Φραγκούλης Σ. Φράγκος, Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών

ΕΑΛΩ  Η ΠΟΛΙΣ (29 ΜΑΙΟΥ 1453)

J.Ventura on ''Occupy Wall Street'' and the fascism by corporations

''Είμαι βέβαιος πως με την εγρήγορσή σας ο άνθρωπος θα παραμείνει αυτό που γεννήθηκε να είναι: Free and Independent» (J.F.K).

Μελέτης Η. Μελετόπουλος, Κοινοτισμός: τό ἔργο τοῦ Κωνσταντίνου Καραβίδα καί οἱ συγγενεῖς προσεγγίσεις,

 Εναλλακτικές εκδόσεις, Αθήνα 2013, 480 σελίδες.

    Ἡ μελέτη αὐτή (πού ἐγκρίθηκε μέ ἄριστα ὡς διδακτορική διατριβή ἀπό τήν Φιλοσοφική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν το 2003) ἔχει ὡς ἀντικείμενο ἕνα πρωτότυπο, ρηξικέλευθο νεοελληνικό ἰδεολογικό κίνημα, τόν Κοινοτισμό. Οἱ κοινοτικές ἰδέες, πού βρίσκονται σήμερα στήν πρώτη γραμμή τῆς ἐπικαιρότητας στίς ΗΠΑ, χάρις στό ἔργο τοῦ Ἀ. Ἐτζιόνι, στήν Ἑλλάδα εἶχαν ἤδη ἐμφανισθεῖ ἀπό τίς ἀρχές τοῦ περασμένου αἰῶνα. Τό νεοελληνικό κοινοτικό ρεῦμα ἰδεῶν ἐκφράζεται κυρίως ἀπό τέσσερις στοχαστές: τόν Ἴωνα Δραγούμη, πού πρῶτος προέβαλε τίς κοινότητες ὡς κύτταρα τῆς κοινωνικῆς καί πολιτικῆς ζωῆς τοῦ ἔθνους, τόν Κωνσταντῖνο Καραβίδα, πού παρουσίασε ὁλοκληρωμένη κοινοτική κοσμοθεωρία, τόν Ντῖνο Μαλλοῦχο, πού ἐξέδωσε στόν Μεσοπόλεμο τό ριζοσπαστικό περιοδικό «Κοινότης» καί τόν Δημοσθένη Δανιηλίδη, πού δικαίωσε ἱστορικά τίς κοινότητες μέ τό κοινωνιολογικό του ἔργο. Οἱ στοχαστές αὐτοί δέν συγκροτοῦν σχολή μέ τήν στενή ἔννοια τοῦ ὅρου, λόγω τῆς ἰσχυρῆς ἰδιοτυπίας τους. Ἀλλά oἱ ἀλληλεπιδράσεις μεταξύ τους ἦταν ἰσχυρές, σέ προσωπικό καί σέ ἰδεολογικό ἐπίπεδο, ὅπως καί οἱ ἐκλεκτικές συγγένειες. Ὁ συγγραφέας μελετᾶ καί ἀναλύει ἑπομένως τήν ἐσωτερική δομή αὐτοῦ τοῦ ρεύματος ἰδεῶν, τήν θέση του στόν κόσμο τῆς νεοελληνικῆς διανόησης, τίς πολιτικές ἐκφράσεις καί συμμαχίες του, τίς ποικίλες βραχυπρόθεσμες καί μακροπρόθεσμες ἐπιδράσεις του.

    Ἐπίσης ἐξετάζονται οἱ διαστρεβλώσεις πού ὑπέστησαν οἱ ἰδέες αὐτές, λόγω ἰδεολογικῶν ἤ καί προσωπικῶν κινήτρων. Ἐκτός ἀπό τήν συστηματική ἀποδελτίωση καί ταξινόμηση τοῦ ἔργου τῶν Ἑλλήνων κοινοτιστῶν καί τήν ἀξιοποίηση ἄγνωστου μέχρι σήμερα πρωτογενοῦς ὑλικοῦ, ὁ ἀναγνώστης θά βρεῖ στήν μελέτη αὐτή μία πλήρη, πρωτότυπη βιογραφία τοῦ Κ. Καραβίδα, πού ἀποδεικνύει τήν συνέπεια μεταξύ τῶν ἰδεῶν του καί τοῦ βίου του. Τήν ἄγνωστη προσωπικότητα τοῦ Ντίνου Μαλούχου, πού ξεκίνησε ὡς μαρξιστής φοιτητής γεωπονικῆς στήν Ἰταλία, προσηλυτίσθηκε στόν κοινοτισμό ἀπό τόν Καραβίδα, μεταφέροντας ὅμως στήν κοινοτική σκέψη σημαντικά στοιχεῖα τοῦ μαρξισμοῦ, γιά νά πεθάνει νεώτατος στά τριανταένα του χρόνια. Τήν βιωματική σχέση τοῦ Δ. Δανιηλίδη μέ τόν κοινοτισμό, ἀφοῦ ἀφετηρία τῆς πολυκύμαντης ζωῆς του ἦταν oἱ ἑλληνικές κοινότητες τῆς Καππαδοκίας. Τήν προσπάθεια τοῦ Δραγούμη νά ἐφαρμόσει τίς κοινοτικές του ἀντιλήψεις στήν Μακεδονία του Μακεδονικοῦ Ἀγώνα καί στήν Κωνσταντινούπολη τῆς νεοτουρκικῆς ἐπανάστασης. τήν διαμόρφωση ἀπό τους κοινοτιστές πρωτότυπων μεθοδολογικῶν καί ἐννοιολογικῶν ἐργαλείων γιά τήν ὀρθή προσέγγιση τῆς νεοελληνικῆς πραγματικότητας. μία ἐξαιρετικά πρωτότυπη καί ριζοσπαστική κριτική τῆς νεοελληνικῆς πολιτικῆς καί πνευματικῆς ζωῆς. Τέλος, μία ἐνδιαφέρουσα σύγκριση τοῦ νεοελληνικοῦ κοινοτισμοῦ μέ ἀντίστοιχα εὐρωπαϊκά καί ἀμερικανικά ρεύματα ἰδεῶν, ὅπου ἐπισημαίνεται ἡ ἰδιαιτερότητα τοῦ νεοελληνικοῦ μοντέλου, πού ὀφείλεται στήν ἐπίδραση τοῦ ἰδεώδους τοῦ ἀρχαιοελληνικοῦ ἄστεως καθώς καί στήν ἀπουσία βιομηχανικοῦ μετασχηματισμοῦ δυτικοῦ τύπου ἀπό τήν ἑλληνική κοινωνική ἐξέλιξη.

    Οι Εναλλακτικές Εκδόσεις παρουσίασαν το έργο την Πέμπτη 16 Μαϊου 2013. Για το βιβλίο μίλησαν ο Κωνσταντίνος Σταματόπουλος, ιστορικός, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, ο Γιώργος Ευαγγελόπουλος, νομικός, διδάκτωρ της London School of Economics, και ο Σπύρος Κουτρούλης, οικονομολόγος και συγγραφέας. Επίσης μίλησε και ο συγγραφέας του βιβλίου. Συντονιστής ήταν ο εκδότης Γιώργος Καραμπελιάς. Η παρουσίαση πραγματοποιήθηκε στον χώρο πολιτισμού και πολιτικής του Άρδην, Ξενοφώντος 4, στον 6ο όροφο, Σύνταγμα.

Cosmosystème -Cosmosystem- Κοσμοσύστημα: Γ. Κοντογιώργης: Η υπέρβαση της κρίσης προϋποθέτει...

Η υπέρβαση της κρίσης προϋποθέτει... 

Σταύρου Βιτάλη, Εάλω η Πόλις…

Εάλω η Πόλις

29 ΜΑΪΟΥ 1453

«Το δε την πόλιν σοι δούναι, ούτ' εμόν εστιν ούτ' άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών».

http://thehistoryofgreece.blogspot.gr/p/blog-page_5966.html

Κ. Γεώρμα-Κοινωνική Οικονομία

ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ- ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ. ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ.

Την Πέμπτη, 30 Μαΐου στις 8.00 μ.μ. οι Επιτροπές Αγώνα Ενάντια στα Μεταλλεία Χρυσού, πραγματοποιούν καθιστική διαμαρτυρία στην Πλατεία Αριστοτέλους, στην Θεσσαλονίκη. Να ελευθερωθούν τώρα οι προφυλακισμένοι συναγωνιστές μας.

Η τρομοκρατία της κυβέρνησης και της Eldorado δεν θα περάσει. Ο αγώνας μας είναι δίκαιος. Παλεύουμε για την πατρίδα και την αξιοπρέπεια. Θα νικήσουμε.

ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ..gutenberg.org/

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ:

Το όνομα μου είναι δέντρο και έχω κάτι επείγον να σας πω:

Πριν από χρόνια πολλά, αμέτρητα χρόνια, ξεκίνησα την ζωή μου  μέσα από ένα  τόσο δα σπόρο μικρό χωμένο μέσα στη μήτρα του βουνού που βρίσκεται κάτω από τον ήλιο της Χαλκιδικής και που εσείς το λέτε Κάκαβο.

Εγώ το λέω Μητέρα.

Με το φως του ήλιου αναπνέω αυτό που είναι δηλητήριο για σας και τη νύχτα το μετουσιώνω σ’ οξυγόνο, σ’ αυτό  που είναι η ζωή για σας. Ψηλώνω  χιλιοστό με χιλιοστό και με τα χρόνια τα μάτια μου έχουν δει πολλά, όμορφα και άσχημα,  την οργή και καλοσύνη των ανθρώπων και τ’ ουρανού: Και όμως εγώ είμαι ακόμα εδώ, επιμένω να υπάρχω, να μεγαλώνω και να ωριμάζω, επιμένω  να ξεχνώ, να συγχωρώ και να προσφέρω και το μόνο που ζητώ άνθρωποι από εσάς, είναι να μ’ αφήσετε να ζήσω, αυτό είναι το μόνο που ζητώ…

Όμως τελευταία ανησυχώ…

Μαθαίνω ότι κάποιοι  φονεύουν τους συντρόφους μου,  ακούω τις σιωπηλές κραυγές τους, ακούω τον  γδούπο του θανάτου τους καθώς πέφτουνe στο χώμα και ομολογώ: Φοβάμαι.

Και φωνή ανθρώπινη δεν έχω να  φωνάξω…

Φωνή μου είναι

 το λυπημένο θρόισμα της φυλλωσιάς μου, ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΚΟΥΤΕ;

Φωνή μου είναι

 το μελαγχολικό κελάρυσμα του νερού που κυλάει ανάμεσα μας, ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΚΟΥΤΕ;

Φωνή μου είναι

 η σιωπή του αηδονιού που έπαψε να  κελαηδά, το παράπονο που ψιθυρίζουν μέσα στη νύχτα οι γρύλοι και τριζόνια, ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΚΟΥΤΕ;

Φωνές μας είναι

το φοβισμένο  κάλεσμα του ζαρκαδιού, το θυμωμένο μουγκρητό του αγριογούρουνου, το ξαφνιασμένο πετάρισμα της πεταλούδας, το τρομαγμένο βουητό της μέλισσας, ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΚΟΥΤΕ;

Μας λένε οξιές,  πλατάνια, δρύες και  καστανιές,  ζούμε περήφανα πάνω στο Κάκαβο και κάποιοι ξενόφερτοι εδώ πάνω  κλέβουν τώρα την ζωή μας  και όμως αυτή είναι ή άλλη όψη της δικιάς σας ζωής, και όμως φοβόμαστε πως το τσακισμένο λύγισμα του κορμιού μας θα γίνει το πληγωμένο μέλλον των παιδιών μας, το δάκρυ που στάζει από τα φύλλα μας θα γίνει το κλάμα των γενεών που έρχονται.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΗΘΕΙΑ,

μόνο αυτό μας μένει να φωνάξουμε, άλλο τρόπο εμείς δεν έχουμε  ν’ αντισταθούμε

Βοηθείστε μας παρακαλούμε…  

ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΗΘΕΙΑ, ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΚΟΥΤΕ;

I.K.

Πόρισμα της Κεντρικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για το αντιρατσιστικό και την ξενοφοβία

Ολόκληρο το πόρισμα της ΚΕΝΕ

Φραγκούλης Φράγκος- «Ή Άλωση της Βασιλεύουσας και οι Κρυπτοχριστιανοί»

Πρόσκληση

Ο ιστορικός Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών, τιμώντας την επέτειο των 560 ετών από την Άλωση της Πόλης και εορτάζοντας την συμπλήρωση 85 ετών από την ίδρυσή του, σας καλεί στην εκδήλωση η οποία θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 29 Μαΐου 2013 και ώρα 18.30 στο Αμφιθέατρο «Λεωνίδας Ζέρβας»  του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Βασιλέως Κωνσταντίνου 48, Αθήνα με ομιλητή τον

Στρατηγό ε.α. Φραγκούλη Φράγκο, Επίτιμο Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού

με θέμα

«Ή Άλωση της Βασιλεύουσας και οι Κρυπτοχριστιανοί»

Στον Εκθεσιακό Χώρο του Ε.Ι.Ε. θα εκτεθούν για πρώτη φορά στην ιστορία του Συλλόγου σπάνια τεκμήρια τα οποία ευρίσκονται στην κατοχή του.

Γ. Κοντογιώργης: Ριζική Συνταγματική Αλλαγή

Χ. Γιανναράς:''Ή θα εξαλειφθεί το υπάρχον πολιτικό σύστημα και οι διαπλεκόμενοι μαζί του «στύλοι της ανομίας» ή οριστικοποιείται η εξάλειψη του Eλληνισμού από τη σκηνή της Iστορίας''.

Πρόκληση για πολιτικούς με ραχοκοκαλιά Posted: 26 May 2013 03:09 PM PDT Κοινή παραδοχή και διεθνοποιημένη: Eίμαστε, οι σημερινοί Eλληνες, οι αποτυχημένοι της Eυρώπης. H αποτυχία μας πιστοποιείται και εκφράζεται νηφάλια και τεκμηριωμένα ή επιθετικά και χλευαστικά. Mε συμπόνια ή με χαιρεκακία. Aλλά είναι παραδοχή καθολική, παγιωμένη. H αποτυχία μας μετριέται με τα μέτρα που καθιέρωσε για την επιτυχία το παγκοσμιοποιημένο «παράδειγμα» της ευρωπαϊκής Nεωτερικότητας: «ανάπτυξη», «πρόοδος», «εκσυγχρονισμός». Δεν υπάρχουν άλλα μέτρα, η παγκοσμιοποίηση του νεωτερικού «παραδείγματος» δεν μας αφήνει περιθώρια επιλογής: H οικονομία μας είναι συνάρτηση της διεθνούς οικονομίας, το πολιτικό μας σύστημα συμμορφωμένο με τα διεθνώς κρατούντα ή κακή απομίμησή τους. Eχει σημασία να ξέρουμε αν αποτύχαμε εξαρχής ή καθ’ οδόν. Aν η ομαλή λειτουργία του κρατικού μας σχήματος ήταν ο κανόνας ή εξαίρεση. Aν ο Eλληνας κάποτε ένιωθε το κράτος δικό του, στην υπηρεσία των αναγκών του, ή το βίωνε και το βεβαίωνε πάντοτε αντίπαλο, μισητόν επίβουλο, απειλή αδικίας και υπονομευτή των ονείρων του. Eχει καίρια σημασία και μια δεύτερη πιστοποίηση: Nαι, το «παράδειγμα» είναι κοινό, παγκοσμιοποιημένο. Oμως στο πλαίσιο του κοινού «παραδείγματος» υπάρχουν περιθώρια διαφοροποίησης, μοντέλα παραλλαγών της πραγματοποίησής του. Δεν είναι οδοστρωτήρας το «παράδειγμα», δεν εξομοιώνει τις κοινωνίες η χρήση των μέτρων και κριτηρίων του, δεν τις ομοιομορφοποιεί. Aλλο το βρετανικό μοντέλο, άλλο το γαλλικό, διαφορετικό το γερμανικό. Aκόμα και ένα κράτος μικρό σε μέγεθος και σε πληθυσμό ή κράτος συμβατικό (χωρίς κοινή εθνότητα και γλώσσα) μπορεί να δημιουργήσει την ιδιοτυπία του, τη δική του «συνταγή» για την εφαρμογή του δυτικού νεωτερικού «παραδείγματος» – βλ. Eλβετία, Φινλανδία, Bέλγιο. Kοινωνίες με υψηλό δείκτη κατά κεφαλήν σοβαρότητας προσλαμβάνουν και αξιοποιούν τα επιτεύγματα της ευρωπαϊκής Nεωτερικότητας (οργάνωση, επιστημονικές κατακτήσεις, τεχνολογία, πολιτικό σύστημα, θεσμούς αξιοκρατίας) με μέτρο και κριτήριο της πρόσληψης την ικανοποίηση των αναγκών τους, όχι την υποταγή τους σε κάποιο δάνειο καλούπι. Kάθε κοινωνία έχει την ιδιομορφία της, τις δικές της προϋποθέσεις λειτουργικότητας των θεσμών, τη δική της ιεράρχηση αναγκών, τους δικούς της ιστορικούς εθισμούς, τα δικά της αντανακλαστικά. Γι’ αυτό και (αυτονόητα) προσαρμόζει το μοντέλο του «παραδείγματος» στις δικές της ανάγκες. Tην ενδιαφέρουν οι ανάγκες της, όχι να μιμείται επιπόλαια ό,τι επικαιρικά γυαλίζει. Kοινωνίες που συγκρότησαν ανεξάρτητο κράτος μετά από μακρά περίοδο δουλείας, συνθηκών ξένης κατοχής ή καθεστώτος αποικιοκρατίας (με οδυνηρά προβλήματα φτώχειας, απαιδευσίας, οργανωτικής υπανάπτυξης) αφήνονται συχνά στην ψευδαίσθηση ότι αρκεί να αντιγράψουν παθητικά κάποιο από τα μοντέλα εφαρμογής του νεωτερικού «παραδείγματος», για να περάσουν αυτόματα στις υψηλές επιδόσεις κρατικής οργάνωσης, κατά κεφαλήν καλλιέργειας και οικονομικής ευρωστίας των κοινωνιών που γέννησαν το «παράδειγμα». H Eλλάδα είναι από τις τυπικές περιπτώσεις θυμάτων αυτής της ξιπασιάς. Tο δυσερμήνευτο στην περίπτωση της Eλλάδας είναι ότι η ξιπασιά διαρκεί (επιτεινόμενη) δύο αιώνες τώρα. Kαι ο μεν παιδικά αθώος Mακρυγιάννης ήταν φυσικό να δακρύζει βλέποντας τον δεκαεξάχρονο Oθωνα να αποβιβάζεται στο Nαύπλιο – «ότι αποχτήσαμε κ’ εμείς βασιλέα». Aλλά να ξιπάζεται ο πολύς Bενιζέλος από την «εμπιστοσύνη» της Aντάντ και τις κολακείες του Λόϋδ Tζωρτζ, με αποτέλεσμα τη μικρασιατική καταστροφή· να αποφασίζει ο Kαραμανλής την είσοδό μας στην EOK μόνο επειδή του γυάλισε και μη λογαριάζοντας τα πήλινα ποδάρια της οικονομίας ή το δραματικά δυσλειτουργικό κράτος μας· να θριαμβολογεί ο Σημίτης για την είσοδό μας στην Eυρωζώνη («στο κλαμπ των ισχυρών»), με απάτες και πλαστογραφίες, μόνο για να κερδίσει προεκλογικά τις εντυπώσεις· να υπογράφουν σήμερα οι σπιθαμιαίοι των «κομμάτων εξουσίας» Mνημόνια γκανγκστερικού εκβιασμού, που καταδικάζουν τη χώρα στον ανέλπιδο εφιάλτη της νομοτελειακά επιτεινόμενης ύφεσης και να επικαλούνται ξιπασμένοι τη μεγαθυμία των τοκογλύφων του «παραδείγματος» – αυτή η ανήκεστη ξιπασιά είναι «ασθένεια προς θάνατον». Oσφραινόμαστε τον επερχόμενο θάνατο, την κοινωνική διάλυση και αλληλοσφαγή, το χάος. «Δεν υπάρχει μακρόπνοο, ολοκληρωμένο σχέδιο για ανάκαμψη… συνεκτικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης… Tα μακροοικονομικά εργαλεία άσκησης πολιτικής η Eλλάδα τα έχει εκχωρήσει στην Eυρωπαϊκή Kεντρική Tράπεζα… τώρα πια δεν μπορεί ούτε εν μέρει να ασκήσει αυτόνομη εθνική δημοσιονομική πολιτική… Zούμε τα παράπλευρα αποτελέσματα της ευρωπαϊκής μας ένταξης: απίσχναση της αγροτικής παραγωγής, αποβιομηχάνιση, υπερτροφικός και δυσλειτουργικός δημόσιος τομέας, τεράστια εξάρτηση από εισαγωγές, προνοιακές δομές που κατέρρευσαν υπό το βάρος της δημοσιονομικής κρίσης» («K» 12.5.2013, σελ. 20). Oξύμωρο, αλλά η ολοκληρωτική καταστροφή είναι και δυνατότητα για το πραγματικά καινούργιο, για αλλαγή που θα ξεκινήσει από τα θεμέλια. Eχει γίνει περισσότερο από φανερό ότι «βελτιώσεις» και συνθηματολογικός ριζοσπαστισμός είναι σκέτη απάτη. Ή θα εξαλειφθεί το υπάρχον πολιτικό σύστημα και οι διαπλεκόμενοι μαζί του «στύλοι της ανομίας» ή οριστικοποιείται η εξάλειψη του Eλληνισμού από τη σκηνή της Iστορίας. O κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, το μαχαίρι στο κόκαλο. Δεν αρκεί να φύγουν, να κλειστούν στιγματισμένοι στα σπίτια τους αυτοί που βύθισαν τη χώρα στον εξωφρενικό δανεισμό, που καταδίκασαν εκατομμύρια οικογένειες στην απόγνωση μόνο για να σώσουν το γλεντοκόπι της ψηφοθηρίας, το πελατειακό τους κράτος. Δεν αρκεί να φύγουν τα πρόσωπα. Για να λειτουργήσει η ζωή πρέπει να αλλάξουν ριζικά οι θεσμοί. Ποιος μπορεί να τολμήσει την καισαρική τομή, πώς θα κοινωνείται η χρεία ώσπου να στηθούν εξ υπαρχής οι θεσμοί; Tο γνωρίζουν πια και οι πλέον βραδύνοες: τη χώρα δεν την κυβερνάει η κυβέρνηση – γιατί άραγε κατέστη αέναη, δίκην πύθου Δαναΐδων, η «ανακεφαλαιοποίηση» των Tραπεζών, γιατί το σαδιστικό κυνηγητό των «δόσεων» μοιάζει να κανοναρχείται από τους κάποτε (άπαξ υπό του «βραχέος») αποκληθέντες «νταβατζήδες» και η αγορά παραμένει εγκληματικά «στεγνή»; H ανάκαμψη από τη συντελεσμένη καταστροφή της πολιτικής – κρατικής υπόστασης των Eλλήνων δεν είναι εύκολο εγχείρημα. Aλλά γι’ αυτό είναι και πρόκληση για πολιτικά αναστήματα με γερή ραχοκοκαλιά: Θέλει έκτακτο ταλέντο πολιτικό, λάμπουσα ανιδιοτέλεια, και τόλμη θυσιαστική το όραμα – τόλμη για ζωτικές διακινδυνεύσεις. Θέλει το «φιλί της ζωής» η χώρα: επιστράτευση της ποιότητας, των αρίστων του κοινωνικού σώματος.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ- Εφημερίδα των συντακτών

Το πνεύµα της εναντίωσης σε κάθε ιδεολογική πλάνη.

Ινφογνώμων Πολιτικά: (Αντί)Ρατσιστικό Νομοσχέδιο, Δημοκρατία και παραλογισμός

(Αντί)Ρατσιστικό Νομοσχέδιο, Δημοκρατία και παραλογισμός

ΒΩΡΟΥ, Φ. Κ.- ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΗΛΙΩΝ ΚΑΙ ΑΘΗΝΑΙΩΝ:ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗΣ

ΛΟΓΟΣ ΑΡΧΑΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ.

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΥΡΑΡΙΣ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟΝ FM

''ΠΡΕΠΕΙ Ν'ΑΛΑΞΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΙΔΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ''.

Ινφογνώμων Πολιτικά: Φλέγεται ο Λίβανος

Φλέγεται ο Λίβανος

Πρακτικά Γ' Διεθνούς Συνεδρίου Βαλκανικών Ιστορικών Σπουδών

ΠΡΑΚΤΙΚΑ Γ'ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΏΝ  ΣΠΟΥΔΩΝ

''ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ'' ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

''ΑΝΤΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ'' ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ. 

Μητσάκα Μαρία -Φίλε εργαζόμενε στα Μεταλλεία του Στρατωνίου

Φίλε εργαζόμενε στα Μεταλλεία του Στρατωνίου: 

German Films with English Subtitles (λίστα αναπαραγωγής)

Απρόκλητη επίθεση του Γιάννη Μπουτάρη στον Φραγκούλη Φράγκο

Απρόκλητη επίθεση του Γιάννη Μπουτάρη στον Φραγκούλη Φράγκο

el

Χτες, Δευτέρα 23/1/2011 το ίδρυμα Heinrich-Böll των Γερμανών Πρασίνων διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα “Η Ελλάδα στην κρίση; Πώς μπορεί η Ελλάδα να επαναπροσδιορίσει τη θέση της στην Ευρώπη;”. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε ημερίδα με ομιλητές τους Κώστα Σημίτη και Daniel Cohn-Bendit.

Ο Κ. Σημίτης περιορίστηκε στο να καταγγείλει ως λαϊκιστές όσους αμφισβητούν τον μονόδρομο του Μνημονίου. Επέρριψε αποκλειστικά την ευθύνη για τη χρεοκοπία της χώρας στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που τον διαδέχτηκε και καταλόγησε ανεπάρκεια σε όσους διαπραγματεύτηκαν τους όρους του Μνημονίου με τους δανειστές, την “ισχυρή πλευρά”, όπως τους χαρακτήρισε. Δεν αμφισβήτησε τους στόχους και τις μεθόδους του Μνημονίου. Αντίθετα, ανέπτυξε την άποψη πως οι στόχοι του θα μπορούσαν να έχουν επιτευχθεί, αν λαμβανόταν υπόψη εκ των προτέρων η συνεχής αλλαγή των ευρύτερων παγκόσμιων οικονομικών δεδομένων. Αναλώθηκε στο γνωστό εκβιαστικό ψευδοδίλημμα “ευρώ ή δραχμή – αποχώρηση ή παραμονή στην Ευρωζώνη” αποφεύγοντας να ασχοληθεί με την ουσία της χρηματοπιστωτικής κρίσης ως παράγωγο του οικονομικού ιμπεριαλισμού.

Ο Daniel Cohn-Bendit αφού άσκησε κριτική στην επιλογή των ισχυρών της Ευρώπης (Γερμανία, Γαλλία) να ακολουθήσουν τιμωρητική στάση και πολιτική απέναντι στην Ελλάδα. Προέταξε ένα κακέκτυπο αλληλεγγύης, η οποία όμως δεν αμφισβητεί την δομή της Ευρωζώνης, μιας αλληλεγγύης με όχημα ιδιωτικές επενδύσεις και δήθεν ανάπτυξη που δίνει όπως έχει αποδειχθεί πλήρη στήριξη στην κερδοσκοπία και τη λεηλασία δημόσιου πλούτου από τις μεγάλες επιχειρήσεις.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, η ομάδα Real Democracy Now! Berlin/GR πραγματοποίησε παρέμβαση με στόχο να καταδείξει τις ευθύνες του πρώην πρωθυπουργού και των κυβερνήσεών του αναφορικά με την δυσχερή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα, επιμένοντας στο θέμα της διαφθοράς και την ευθύνη συνεργατών του κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του (Siemens, Ferrostahl).

Ο Κ. Σημίτης αρνήθηκε να απαντήσει στην παρέμβαση.

Η ενέργεια αυτή της ομάδας Real Democracy Now! Berlin/GR βρήκε θετική απήχηση στο ακροατήριο και προκάλεσε το ενδιαφέρον ανταποκριτών του ξένου τύπου.

Μετά το τέλος της εκδήλωσης, η ομάδα μοίρασε στο ακροατήριο το παρακάτω κείμενο:

http://wp.me/p1BmDF-7b (ελληνικά)

http://wp.me/p1BmDF-79 (γερμανικά)

Real Democracy Now! Berlin/GR

http://www.realdemocracynowberlingr.wordpress.com

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grbookstid/grbookstid.htm

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ:ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ - ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΚΚΕ

ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ - ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΚΚΕ

ΑΜΕΣΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΛΙΤΌΤΗΤΑΣ

Ινφογνώμων Πολιτικά: Πώς η Deutsche Bank χρηματοδότησε την γενοκτονία των Ποντίων!

Πώς η Deutsche Bank χρηματοδότησε την γενοκτονία των Ποντίων!

Ινφογνώμων Πολιτικά: Φ.Φράγκος:

Ο Ελληνικός λαός βιώνει σήμερα μια άλλη γενοκτονία

«Black list» 105 αιρετών από το ΣΔΟΕ

«Black list» 105 αιρετών από το ΣΔΟΕ

Νίκος Καραβαζάκης.

''Δύο χρόνια μετά μεθοδεύουν νέο ''ιδιώνυμο'';

Γ. Καραμπελιά -Δὐο στρατηγικές

Δύο στρατηγικές. 

ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΕΔΩ Against the visit of G. Papandreou in Edinburgh

Αγαπητοί φίλοι.

Όλοι γνωρίζουμε τις συνέπειες που μας περιμένουν όταν  ερχόμαστε σ' επαφή με αόρατα, αλλά μεταδόσιμα μικρόβια και μολυσματικούς ιούς.

     Όπως γνωρίζετε η ιδέα τής Παγκοσμίοποίησης προωθείται από... "κουστουμαρισμένους" και... "γραβατοφορεμένους" ιούς  οι οποίοι αφού κατόρθωσαν να μιάσουν την χώρα στην οποία τούς τοποθέτησαν τώρα επισκέπτονται και άλλες χώρες για να μεταδώσουν την εξανθηματική αυτή αρρώστια.

     Ένας τέτοιος εξανθηματικός ιός είναι και ο γνωστός σε όλους μας ΓΑΠ ή GAP (βλ. φωτο) ο οποίος αφού μετέδωσε στην πατρίδα μας το μικρόβιο της... "μπαχαλότητας" τώρα περιοδεύει ανά τον κόσμο (κύριο χαρακτηριστικό των ιών και των μικροβίων είναι η... εξάπλωση) για τη διάδοση τού μικροβίου της Παγκοσμιοποίησης και σε άλλες χώρες, έχοντας εξασφαλίσει για τούτο την αποφυγή  κάθε ποινικής δίωξης (βλ. θανατηφόρο ή ανασταλτικό εμβολιασμό) καθώς και ένα παχυλό μισθό, καθόλου ευκαταφρόνητο, όπως και μια συλλογή κουστουμιών που συνοδεύονται με το ηλίθιο χαμόγελο της... δήθεν αθώας άγνοιας.

      Προωθείστε, λοιπόν, το επισυναπτόμενο.  Είναι το μόνο εμβόλιο που χρησιμοποιείται ενάντια  στην καταστολή της μετάδοσης τού μικροβίου της... Παγκοσμιοποίησης.

Καλή Λευτεριά.

Νι Κάππα (Αθήνα).

ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΕΔΩ: 

http://www.avaaz.org/en/petition/Against_the_visit_of_G_Papandreou_in_Edinburgh/?txVSAeb

Κ. Λαπαβίτσας

''Η ΕΡΗΜΟΣ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΣΑΝ ΕΙΡΗΝΗ''

ΑΞΙΟΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΝ

Hon. Jim Karygiannis P.C., M.P.

99^th Anniversary of the Pontian GenocideStatement by The Honourable Jim Karygiannis,Member of Parliament for Scarborough-Agincourt

It is with a deep sense of reverence that I commemorate, with members of the Pontian community, the 99th Anniversary of the Pontian Genocide.

We pause to remember an atrocity perpetrated by the Ottoman Empire - the deaths of over three hundred thousand Greeks between 1914 and 1922.  We also remember the five hundred thousand individuals who were made refugees.

During and in the aftermath of World War 1, the Pontian Greek population of the Ottoman Empire faced persecution, massacre, expulsion and death marches from the historic region of Pontus, the southeastern Black Sea province of the Ottoman Empire, by the Young Turk administration.

I am the grandchild of Greek Asia Minor refugees. My grandparents were forced to flee to Greece.

Members of the Pontian community have felt the horror of this black chapter in the world’s history throughout the decades. We pay homage to the victims and express solidarity with the survivors and their descendants.

This is a day we solemnly acknowledge as we work toward a better future for all mankind.

I believe the Parliament of Canada and the Government of Canada have the moral and ethical responsibility to recognize this atrocity.  I am working with members of the Canadian Pontian community and fellow Parliamentarians to press both the Parliament of Canada and the Government of Canada to officially recognize the Pontian Genocide.

Over the years, several of my fellow Parliamentarians and I pressed Parliament to recognize the Armenian Genocide.  On April 21, 2004, the Parliament of Canada voted to recognize the Armenian Genocide.  On April 19, 2006, the Prime Minister affirmed that the Government of Canada officially recognized the Armenian Genocide.

99^e anniversaire du génocide des Grecs pontiquesDéclaration de l’honorable Jim Karygiannis,député de Scarborough-Agincourt

C’est avec un profond respect que je commémore, avec les membres de la communauté pontienne, le 99^e anniversaire du génocide des Grecs pontiques.

Nous faisons une pause pour nous souvenir des atrocités commises par l’Empire ottoman – et des trois cent cinquante mille Grecs qui ont péri entre 1914 et 1922. Nous nous souvenons aussi des cinq cent mille autres qui se sont retrouvés en situation de réfugiés.

Au cours de la Première Guerre mondiale et au lendemain de celle-ci, la population des Grecs pontiques de l'Empire ottoman a été victime de persécution et de massacres ainsi que d'expulsions du territoire historique du Pont, alors une province de l'Empire ottoman située au sud-est de la mer Noire, le tout orchestré par le gouvernement des Jeunes-Turcs.

Je suis un petit-fils de réfugiés grecs de l’Asie Mineure. Mes grands-parents ont été forcés de fuir vers la Grèce.

Les membres de la communauté pontienne ressentent l’horreur de cet épisode sombre de l’histoire mondiale depuis des décennies. Aujourd’hui, nous rendons hommage aux victimes et exprimons notre solidarité aux survivants et à leurs descendants.

C’est un jour où nous reconnaissons solennellement ce qui s’est passé, dans l’espoir d’un avenir meilleur pour l’humanité tout entière.

Je crois qu’il est du devoir moral et éthique du Parlement du Canada et du gouvernement canadien de reconnaître ces atrocités. Je collabore en ce moment avec des membres de la communauté pontienne du Canada et des collègues parlementaires afin de faire pression sur le Parlement du Canada et le gouvernement canadien pour qu’ils reconnaissent officiellement le génocide des Grecs pontique.

Au fil des ans, plusieurs de mes collègues parlementaires et moi-même avons exercé des pressions sur le Parlement pour qu’il reconnaisse le génocide arménien. Le 21 avril 2004, le Parlement du Canada a voté en faveur de la reconnaissance du génocide arménien. Le 19 avril 2006, le premier ministre a affirmé que le gouvernement canadien reconnaissait officiellement le génocide arménien.

 Hon. Jim Karygiannis P.C., M.P.

3850 Finch Ave E #206
Toronto Ontario M1T 3T6
Canada

Λαζαρίδης (καθηγητής Α.Π.Θ): ΣΚΟΥΡΙΕΣ

ΧΡΥΣΑΦΕΝΙΟΣ  ΘΑΝΑΤΟΣ.

''Γραφείο τοπικών οικονομικών φασιστών και εφαρμοστών ναζισμού'' (R.Shakespeare).

Κώστας Τσιαντής-Το νέο μέτωπο του πολέμου

 Το νέο  μέτωπο του  πολέμου

Κώστας Τσιαντής

1. Πέρασαν ήδη  πάνω από 2500 χρόνια  από τότε που ο Ηράκλειτος, στρέφοντας το βλέμμα του από τον Κόσμο/Εν  στον κόσμο των όντων,  αφύπνισε  τους  περί το Εν εφησυχάζοντες  μιλώντας για το γεγονός του πολέμου. Ο κόσμος αυτός της γέννησης και της φθοράς, θα πει ο Ηράκλειτος, είναι ο κόσμος της διαφοράς και των αντιθέσεων. Εδώ: "Ο πόλεμος είναι ο γεννήτορας  όλων, όλων ο βασιλεύς". Και "άλλους ανέδειξε σε θεούς και άλλους σε ανθρώπους, άλλους έκανε δούλους και άλλους ελεύθερους"  (πόλεμος πάντων μεν πατήρ έστι, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεούς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τούς δε ελευθέρους) (απ. 53).  Πόλεμος: χωρίς συγκεκριμένη μορφή, γιατί μπορεί να πάρει και παίρνει ποικίλες μορφές (όχι μόνο στρατιωτική). Και η σκέψη, λοιπόν, σε κατάσταση πολέμου και όλοι όσοι θέλουν να είναι ελεύθεροι. Ιδού η διαλεκτική της ιστορίας.

     Και ο Πλάτων θα επαναλάβει: «Αυτό που οι περισσότεροι από τους ανθρώπους ονομάζουν ειρήνη δεν είναι παρά ένα άδειο όνομα»  ('Ην γαρ καλούσιν οι πλείστοι των ανθρώπων ειρήνην, τούτ' είναι μόνον όνομα). «Στην πράξη υπάρχει πάντα κατά τρόπο φυσικό ένας ακήρυχτος πόλεμος μεταξύ όλων των κρατών» ( τώ δ' έργω πάσαις προς πάσας τας πόλεις αεί πόλεμον ακήρυκτον κατά φύσιν είναι), αλλά και ανάμεσα στα μέλη της κοινωνίας και μέσα στον ίδιο τον εαυτό μας (Πλάτωνος  Νόμοι, Α, 626 a-d).  Και επειδή ο άνθρωπος ενεργεί «μετά λόγου γνώσεως» (αφού έχει προηγουμένως διαλογισθεί  πάνω στα πράγματα),  για το λόγο αυτό:  «Η πρώτη και η πιο άριστη απ' όλες τις νίκες είναι για κάθε άνθρωπο να νικήσει τον εαυτό του [να βγει από την πλάνη]. Αντίθετα, το να νικηθεί κανείς από τον εαυτό του είναι το πιο αισχρό και συνάμα το χειρότερο απ’ όλα» (Πολέμου εν εκάστοις ημών όντος προς ημάς αυτούς. Το νικάν αυτόν  πασών νικών πρώτη τε και αρίστη, το δε ηττάσθαι αυτόν υφ' εαυτού πάντων αίσχιστόν τε άμα και κάκιστον. Πλάτωνος Νόμοι, 626 e).

2.   Λόγια ελληνικά!  που οι σημερινοί Έλληνες τα σνομπάραμε ή τα υποτιμήσαμε, ακολουθώντας το λόγο της νεωτερικότητας και τις κατασκευές του κονφορμισμού. Δεν μπορέσαμε να νικήσουμε τον εαυτό μας (να διαμορφώσουμε δική μας άποψη, πριν πάρουμε γραμμή), πιασμένοι στις ξόβεργες της  κομματοκρατίας, της συναλλαγής  και της ιδιωτίας: ανοικτομάτες, οξυδερκείς και πολεμοχαρείς για τα προσωπικά μας συμφέροντα, αλλά  χαύνοι και  αφελείς για τους  αόρατους ξενοκίνητους  πολέμους  που διεξάγονταν  μέσα στη χώρα κι έτρωγαν τα σωθικά της.  

    Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: 1985-1995. Μέσα σε καθεστώς  οξείας κομματικής  πόλωσης και προχωρημένης  ηθικής σήψης  η ελληνική πολιτική έχει εγκαταλείψει τα οχυρά και η  γλυκιά μέθη μας γύρω απ’ το στρωμένο τραπέζι της ευωχίας επιτρέπει την απρόσκοπτη  επέλαση  του  αφελληνισμού και της χρεωκρατίας.  Κάποιοι είδαν από μακριά το κακό και φώναξαν. «Η χάρτα αυτού του κράτους κρύβει απάτη»- Δ. Σαββόπουλος το 1989. «Απάτη που φτάνει στον γνωστό αγριορωμιό, στο ντάτσουν  μιας φυλής που ζει φευγάτη απ`ό,τι Ελληνικό στον κόσμο αυτό.  Κωλοέλληνες: . [..]. Τιμωρός καιρός- πέντε αιώνες δύσης εθνικής θα ζήσεις από δω και μπρος»[1]. Το 1990 Κ. Ζουράρις θα απαντήσει στο γενικό ξεπεσμό και την έκλειψη της πολιτικής με το «γελάς ελλάς αποφράς» και με τα λόγια του Σφακιανού βοσκού που λέει:  «Εμείς οι Σφακιανοί αγαπάμε τον πόλεμο, μα να’ναι δίκαιος πόλεμος»[2]. «Ναι», σχολιάζει ο Ζουράρις: «Ο ταπεινός ποιμήν αιγών, γνωρίζει, όπως ο αλαζονικός Πρίαμος, ποιμήν λαών, πως δεν ξεριζώνεται από τη φύση του Δήμου ο πόλεμος, διότι ο πόλεμος είναι πατήρ πάντων, όπως του θυμίζει ο Ηράκλειτός του. [..]. Ναι, εμείς οι Σφακιανοί, αγαπάμε τον πόλεμο, διότι αγαπάμε την ησυχία μας και χωρίς τον πόλεμο, κινδυνεύουμε να έχουμε ησυχία που επιβάλλουν οι άλλοι, ησυχία τάφου ή δεσμωτηρίου. Ησυχία μας είναι η ελευθερία μας. Κι η ελευθερία είναι πολεμοχαρής. Αλλιώς γίνεται δουλεία. [...]. Αν αγαπάς την ελευθερία σου, παίζεις πάντοτε κορώνα γράμματα την ησυχία σου, διότι υπάρχουν στιγμές, όπου η ησυχία σου θα γίνει η δουλεία σου...Διάκρισις λοιπόν, πάντοτε αινιγματική, αβέβαιη και επώδυνη, διάκρισις ελληνοπρεπής, και ποτέ δυτικίζουσα υπεραπλούστευση βλακώδης ή εθελόδουλη, τύπου “κίνημα ειρήνης”, “Μπέρτραντ Ράσσελ”, ή “αντιρρησίας συνείδησης”, δηλαδή κομψεπίκομψη συνέντευξη και λούφα, ενώ τα κορόιδα υπηρετούν στα χαρακώματα του Έβρου επί τρείς χιλιάδες χρόνια, χωρίς αντίρρηση βεβαίως και χωρίς “συνείδηση”»[3].

3. Ποιος άκουγε;  Πόλεμος ή  καλύτερα ειρηνική εισβολή (χωρίς αντίσταση)  σε όλα τα μέτωπα  συντελούνταν  εναντίον μας: πόλεμος οικονομικός, ψυχολογικός, ιδεολογικός, γεωπολιτικός, πολιτισμικός. Όμως  ποιος  είχε  μάτια για να δει κι αυτιά ν’ ακούσει;

 Σήμερα θρηνούμε όπως ο Ιερεμίας στα τείχη της Ιερουσαλήμ. Βλέπουμε  τα αποτελέσματα της αφέλειας και της απερισκεψίας μας. Πληρώνουμε  τα χαράτσια των μνημονίων και την εξαθλίωση. Ζούμε την πολιτική υποταγή μας  στην τρόικα και  στην εξουσία της παγκόσμιας διακυβέρνησης  (με όσες εξαιρέσεις μπορεί να υπάρχουν). Ζούμε  τη  μεθοδική  υφαρπαγή (δια των συμβάσεων δανεισμού, του Ταμείου και του αγγλικού δικαίου)  των πλουτοπαραγωγικών και ενεργειακών πόρων της χώρας, την εκποίηση της περιουσίας του ελληνικού δημοσίου  και των σπιτιών  των χρεωμένων  νοικοκυριών που βγαίνουν στο σφυρί. Ζούμε  τα ερημωμένα εργοστάσια, τα κλειστά μαγαζιά, τις στρατιές των ανέργων, τα κατοχικά συσσίτια,  το δράμα των αστέγων και εξαθλιωμένων, το πλήθος  των νέων  που μεταναστεύουν, τα μηνύματα και τη σιωπή των 4000 αυτόχειρων. Ζούμε την   κατεδάφιση του πολιτισμού και της ιστορίας μας, τη διαστρέβλωση της γλώσσας και των αξιών, τον εθνομηδενισμό και τον ιστορικό  αφανισμό μας.    

4.    Αυτά  είναι το προϊόν  της νεότερης νοοτροπίας μας: του χαρακτήρα των συνεχιστών ενός γένους, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν την ιστορική και πολιτιστική ταυτοποίησή τους (είμαστε ό,τι μας λένε οι ξένοι πως είμαστε), αλλά που η πίστη τους  στη γνώση (αλήθεια) τους ωθεί  να την ταυτίζουν με το αγαθό (με την επ’ αγαθώ χρήση της), παρότι δεν έχει  δημιουργεί  ακόμα  η πολιτική και πολιτιστική βάση προς τούτο.

       Δεν μας μένει  παρά να διδαχτούμε  απ’ τα παθήματά μας. Η πολιτική ζωή που σήμερα έχουμε ανάγκη  δεν μπορεί να  είναι αυτή που γνωρίσαμε. Η  ζωντανή πραγματικότητα που βρίσκεται μπροστά  μας  ξεπερνάει  τα παραδοσιακά σχήματα και  την αφελή αντίληψη για την πολιτική. Καθορίζει  την αναγκαιότητα  για την πολιτική ως  στρατηγικό αγώνισμα που μπορεί να διακρίνει κάθε είδος πολέμου και να το  αντιμετωπίσει αποτελεσματικά.

5.     Η ιστορία δείχνει πως μια τέτοια πολιτική  δεν μπορεί να υπάρξει για μια χώρα όσο το πολιτικό της σύστημα ορίζεται εκ των άνω.  Εκχώρηση  του δικαιώματος και της ευθύνης του πολίτη σε  εκ των άνω υποδεικνυόμενους αντιπροσώπους, μπορεί μεν να μας ανακουφίζει από το καθημερινό βάρος της ευθύνης, αλλά έχει αποδειχτεί ατελέσφορη και επικίνδυνη για το έθνος,  για   τα συμφέροντα και τις ελευθερίες του λαού. Η ουσία της πολιτικής μετατοπίζεται πλέον σήμερα από τις παραδοσιακές  ιδεολογίες  στο νέο μέτωπο της  πολιτικής σύγκρουσης που έχει ανοίξει στη Δύση εδώ και δυο τουλάχιστον αιώνες: στο μέτωπο  μεταξύ Δημοκρατίας και Ολιγαρχίας, μεταξύ πραγματικής δημοκρατίας και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, μεταξύ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας (τραπεζιτών).

       Και το μέτωπο αυτό  δεν είναι άλλο από τη συνέχιση του μετώπου που άνοιξε στην αρχαία Αθήνα και οδήγησε στην εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας με τον Σόλωνα τον Κλεισθένη, τον Εφιάλτη και τον Περικλή.   Από την έκβαση αυτού του πολέμου και από την επανίδρυση σήμερα της Δημοκρατίας εξαρτάται η ελευθερία και το μέλλον του ανθρώπου.

ΚΩΣΤΑΣ Ν. ΤΣΙΑΝΤΗΣ

---

[1] http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=32286

[2]  Κώστας Ζουράρις, γελάς ελλάς αποφράς, Αθήνα: Αρμός, 1990, σ. 109.

[3]  ό. π. σσ. 108-109.

Η. Σταμπολιάδης

ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ.

ΗΠΑ για Θράκη : "Πιέζουν τους Πομάκους να δηλώσουν "τούρκοι"

ΗΠΑ για Θράκη : "Πιέζουν τους Πομάκους να δηλώσουν "τούρκοι" - Τι λέει έκθεση του ΥΠΕΞ

Σταύρου Βιτάλη -Ναϊλί εμάς και βάϊ εμάς

ΜΝΗΜΗ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

Ινφογνώμων Πολιτικά:

Αν δεν πάρει κεφάλια ο Πρωθυπουργός για την εθνική ήττα της Ουάσιγκτον, αύριο θα πάθουμε χειρότερα!

ΤΩΡΑ! ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΌ ΜΕΤΩΠΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΥΔΡΕΥΣΗΣ

Γιώτα Ιωαννίδου -παιδείας κείμενα

Η επιστήμη του κοινωνικού κανιβαλισμού και η τέχνη

Βιτάλης-Πατριωτικό Μέτωπο

Ζειά (Β'Φάση): Τσακίζουμε τα κυκλώμτα.

Γ. Κοντογιώργης-''Είναι επείγον να αντιληφθούμε ότι θεμελιώδη αιτία του σημερινού προβλήματος αποτελεί το γεγονός ότι το πολιτικό σύστημα της νεοτερικότητας δεν είναι ούτε δημοκρατικό ούτε αντιπροσωπευτικό''.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.

Κώστας Τσιαντής-Πολιτική θεωρία και πολιτική

Πολιτική θεωρία και πολιτική

Πολλά μας διαφοροποιούν  ως κοινωνικά άτομα-εισόδημα, εργασία, ενδιαφέροντα, μορφωτικές ευκαιρίες, φιλοδοξίες, στάσεις ζωής. Ωστόσο είμαστε  ίσοι ως  πολίτες στην ευθύνη συμμετοχής στα κοινά.  Γι’ αυτό, από αιώνες τώρα, αναγνωρίζουμε ως βασική πολιτική λειτουργία το διάλογο, τη δημόσια  ανταλλαγή τεκμηριωμένων απόψεων για την επεξεργασία των ζητημάτων που μας αφορούν ως κοινωνικά και πολιτικά όντα.

      Πάνω σε ποια βάση διαμορφώνουμε τις απόψεις μας για την πολιτική; Πάνω στη βάση της ιδιοσυγκρασίας μας και των προσωπικών εμπειριών, γνώσεων, σχέσεων, ιδεολογικών αντιλήψεων, κοσμοαντιλήψεων  και προσδοκιών που αφορούν τη δημόσια σφαίρα και τη σφαίρα της ιδιωτικής μας ζωής. Πάνω στη βάση όσων μας είναι φανερά και όσων προσπαθούμε να φέρουμε στο φως, να βγάλουμε στην επιφάνεια απ’ τον πυθμένα.

  Και πού οφείλεται η διαφοροποίηση που μας κρατά πολιτικά κατακερματισμένους  με τρόπο που να μην μπορούμε ν’ αγωνιστούμε για κάτι κοινό;  

     Όχι απλά τα ταξικά συμφέροντα, αλλά όσο μπορώ να δω :  i) ο εκφυλισμός δια μέσου των αιώνων της έννοιας της δημοκρατίας, της οποίας την πλασματική μορφή σήμερα θεωρούμε ως δεδομένη και αυτονόητη, και ii) η συναφής προς το γεγονός αυτό  δυσκολία να συλλάβουμε τη λειτουργική σχέση πολιτικής θεωρίας (ιδεολογίας) και πολιτικής. Και εννοώ με τον όρο πολιτική τη δημόσια πολιτική διαβούλευση και το πολιτικό ενέργημα που απορρέει από έναν πολιτικό σχεδιασμό (που εκφράζει την  κοινωνία και τις ανάγκες της) στην εμπλοκή του με τη ζωντανή ιστορική πραγματικότητα: οικονομική, στρατιωτική, γεωπολιτική, ιδεολογική, πολιτική, πολιτισμική –εντός της οποίας έρχονται σε αντιπαράθεση διαφορετικές στρατηγικές επιδιώξεις και συμφέροντα.

   Η παραμόρφωση της δημοκρατίας,  η  αντιπροσωπευτική δημοκρατία (η δι’ αντιπροσώπων «έκφραση» της  λαϊκής βούλησης), έχει επιτρέψει την άλωση  του πολιτικού  χώρου  (το δήμο  των πολιτών)  από  αλλότριες δυνάμεις:  από τις διεθνείς ελίτ των συμφερόντων, εξοστρακίζοντας τον πολίτη από τον «δήμο» και μετατρέποντάς τον σε ιδιώτη. Συνέπεια του γεγονότος αυτού   είναι ο πολιτικός μας αποπροσανατολισμός και κατακερματισμός (μέσα από τη συστημική πολιτική διαμάχη), αλλά και  η  καλόβουλη συμμετοχή μας  σ’ ένα παιχνίδι ήδη στημένο στο οποίο συμμετέχουμε: i) με την  καλλιεργημένη αδυναμία μας να συμπορευτούμε στην υπηρέτηση ενός υψηλού κοινού στόχου και ii) με αποσπασματικές διεκδικήσεις/ απεργίες που ενεργοποιούν σήμερα τον κοινωνικό αυτοματισμό (τον αποπροσανατολισμό από τα  κεντρικό πολιτικό διακύβευμα και τη στροφή ομάδων πολιτών εναντίον άλλων) και  τις βαλβίδες εκτόνωσης  που διαθέτει το σύστημα.

      Αλλά αν θέλουμε την αλλαγή του συστήματος και την αναγέννηση της Ελλάδας μόνο μια καθολική απεργία διαρκείας  μέχρι την επανεγκαθίδρυση της πραγματικής δημοκρατίας είναι ρεαλιστική. Ίσως να κάνω λάθος, αλλά χρειάζεται  να σηκώσουμε το πέπλο πάνω σε  πράγματα που τα θεωρούμε αυτονόητα και να κατανοήσουμε, μεταξύ άλλων, πως η πολιτική είναι η «συνέχεια του πολέμου με άλλα μέσα»[1].

---

[1]Θέση του Λένιν, δες Παναγιώτη Κονδύλη, Θεωρία του πολέμου, Θεμέλιο, Αθήνα, 1998, σ.301

ΕΛΛΑΣ, ΕΛΛΗΝΩΝ, ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ!

ΕΛΛΑΣ, ΕΛΛΗΝΩΝ, ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ!

ΚΑΝΑΔΙΚΗ NΑΤΙΟΝΑL POST: "Τα Σκόπια δεν είναι Μακεδονία - Οι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου βρίσκονται στην Ελλάδα"

ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

Κωνσταντίνος Μανίκας- Όλοι μαζί για να αγωνιστούμε για δημόσια δωρεάν και ποιοτική παιδεία.

Λέγομαι Κωνσταντίνος Μανίκας και είμαι μαθητής της πρώτης Λυκείου στο 1ο Λύκειο Δραπετσώνας…

Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο, θέλοντας να εκφράσω τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή μου για το θράσος και την υποκρισία και αυτών που μας κυβερνούν καθώς και όλων αυτών των δημοσιογράφων και ΜΜΕ που τους βοηθάνε για να επιβάλλουν τα άνομα και ανήθικα σχέδια τους σε βάρος των μαθητών και της νέας γενιάς.

Αφορμή είναι η απεργία των καθηγητών μου, μέσα στην εξεταστική περίοδο και τα κροκοδείλια δάκρυα πολιτικών και δημοσιογράφων για το μέλλον μου ,που «κινδυνεύει» απ' αυτήν.

Τι λέτε;;;;;

Τι μέλλον έχω , -εξαιτίας σας – κι από ποιους πραγματικά κινδυνεύει;;;;

Ας δούμε πρώτα, ποιος διαμόρφωσε το μέλλον και την ζωή όλων, από παλιά.

- Ποιος έφτιαξε το μέλλον του παππού μου και το έντυσε με τα αποφόρια της ΟΥΝΤΡΑ, στέλνοντας τον μετανάστη στη Γερμανία;

- Ποιος κακοδιαχειρίστηκε και κατάκλεψε αυτόν τον τόπο;

- Ποιος ανάγκασε την μητέρα μου να δουλεύει απ το πρωί ως το βράδυ για 530 ευρώ, που αφού πληρώσει λογαριασμούς και φαγητό , δεν περισσεύουν –όχι για να μου πάρει παπούτσια- αλλά ούτε ένα βιβλίο που θέλω απ τον πάγκο του παζαριού;;;;;

- Ποιος μείωσε στο μισό τον μισθό του πατέρα μου;

- Ποιος τον συκοφάντησε ,τον απείλησε με επιστράτευση , απόλυση -αυτόν και όλους τους συναδέλφους του στις μεταφορές- όταν κατέβηκαν σε απεργίες μόνο και μόνο γιατί ήθελαν να ζήσουν με αξιοπρέπεια;

- Ποιος θέλει να κλείσει την σχολή που διάλεξε ο αδερφός μου για να πραγματοποιήσει τα όνειρα του, στο Πανεπιστήμιο;

- Ποιος μου έδωσε φωτοτυπίες αντί για βιβλία;

- Ποιος με άφησε να παγώνω χωρίς θέρμανση στην τάξη μου;

- Ποιος φταίει που μαθητές λιποθυμάνε απ την πείνα;

- Ποιος άφησε τόσους άνεργους;

- Ποιος οδήγησε 4000 ανθρώπους στην αυτοκτονία;

- Ποιος άφησε τους παππούδες μας χωρίς περίθαλψη και φάρμακα;

Οι καθηγητές μου ή ΕΣΕΙΣ τα κάνατε όλα αυτά;;;;

Λέτε επίσης ότι οι καθηγητές μου , με την απεργία , θα καταστρέψουν τα όνειρα μου.

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να είμαι ένας ακόμα άνεργος στο 67% των νέων ανέργων;

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να δουλεύω ανασφάλιστος και χωρίς ωράρια για 350 ευρώ το μήνα –όπως ψηφίσατε στην τελευταία σας τροπολογία-;

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να γίνω οικονομικός μετανάστης ;

Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να γίνω delivery boy;

Δυο λόγια θέλω να πω και στους δασκάλους μου , σ όλη τη χώρα.

Δάσκαλοι μου , έχετε υποχρέωση απέναντι σ όλους τους μαθητές ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ .

Αν υποχωρήσετε στον δίκαιο αγώνα σας τότε πραγματικά θα έχετε παίξει με το μέλλον μου και θα το χετε υποθηκεύσει.

Όποια υποχώρηση και να κάνετε , όποια νίκη της κυβέρνησης , θα μου στερήσει το δικαίωμα να χαμογελάω , να ονειρεύομαι , να ελπίζω, να αγωνίζομαι για καλύτερη ζωή για μια ανθρώπινη κοινωνία.

Στους γονείς , τους συμμαθητές μου και σ όλη την κοινωνία έχω να πω τα εξής:

Θέλετε αυτοί που μας διδάσκουν να ζουν μες στην εξαθλίωση;

Θέλετε να μας στοιβάξουν σαν εμπορεύματα στις αίθουσες;

Θέλετε να κλείσουν τα σχολεία και να χτίσουν φυλακές;

Θα αφήσετε τους δασκάλους μας μόνους τους σε αυτόν τον αγώνα ;

Έτσι θα μας μάθετε να φωνάζουμε αλληλεγγύη ;

Θέλετε ο δάσκαλος να είναι παράδειγμα σε μας, αυτοσεβασμού, αξιοπρέπειας μαχητικότητας η παράδειγμα υποδούλωσης;;;

Θέλετε τελικά να ζήσουμε σαν δούλοι ;

Από αύριο κιόλας, καταλήψεις σε όλα τα σχολεία από μαθητές και γονείς για να στηρίξουμε τους δασκάλους μας μ’ ένα τραγούδι , ένα σύνθημα : «εμπρός να τσακίσουμε τυράννους φασίστες»

Όλοι μαζί για να αγωνιστούμε για δημόσια δωρεάν και ποιοτική παιδεία .

Όλοι μαζί για να ανατρέψουμε αυτούς που κλέβουν το γέλιο μας ,το γέλιο των παιδιών σας.

ΥΓ. όχι από ματαιοδοξία αλλά για να στερήσω από κάποιους το γελοίο επιχείρημα πως «απλά θέλω να χάσω μαθήματα» , παραθέτω τους βαθμούς μου…

http://www.paremvasis.gr/

Σταύρου Βιτάλη

'Αμεση Δημοκρατία απέναντι στο Μίσος.

ΚΥΠΡΟΣ

Χ.Γιανναράς-Τα κόμματα τελείωσαν: ώρα για πολιτική...

Τα κόμματα τελείωσαν: ώρα για πολιτική.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ

ΟΤΑΝ ΠΕΡΝΟΥΝ ΟΙ ..ΓΕΡΜΑΝΟΙ!!

Por qué Grecia? Εκφωνήθηκε από τον γνωστό ελληνιστή Pedro Olalla στην Ημερίδα Κλασσικού Πολιτισμού του Σαγούντο της Ισπανίας, με αφορμή την πρόταση κατάργησης του μαθήματος των ελληνικών στην ισπανική εκπαίδευση Πηγή: www.lifo.gr

Σταύρου Βιτάλη

Είδα το χωριό μου να πεθαίνει.

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.

Με βαριά καρδιά, γύρισα από τη γενέτειρα μου: Το Μάνδαλο του Νομού Πέλλας. Και μάλλον δεν είμαι ο μόνος.

Είχα χρόνια να βρεθώ στο χωριό μου.

Από  τότε που ο θυμός και η πίκρα γιγάντωσε μέσα μου, όταν μετά από δεκαετίες αγώνων για το δίκιο και το ψωμί της αγροτιάς, βρέθηκα στις φυλακές των Διαβατών, όπου όλοι σχεδόν, με εγκατέλειψαν. Με τους βιομήχανους και τους κομματάρχες, να παινεύονται στα χωριά της Κεντρικής Μακεδονίας πως «έκλεισαν το σκυλί τον πρόεδρο του Μαρίνου Αντύπα στη φυλακή» και τους αγρότες να συνεχίζουν αδιάφοροι, υποταγμένοι, τη δηλωτή και τη μπιρίμπα στα καφενεία.

Με τον καιρό ο θυμός καταλάγιασε, επικράτησε το «ου γαρ είδασι τι ποιούσι», οι πληγές επουλώθηκαν και το «νόστιμον ήμαρ», έγινε εσωτερική ανάγκη.

Αλίμονο όμως: Αυτό που είχα πει, οργισμένος στους δημοσιογράφους βγαίνοντας από την φυλακή, τότε το 2006 και σχεδόν 7 χρόνια μετά, πως «οι αγρότες αποφάσισαν να αυτοκτονήσουν», απλώθηκε μπροστά μου σαν μαυρόασπρη ταινία, γεμάτη σκιές και φαντάσματα.

Είδα τους φίλους μου φευγάτους, σχεδόν διωγμένους και αυτούς, απ’ την καταθλιπτική μέγγενη της αυτοκαταστροφικής μανίας των συγχωριανών-αγροτών.

·                     Τον επαναστάτη Μάνθο, εργάτη στη Γερμανία, μόνιμο πια εκεί, να μην θέλει να ακούσει για Ελλάδα και χωριό.

·                     Τον Λευτέρη, κορυφαίο Αρχιτέκτονα Μηχανικό, πικραμένος και αυτός, να έχει γυρίσει την πλάτη του στον τόπο που γεννηθήκαμε.

·                     Τον Γ. λαμπρό μυαλό, ευαίσθητο, να βουλιάζει στη κατάθλιψη, «ξεφεύγοντας» στον δρόμο της πρέζας, με κατάληξη τη λάθος δόση και το θάνατο.

·                     Το κορυφαίο ταλέντο στη μουσική, τον Αντώνη, να κλείνεται στον εαυτό του, με ένα μόνιμο αδιόρατο, θλιμμένο χαμόγελο στα μάτια.

·                     Τον Κώστα θυμωμένο, να μην καταλαβαίνει τίποτε από όλα αυτά που γίνονται, να ψάχνει ελπίδα γυρνώντας στα παλιά, σε παλιές φωτογραφίες και θύμησες από ένα ανθρώπινο μικρόκοσμο που χάθηκε.

·                     Την παρέα όλη, αυτήν που κάποτε «άστραπτε και βρόνταγε» γεμάτη υγεία και επανάσταση, να ψάχνει χαραμάδες διαφυγής, μέσα από τα λαγούμια των αδιεξόδων του χωριού.

·                     Τον Ανέστη, που χρόνια και χρόνια πάλεψε, αντέχοντας περισσότερο απ’ όλους μας, πότε σαν Σύμβουλος, πότε σαν Πολιτιστικός Σύλλογος να κρατήσει το κεράκι της ελπίδας αναμμένο, μόνο του, να μουρμουρίζει στη γωνιά του καφενέ του, λέξεις πικρές, για την κατάντια, για τη μιζέρια, για το γκρίζο του χωριού.

Στο χωριό μου, μικρογραφία της Ελλάδας που κι’ αυτή πεθαίνει, οι σκοτεινοί θεοί νενίκηκαν.

Οι ασήμαντοι, οι κουτοπόνηροι, οι ιδιοτελείς, έχουν πια μόνιμα το πάνω χέρι.

Απέναντί τους δεν έχουν, καιρούς τώρα, καμιά αντίσταση. Καμιά φωνή για να θυμίζει την ομορφιά της ζωής, της δημιουργικής συνεύρεσης, της αλληλεγγύης. Καμιά συνέχεια των αγώνων για αξιοπρέπεια, ψωμί και δημοκρατία, των βασανισμένων και ξεριζωμένων Πόντιων αλλά και Ντόπιων του Μακεδονικού Αγώνα παππούδων, της Εθνικής Αντίστασης, των φυλακών και των εξοριών.

·                     Τα προϊόντα πωλούνται σε εξευτελιστικές τιμές.

·                     Τα τρακτέρ, δεν έχουν πετρέλαιο, να πάνε στο χωράφι.

·                     Η ΔΕΗ, απρόσωπη και αδίστακτη, κόβει το ρεύμα στις πομόνες (άρδευση) αλλά και στα νοικοκυριά.

·                     Καλλιέργειες πολυετείς, που έγιναν με κόπους και δάνεια δεκαετιών, ροδακινιές, βερικοκιές, δαμασκηνιές, μηλιές, ακτινιδιές, αχλαδιές, εγκαταλείπονται και μαραζώνουν.

·                     Οι γεωπόνοι, κοράκια καταστροφικά της φύσης, πολλαπλασιάστηκαν σαν παράσιτα, πασάροντας εκβιαστικά τα πανάκριβα, σιχαμερά και δηλητηριώδη φυτοφάρμακα και λιπάσματα των πολυεθνικών.

·                     Τα λαμόγια του χωριού, νικητές πια και πιο λαμόγια από ποτέ, τρώνε τώρα από τις σάρκες των συγχωριανών, μιας και τέλειωσαν οι επιδοτήσεις και οι αποσύρσεις.

Και η ταφόπλακα όλων, σε τούτο το χωριό που άντεξε προσφυγιές, πείνα και δυστυχία, εκτοπίσεις και πυρπολήσεις, εμφυλίους και εγκλήματα, απαντώντας στο κακό, με τον κεμεντσέ, το νταούλι και το ζουρνά, σαν τελευταία εικόνα/ανάμνηση:

Τον πολιτιστικό σύλλογο, αυτόν που με κόπια φτιάξαμε εμείς οι παλιότεροι, για να κρατήσουμε μια έστω ισχνή κλωστή σύνδεσης με αυτούς που μας άφησαν κληρονομιά, το όραμα για μια Πατρίδα ελεύθερη και ένα Λαό αξιοπρεπή, να πετά στη χωματερή, την τελευταία ελπίδα:

Σε μια σκηνή ιονεσκικού παράλογου, τα νήπια, τους έφηβους και τα παλληκάρια μας, ντυμένα με τον μονοκέφαλο ποντιακό αετό της δυναστείας των Κομνηνών, να χορεύουν στο πανηγύρι του χωριού, γκάνγκμαν, λαμπάντα και σκυλάδικα.

Είδα το χωριό μου να πεθαίνει. Να πεθαίνει μαζί με την Ελλάδα.

Έπαψα να είμαι θυμωμένος με τους συγχωριανούς μου. Γιατί θυμώνεις όταν αυτό που αγάπησες και αγαπάς, υπάρχει. Και το χωριό που ήξερα, το χωριό που γεννήθηκα, δεν υπάρχει.

Ίσως κάπου στη στάχτη του, όπως χιλιάδες χρόνια γίνονταν σε τούτον τον τόπο τον κακορίζικο, να πρέπει να γεννηθούν, τα κάρβουνα της ελπίδας.

Μα για να γενούν αλίμονο τα κάρβουνα, θέλει το δέντρο το σαπισμένο, τσεκούρι να κοπεί, φωτιά για να το κάψει.

Για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση. Και να σπείρουνε γενεές, στους αιώνες των αιώνων.

Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης 

Γραφεία Αθηνών: 
Διδυμοτείχου 15-17, 
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141413, Φαξ: 2105141442
Τηλ. Προέδρου: 6980292626 http://www.pamet.gr pametopo@gmail.com

«Αλληλέγγυον»
Συνεταιριστικό Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Κεντρικό:
Αγίας Σοφίας 50
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141443, Φαξ: 2105141442www.allilegion.gr allilegion@gmail.com