της σημερινής Πολωνίας και τις ανατολικές γαλλικές επαρχίες της Αλσατίας και της Λωραίννης.
    Το Ράιχ εξελίχθηκε σύντομα σε ισχυρή βιομηχανική οικονομία, αλλά ασφυκτιούσε οικονομικά σ’ έναν κόσμο που ήλεγχαν οι παραδοσιακές μεγάλες δυνάμεις (τότε Μεγάλη Βρεταννία, Γαλλία και Ρωσσία). Όπως κάθε φιλόδοξη νεοπαγής υπερδύναμη, έτσι και το Ράϊχ αποδύθηκε αμέσως σε προσπάθεια απόκτησης αποικιών (στην Αφρική και στην Ασία) και, το κυριότερο, πρόσβασης σε πηγές ενέργειας.
    Τότε η βασική πετρελαιοφόρα περιοχή ήταν η αραβική Εγγύς Ανατολή, που βρισκόταν υπό οθωμανική κατοχή. Η Γερμανία αποδύθηκε σε επιχείρηση διείσδυσης στα οθωμανικά κέντρα εξουσίας, έστειλε διπλωμάτες και στρατιωτικούς συμβούλους, εμπόρους και κατασκόπους, και σύντομα άρχισε να υπογράφει συμβάσεις αποικιοκρατικού χαρακτήρα. Η κυριότερη συμφωνία ήταν η κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Βερολίνου-Βαγδάτης, που θα συνέδεε το Ράιχ με το πετρέλαιο. Αυτό που οι Γερμανοί ονόμασαν «Μεγάλη Οδό προς Ανατολάς» (Drang nach Osten).
    Το 1914 ο σιδηρόδρομος είχε ήδη φτάσει στο Ικόνιο, σε απόσταση αναπνοής από την Μοσσούλη. Αλλά τότε ακριβώς εξερράγη ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, που είχε ως συνέπεια την παρεμπόδιση του γερμανικού Ράιχ να αποκτήσει πετρελαιοπηγές και να διεκδικήσει την παγκόσμια ηγεμονία.
   Παρόμοιο σκηνικό επαναλήφθηκε κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι δύο μεγάλες γερμανικές στρατιές που προωθούντο προς την Εγγύς Ανατολή συνετρίβησαν από τους Συμμάχους, η μία στο Στάλινγκραντ και η άλλη στο Ελ-Αλαμέιν.
    Το 1989 οι δύο Γερμανίες ενοποιήθηκαν και γεννήθηκε ή μάλλον αναγεννήθηκε για τρίτη φορά ο Γερμανικός γίγαντας. Ήταν ζήτημα χρόνου η ενωμένη Γερμανία να διεκδικήσει και πάλι την παγκόσμια ηγεμονία. Αυτήν την φορά με οικονομικά μέσα, διότι λόγω του εθνικοσοσιαλιστικού παρελθόντος της έχει αποκλειστεί εσαεί από το παγκόσμιο γεωοστρατηγικό παιχνίδι. Η καθυπόταξη της Ευρώπης μέσω του χρέους των μικρών (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία), των μεσαίων (Ισπανία, Ιταλία) και των μεγάλων (Γαλλία) κρατών ήταν το πρώτο βήμα.
    Τώρα όμως ο γίγαντας χρειάζεται ενέργεια. Η Φουκουσίμα απέκλεισε την πυρηνική ενέργεια ως επικίνδυνη. Οι πετρελαιοπηγές της Εγγύς Ανατολής φθίνουν, και άλλωστε το μέγεθός τους ήταν ικανό για τον καπιταλισμό του 19ου αιώνα ή και του 20ού, όχι όμως για του 21ου . Η ανακάλυψη των τεραστίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ανατολική Μεσόγειο, που βρίσκεται στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, αποτελεί για την Γερμανία μέσον για την ενεργειακή της αυτάρκεια και οικονομική γιγάντωση.
    Η Γερμανία δεν έχει άμεση πρόσβαση στα κοιτάσματα. Χρειάζεται «εταίρο», έναν αδύναμο και ελεγχόμενο εταίρο, μέσω του οποίου να διεισδύσει στο ενεργειακό παιχνίδι. Μεγάλο μέρος των κοιτασμάτων βρίσκεται εντός ή στα όρια της ελληνικής ΑΟΖ. Το διεφθαρμένο ελληνικό πολιτικό σύστημα, που επί δεκαετίες «συνεργάζεται» αρμονικά με την Ζήμενς, είναι εύκολα ελέγξιμο.  Η κρίση χρέους είναι η ευκαιρία.
    Στο τελευταίο Μνημόνιο υπάρχει σαφής πρόβλεψη ενυποθήκευσης του ορυκτού πλούτου της χώρας, ως εγγύηση των δανειστών. Για την γερμανική πολιτική, αυτή είναι η ουσία του τρίτου μνημονίου. Και για την Ελλάδα, αυτός είναι ένας πάρα πολύ σημαντικός λόγος να επαναδιεκδικήσε την νομισματική της κυριαρχία.
    Η σφοδρή αμερικανο-γερμανική διαμάχη και η γενικευμένη αντίδραση εναντίον του άγαρμπου γερμανικού ηγεμονισμού μας προσφέρει  δυνατότητες ισχυρών συμμαχιών στην απεμπλοκή μας από την γερμανοκρατούμενη Ευρωζώνη.

NIKOS KONSTANDARAS- Can the Greek Center Hold?

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Καρέ- καρέ δύο video-ντοκουμέντα από την εν ψυχρώ εκτέλεση των μελών της Χ.Α στο Ν. Ηράκλειο

Χρήστος Γιανναράς

''Carthago delenda est – το σημερινό πολιτικό σύστημα πρέπει να καταστραφεί. Oσο συντηρείται χωρίς ρεαλιστικό πολιτικό αντίλογο ο Iστορικός Yλισμός, ο Eλληνισμός δεν έχει ελπίδα συνέχειας, ούτε η ζωή μας προοπτικές χαράς. Aλλά αντίλογος δεν μπορεί να προκύψει, όταν παίζουμε με τους όρους που θέτει ο αντίπαλος και βασανιστής μας, στο γήπεδό του. Mικρές συσπειρώσεις, επιτελικές ομάδες σοβαρής σπουδής των θεσμικών δυνατοτήτων εξόδου στη χαρά της ζωής, μπορούν να υπάρξουν; Eξειδικευμένα επιτελεία οικονομολόγων, πολιτικών επιστημόνων, εκπαιδευτικών, διπλωματών, επιχειρηματιών, καλλιεργητών γης – αυτοδημιούργητα.
Nα παλέψουν επιτελικό σχεδιασμό. Για να καρπίσει πολιτική πρόταση''.

Περιεκτική Δημοκρατία

Τάκης Φωτόπουλος- Ο Περισπασμός της Χρυσής Αυγής

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Πανούσης: Αν δεν βοηθήσουν όλα τα κόμματα, θα ξαναμιλήσουμε, δυστυχώς, για το επόμενο θύμα

.ΣΤΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ (Αφιερώνεται στη Θεσσαλονίκη, στον κόσμο της Μικρασιατικής καταστροφής και στους Έλληνες της Διασποράς)

ΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΤΕΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΜΕ 1.000.000 ΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!

ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ.

ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ video ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ... ( ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ)

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Περικλής Νεάρχου: Η κρίση στην Ευρωπαϊκή ιδέα

 Η κρίση στην Ευρωπαϊκή ιδέα

31/10/2013 - 16:54


...και η άνοδος της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη...
Περικλής Νεάρχου: Η κρίση στην Ευρωπαϊκή ιδέα
Η σκιαμαχία με τις παλαιές, ιστορικές μορφές του φασισμού δεν πρέπει να συγκαλύπτει τις σύγχρονες μορφές ενός πιο ύπουλου και ανομολόγητου φασισμού, που απεργάζεται την υποδούλωση ενός λαού μέσα από εξοντωτικές πολιτικές λιτότητας και καταλύσεως της εθνικής του κυριαρχίας.

του Περικλή Νεάρχου
Πρέσβυς ε. τ.

Σε συζήτηση προσφάτως στο Ευρωκοινοβούλιο για την Ελληνική Προεδρία, στο α' εξάμηνο του 2014, προτάθηκε «ευγενικά» από ηγετικό στέλεχος του Ευρωκοινοβουλίου να παραιτηθεί η Ελλάδα από την Προεδρία της για να κάνει οικονομίες αλλά και λόγω της ανόδου της «Χρυσής Αυγής»! Με απλά λόγια, η Ελλαδα που κατεδαφίζεται κυριολεκτικά με τις πολιτικές των Μνημονίων, παρουσιάζεται επιπλέον ως χώρα που εγκυμονεί κινδύνους για την αναγέννηση του φασισμού στην Ευρώπη και απειλή για τη Δημοκρατία.
Οι κύριοι όμως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα όφειλαν να γνωρίζουν ότι μέχρι το 2009, ημερομηνία ενάρξεως των πολιτικών του Μνημονίου, τα ποσοστά της «Χρυσής Αυγής» ήταν σχεδόν ανύπαρκτα στους πίνακες της στατιστικής. Συγκεκριμένα, στις τελευταίες εκλογές, πριν από το 2009, είχε λάβει 0,23% των ψήφων. Τι ήταν αυτό που εκτίναξε τα ποσοστά της «Χρυσής Αυγής»; Ήταν, κατά πρώτο λόγο, η συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση που δημιουργήθηκε με τη λαθρομετανάστευση και η εμμονή στην ίδια πολιτική ανοχής, που εκφράσθηκε με τον νέο νόμο Ραγκούση για την ιθαγένεια. Ήταν, κατά δεύτερο λόγο, οι πολιτικές των Μνημονίων και η ταύτιση των συστημικών κομμάτων της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ με τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό και τη λιτότητα των Μνημονίων. Ένα μέρος της αναπόφευκτης αντιδράσεως εκφράσθηκε προς τον αριστερό χώρο και φούσκωσε τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύοντάς τον από κόμμα του 4%-5% σε αξιωματική αντιπολίτευση και διεκδικητή της εξουσίας. Ένα άλλο μέρος εκφράσθηκε προς την κατεύθυνση μιας μετριοπαθούς αντιμνημονιακής Δεξιάς, που πήρε τη μορφή των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων»,και ένα άλλο προς την κατεύθυνση της άκρας Δεξιάς, που κεφαλαιοποιήθηκε από τη «Χρυσή Αυγή».
Η τελευταία, υπό τις τραγικές συνθήκες που δημιούργησε η κρίση, γενίκευσε την αμφισβήτηση και την κριτική της προς τον επίσημο φορέα της συντηρητικής παρατάξεως, τη Νέα Δημοκρατία, για την όλη πολιτική της και την ταύτισή της με την ακραία νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή πολιτική, που εκφράζεται με την πολιτική των Μνημονίων. Η προκλητική πολιτική της τρόικας, που κλιμακώνεται συνεχώς με νέες απαιτήσεις κατεδαφίσεως της εθνικής οικονομίας, με άλλοθι τον «ελεύθερο ανταγωνισμό» και την «ανταγωνιστικότητα»,τροφοδοτεί τις πιο ακραίες και παρουσιαζόμενες ως «αντι-συστημικές» αντιδράσεις.
Πρόσφορο έδαφος παρέχει προς την κατεύθυνση αυτή η αλλαγή του παραδοσιακού κόμματος της συντηρητικής παρατάξεως, που προέκυψε από την εναρμόνισή του με τη γενικότερη νεοφιλελεύθερη πολιτική του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, όπως και του προκατόχου της, υπεστήριζε τη μεικτή οικονομία, την ιδέα της δημόσιας περιουσίας και τον ενεργό ρόλο του κράτους στην αναπτυξιακή πολιτική. Βεβαίως, κατά την περίοδο αυτή κυριαρχούσαν σ’ ολόκληρη την Ευρώπη οι Κεϋνσιανές πολιτικές και η πολιτική του ενεργού ρόλου του κράτους στην οικονομική ανάπτυξη και στην προώθηση της κοινωνικής ευημερίας.
Η μεγάλη αλλαγή στην πολιτική αυτή άρχισε στη δεκαετία του ’80, με την άνοδο της Μάργκαρετ Θάτσερ στη Μεγάλη Βρετανία και του Ρόναλντ Ρήγκαν στις ΗΠΑ. Η πολιτική τους προετοίμασε τη μεγάλη στροφή που ακολούθησε την πτώση της Σοβιετικής Ενώσεως το 1989 και την παράλληλη κυριαρχική άνοδο του χρηματιστικού καπιταλισμού των παγκοσμιοποιημένων αγορών του χρήματος.
Το παράδοξο είναι ότι η νέα αυτή μεγάλη νεοφιλελεύθερη στροφή, που έγινε υπό τις κραυγές της νίκης του συστήματος της αγοράς κατά του συστήματος της ελεγχόμενης οικονομίας του υπαρκτού σοσιαλισμού, συνετελέσθη στην Ευρώπη, με κύριους πρωταγωνιστές τα Σοσιαλιστικά και Σοσιαλδημοκρατικά Κόμματα, που ήταν τότε στην εξουσία. Πολύ χαρακτηριστική, από την άποψη αυτή και του πνεύματος του καιρού που επικρατούσε, είναι η περίπτωση του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, που είχε ανέλθει θριαμβευτικά στην εξουσία τον Μάιο του 1981.
Το εκλογικό πρόγραμμα του Κόμματος προέβλεπε μεγάλες εθνικοποιήσεις, δημόσια έργα και έντονη αναπτυξιακή πολιτική, εμπνεόμενο από την εθνική πολιτική που είχε εφαρμόσει ο στρατηγός Ντε Γκωλ αμέσως μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας από τη Γερμανική κατοχή. Σε δύο μόλις χρόνια, η πολιτική αυτή, υπό την πίεση των εσωτερικών και διεθνών δυνάμεων της αγοράς και με άλλοθι μια κοινή πολιτική για την οικοδόμηση της Ευρώπης, εγκατελείφθη. Πήρε τη θέση της, ως Ευρωπαϊκή πολιτική, η πολιτική της Συνθήκης του Μάαστριχτ.
Στην Ελλάδα, τη μεγάλη στροφή στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ ανέλαβε το δίδυμο Κώστας Σημίτης και Γιώργος Παπανδρέου. Η νεοφιλελεύθερη στροφή στην οικονομία και η «προσαρμογή» στην Ευρωπαϊκή πολιτική συνδυάσθηκε και με πλήρη ανατροπή στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και ευθυγράμμιση με τις ΗΠΑ, ανεξαρτήτως των διαφορών και αντιφάσεων που υπάρχουν μεταξύ Αμερικανικής πολιτικής και εθνικών συμφερόντων. Είναι η λογική που οδήγησε στο Κυπριακό, π.χ., στο Σχέδιο Ανάν και στην ουσιαστικά άνευ όρων υποστήριξη της Ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας ως δήθεν συμφέρουσας στην Ελλάδα.

«Πολυπολιτισμική» κοινωνία
Το δίδυμο Κώστα Σημίτη και Γιώργου Παπανδρέου πρωτοστάτησε επίσης σε μια περίεργη επιχείρηση μεταλλάξεως του πληθυσμού της χώρας, με το ιδεολόγημα της μετατροπής της Ελλάδος σε «πολυπολιτισμική» κοινωνία! «Η Ελλάδα», άρχισε να διακηρύσσει ως πρωθυπουργός ο Κώστας Σημίτης από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, «πρέπει να γίνει πολυπολιτισμική»!Από τότε άρχισε η εφαρμογή χαλαρών ελέγχων στα σύνορα, με τη θεωρία των λεγομένων «εύκαμπτων συνόρων» («softfrontiers»), η ανοχή μιας ανεξέλεγκτης λαθρομεταναστεύσεως και η παράλληλη προπαγάνδα για τον υποτιθέμενο ρατσισμό των Ελλήνων, η «πολυπολιτισμική» παιδεία, αντιτιθέμενη στην Ελληνική, που είναι στην ουσία της οικουμενική, και τα διάφορα ιδεολογήματα για την ιστορία, τη γλώσσα και την εθνική αποδόμηση, με πρόσχημα τον κοσμοπολιτισμό ενός διεθνούς νεοφιλελευθερισμού.
Πόσο αποδεκτές είναι οι πολιτικές αυτές από τον Ελληνικό λαό φαίνεται από την κατακρήμνιση του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ στο επίπεδο ενός μικρού κόμματος, που είναι ακόμη πίσω και από τη «Χρυσή Αυγή». Οι αιτίες για την πτώση του δεν είναι μόνο αυτές. Υπάρχουν, δυστυχώς, και πολλές άλλες, που συνοψίζονται στα θλιβερά φαινόμενα της κομματοκρατίας και της διαφθοράς που χαρακτηρίζουν την άσκηση της εξουσίας κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
Η άνοδος της Ακροδεξιάς δεν είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο. Το ακροδεξιό κόμμα της Λεπέν στη Γαλλία, όσο και αν θέλει, για προφανείς λόγους, να μην συγχέεται με τη «Χρυσή Αυγή» της Ελλάδος, έχει πολλές πιθανότητες να ’ρθει πρώτο κόμμα στις προσεχείς Ευρωεκλογές. Η Γαλλία δεν είναι οποιαδήποτε χώρα στην Ευρώπη. Ισχυρά ακροδεξιά κόμματα, με αντι-Ευρωπαϊκές θέσεις, υπάρχουν και στις πλούσιες χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά, την Ολλανδία, τη Φινλανδία και την Αυστρία. Ακόμη και εκτός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, στην καθ’ όλα δημοκρατική και ευημερούσα Νορβηγία, είχαμε προσφάτως την έκπληξη της πρωτιάς στις εκλογές ενός σαφώς ακροδεξιού κόμματος, στο οποίο κάποτε υπήρξε μέλος ο δράστης της σφαγής στο νησί της Ουτόγια Μπρέιβικ.
Οι αφ’ υψηλού, επομένως, θεωρίες και λοιδορίες κατά της Ελλάδος από Ευρωπαίους εταίρους για τη «Χρυσή Αυγή» είναι προσχηματικές και απαράδεκτες. Η σκιαμαχία με τις παλαιές, ιστορικές μορφές του φασισμού δεν πρέπει να συγκαλύπτει τις σύγχρονες μορφές ενός πιο ύπουλου και ανομολόγητου φασισμού, που απεργάζεται την υποδούλωση ενός λαού μέσα από εξοντωτικές πολιτικές λιτότητας και καταλύσεως της εθνικής του κυριαρχίας.
Η Ευρώπη έχει ανάγκη να επαναφέρει στο κέντρο των συζητήσεών της την ιδέα της Ευρωπαϊκής ενοποιήσεως και να επανεξετάσει ριζικά την ακολουθούμενη πορεία. Οι προοπτικές για κάτι τέτοιο δεν είναι, δυστυχώς, ευοίωνες. Οι πιο ανταγωνιστικές και πλούσιες χώρες, με επικεφαλής τη Γερμανία, πιστεύουν ότι το πρόβλημα των χωρών του Νότου είναι δικό τους βασικά πρόβλημα. Προτείνουν γι’ αυτό ως μόνη λύση την τραπεζική και δημοσιονομική ενοποίηση, που θ’ αποτελέσει, υποτίθεται, ένα άλμα προς την πολιτική ενοποίηση και τη λεγόμενη οικονομική διακυβέρνηση της Ευρωζώνης.
Η δημοσιονομική αλληλεγγύη, που θα οικοδομηθεί με τους κανόνες που θα θέσουν οι ισχυρότεροι, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την αλληλεγγύη που προκύπτει μέσα από την κοινή ανάπτυξη, τη σύγκλιση και τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Το ζητούμενο είναι η κοινή ανάπτυξη και η αλληλεγγύη. Σε διαφορετική περίπτωση, θα γίνει αναπόφευκτη η στροφή προς τις εθνικές πολιτικές, γιατί θα θεωρηθούν ως οι μόνες δυνατές να παράσχουν προστασία στη δοκιμαζόμενη κοινωνία, να εφαρμόσουν μια εθνική αναπτυξιακή στρατηγική και να εγγυηθούν την εθνική κυριαρχία.
Το δυσάρεστο είναι ότι στη διαδικασία αυτή μπορεί να υπάρξουν ανεξέλεγκτες πολιτικές εξελίξεις και συγκρούσεις, με κινδύνους εσωτερικής αποσταθεροποιήσεως. Είναι το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα και απαιτείται απ’ όλους πνεύμα ανοχής και σύνεση.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ (Τεύχος 206) 31/10/2013

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)