Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Αλέξης Τσίπρας προς ΕΕ:

Αυτή η κυβέρνηση δεν διαθέτει τη δημοκρατική νομιμοποίηση να δεσμεύει μια χώρα και το λαό της για τα επόμενα χρόνια και τις επόμενες γενιές.
Επιστολή προς τους αρχηγούς των κρατών της Ευρωζώνης και τους προέδρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έστειλε ο πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.
Επιστολή προς τους αρχηγούς των κρατών της Ευρωζώνης και τους προέδρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έστειλε ο πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.
Στην επιστολή κάνει λόγο για έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης τονίζοντας ότι «δεν έχει εκλεγεί, δεν απολαμβάνει της λαϊκής υποστήριξης και έχει συνειδητά και συστηματικά πράξει ενάντια στη θέληση του ελληνικού λαού».
Ολόκληρη η επιστολή του κ. Τσίπρα έχει ως εξής:
«Αξιότιμοι κύριοι,
Σας αποστέλλω την παρούσα επιστολή προκειμένου να θέσω υπό την προσοχή σας ένα δημοκρατικό ζήτημα επείγουσας σημασίας για την Ελλάδα. Το ζήτημα αυτό έχει να κάνει με τις δεσμεύσεις που ανελήφθησαν τις προηγούμενες δύο ημέρες από την παρούσα κυβέρνηση, της οποίας ηγείται ο κ. Λουκάς Παπαδήμος. Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι η κυβέρνηση αυτή δεν έχει εκλεγεί, δεν απολαμβάνει της λαϊκής υποστήριξης και έχει συνειδητά και συστηματικά πράξει ενάντια στη θέληση του ελληνικού λαού. Αυτή η κυβέρνηση δεν διαθέτει τη δημοκρατική νομιμοποίηση να δεσμεύσει μια χώρα και το λαό της για τα επόμενα χρόνια και τις επόμενες γενιές. Ένα τέτοιο έλλειμμα νομιμοποίησης έρχεται επίσης σε σύγκρουση με την πλούσια δημοκρατική παράδοση της δικής σας χώρας. Υπό αυτήν την έννοια, αν συνεχιστεί, θα δημιουργήσει κακό προηγούμενο για την Ελλάδα και την Ευρώπη συνολικά, οι οποίες, πάνω από όλα, έχουν μια κοινή κληρονομιά πολιτικών και δημοκρατικών παραδόσεων, που πρέπει να γίνει σεβαστή. Όσο μεγάλη κι αν είναι η σοβαρότητα των περιστάσεων που αντιμετωπίζουν -επί των οποίων υπάρχει πεδίο διαφωνιών- δεν μπορούν με κανένα τρόπο να ακυρώσουν τη δημοκρατία.
Η έλλειψη δημοκρατικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης του κ. Παπαδήμου απορρέει από τα παρακάτω δεδομένα:
1. Τα δύο πολιτικά κόμματα που υποστηρίζουν και συμμετέχουν στην κυβέρνηση δεν έχουν τη λαϊκή εξουσιοδότηση να δεσμεύσουν την Ελλάδα σε συνθήκες και συμφωνίες τέτοιου τύπου. Οι εκπρόσωποί τους εξελέγησαν στις τελευταίες εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009 με βάση πολιτικά προγράμματα εκ διαμέτρου αντίθετα με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν από την προηγηθείσα κυβέρνηση Παπανδρέου και τις πολιτικές που διαπραγματεύεται σήμερα η παρούσα κυβέρνηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Τρόικα και το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (ΔΧΙ) για το μέλλον. Τα δύο κόμματα που συνιστούν την παρούσα κυβέρνηση έχουν καταγεγραμμένο ιστορικό λεηλασίας των δημοσίων πόρων και είναι υπεύθυνα για την παρούσα οικονομική κατάσταση.
2. Ο ελληνικός λαός έχει παραπληροφορηθεί και εξαπατηθεί συστηματικά για την ένταση και τη διάρκεια των μέτρων λιτότητας, από την πρώτη εφαρμογή τους το 2010. Ως συνέπεια αυτού, έχει αποσύρει την εμπιστοσύνη του από το πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδας. Επιπροσθέτως, η ευρέως παραδεκτή – εντός της χώρας μου και στο εξωτερικό- κατάφωρη αποτυχία αυτών των μέτρων να αντιμετωπίσουν επιτυχώς τα δημοσιονομικά προβλήματα που υποτίθεται ότι θα επιλύονταν τα προηγούμενα δύο χρόνια και η πενταετής περίοδος της διαρκώς αυξανόμενης ύφεσης, έχει περαιτέρω νομιμοποιήσει το αίτημα για αλλαγή πολιτικής, ώστε να αποκατασταθεί η κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη και συνεπώς η προοπτική της δημοσιονομικής εξυγίανσης.
3. Πιο συγκεκριμένα, η μη εκλεγμένη κυβέρνηση Παπαδήμου παρέχει μόνο τις ελάχιστες και μερικές φορές ακόμη και παραπλανητικές πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες που διαπραγματεύεται εν κρυπτώ. Δεν έχει αναπτύξει και δεν έχει επιτρέψει να αναπτυχθεί καμία ενημερωτική δημόσια συζήτηση για τις ιδιαιτέρως σοβαρές, συνεπαγόμενες μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις. Η Ελληνική Δημοκρατία έχει στερηθεί του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της λεπτομερούς αξιολόγησης τους. Η επονομαζόμενη δεύτερη διάσωση ψηφίστηκε μέσω μιας έκτακτης συνοπτικής διαδικασίας, μέσα σε μια κοινοβουλευτική συνεδρίαση, μιας Κυριακής. Η κύρια πτυχή αυτής της ψηφοφορίας αφορούσε το αίτημα της κυβέρνησης για εν λευκώ εξουσιοδότηση επί σχεδόν κενών κειμένων, τα οποία, μολαταύτα, θα δεσμεύσουν τη χώρα μας για τα επόμενα χρόνια.
4. Στο βαθμό που δεν έχει υπάρξει καμία πληροφόρηση για τις συμφωνίες, το περιεχόμενό τους φαίνεται πως είναι τέτοιο, ώστε να δεσμεύει τον ελληνικό λαό για τις επόμενες γενιές. Για τέτοιες δεσμεύσεις, η παρούσα κυβέρνηση και η οποιαδήποτε κυβέρνηση θα έπρεπε τουλάχιστον να ζητήσει καθαρή και ανανεωμένη εντολή.
5. Στο βαθμό που δεν έχει υπάρξει καμία πληροφόρηση για τις κινήσεις της κυβέρνησης, η βούληση του ελληνικού λαού, όπως εκφράστηκε με πολλούς και ποικιλόμορφους τρόπους, είναι η σχεδόν ομόφωνη εναντίωσή του σε αυτές. Πιο συγκεκριμένα, κατά τα τελευταία δύο χρόνια ο ελληνικός λαός, σε ολόκληρη τη χώρα εκφράζει την αντίθεσή του στις κυβερνητικές πολιτικές μέσω, μεταξύ άλλων, επαναλαμβανόμενων γενικών απεργιών και διαδηλώσεων διαμαρτυρίας, καταλήψεων, επιστολών, ηλεκτρονικών μηνυμάτων και άλλων μορφών προσωπικής επικοινωνίας με τα μέλη του Κοινοβουλίου. Η ελληνική κυβέρνηση, όχι μόνο επέλεξε να αγνοήσει τη φωνή των πολιτών, αλλά, επιπλέον, προσπάθησε να την καταπνίξει, μερικές φορές ακόμη και βίαια, προκειμένου να συνεχίσει, με αντιδημοκρατικό τρόπο, τις πολιτικές που έχουν ήδη αποδειχθεί καταστροφικές για την ελληνική οικονομία και την κοινωνία.
Για όλους αυτούς τους λόγους, σας γνωστοποιώ ότι ο ελληνικός λαός, μόλις αποκαταστήσει το δικαίωμά του να εκφράζει δημοκρατικά τη βούλησή του και ανακτήσει τον έλεγχο των δημοκρατικών του θεσμών, πιθανότατα θα επιφυλαχθεί να αναγνωρίσει ή να τηρήσει τις συμφωνίες στις οποίες ετοιμάζεται να προχωρήσει η παρούσα κυβέρνησή του. Πιο συγκεκριμένα, ο ελληνικός λαός δεν θα αποδεχθεί οποιαδήποτε απώλεια κυριαρχίας, εξωτερική παρέμβαση στα εσωτερικά θέματα της χώρας ή μαζική πώληση δημοσίων επιχειρήσεων, γης και άλλων περιουσιακών στοιχείων, που η παρούσα κυβέρνηση ετοιμάζεται να αποδεχθεί.
Αλέξης Τσίπρας
Πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ»


ΠΗΓΗ http://www.hellenesonline.com

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)