Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Παρασκευή 31 Μαρτίου 2023

Μίξη-ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ: ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ

You are with me / V. Tsabropoulos, N. Karantzi / Album "Eleison"

Ηρώ Σαΐα Ποντιακά

Gospel in Space by Shimon the Robot

Μίξη - Μίκης Θεοδωράκης.

Ευχαριστώ  για την τιμητική φιλοξενία σ' αυτή την μουσική  συλλογή (playlist).

"Η Κβαντική Κληρονομία: Ανταποκρίσεις από έναν αβέβαιο κόσμο" [Μτφ. Γρηγόρης Πανουτσόπουλος, Θεμιστοκλής Χαλικιάς].

 Εκδόσεις Ροπή - ROPI Publications

– Σε μια κριτική του για την «Κβαντική κληρονομιά», ο θεωρητικός φυσικός και συγγραφέας Σον Κάρολ αναφωνεί: «Οι φυσικοί είναι άνθρωποι!», κάτι που υποδηλώνεται συνεχώς στο βιβλίο σας. Γιατί, όμως, αυτό δεν είναι αυτονόητο;
– Φαντάζομαι επειδή η έρευνά μας συχνά μοιάζει αφηρημένη, εκφράζεται με «τρομακτικά» μαθηματικά και λαμβάνει χώρα κεκλεισμένων των θυρών, σε δυσπρόσιτα μέρη. Είναι λες και όλοι πιστεύουν πως κάνουμε περίεργες, θεωρητικές έρευνες απομονωμένοι σε κάποια νησιά. Αλλά, ποτέ δεν ήταν έτσι, και δεν είναι έτσι: οι προσωπικές, ανθρώπινες ιστορίες μας είναι ένα μεγάλο κομμάτι της εικόνας – από το πόσο ντροπαλός ήταν ένας από τους μεγαλύτερους φυσικούς στην ιστορία, ο Βρετανός Πολ Ντιράκ, μέχρι το πόσο τρομακτικά επίμονος ήταν ο Στίβεν Χόκινγκ ή το προσωπικό δράμα του Αυστριακού φυσικού Πάουλ Ερενφεστ. Αλλά, ως ιστορικός, ακόμη πιο ενδιαφέρον μού είναι το πώς μπορούμε να χωρίσουμε αυτές τις προσωπικότητες σε διαφορετικές κουλτούρες και εποχές, σε σχολές σκέψης για τι μπορεί να είναι σωστό ή λάθος στη φυσική ή στην καθημερινή ζωή. Πώς ήταν άραγε να ανακαλύπτεις νέα πράγματα στην εποχή των ναζί, μην ξέροντας πού θα χρησιμοποιηθούν, ή πώς μπορεί να ήταν να κάνεις έρευνα πάνω στους πυραύλους κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου; Μιλάμε, δηλαδή, για προσπάθειες να ανακαλύψουμε πώς λειτουργεί ο κόσμος σε πολύ συγκεκριμένους τόπους και στιγμές. Και αυτό με ιντριγκάρει πολύ: πώς οι εποχές, το πλαίσιο και οι θεσμοί τους επηρέασαν τις ιδέες μας, την επιστημονική μας έρευνα; Τι προτεραιοποιήθηκε μέσα στην Ιστορία, γιατί γνωρίζουμε τόσο πολλά για κάποια πράγματα και λιγότερο για άλλα; Και αυτό είναι κάτι που ξεπερνά τις μαθηματικές εξισώσεις.
Απόσπασμα από τη συνέντευξη του David Kaiser (ΜΙΤ) στον Δημήτρη Καραίσκο που δημοσιεύτηκε στην Η Καθημερινή της Κυριακής με αφορμή την ελληνική έκδοση του βιβλίου "Η Κβαντική Κληρονομία: Ανταποκρίσεις από έναν αβέβαιο κόσμο" [Μτφ. Γρηγόρης Πανουτσόπουλος, Θεμιστοκλής Χαλικιάς].
Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο: https://www.ropipublications.com/quantum-legacy
Κβάντα, GPS και άλλα μυστήρια της ζωής
MESSENGER · Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΚΑΪΖΕΡ ΠΙΑΝΕΙ ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΙΟ ΑΛΛΟΚΟΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.
Κβάντα, GPS και άλλα μυστήρια της ζωής

Γιάννης Μπαλτζώης: Σφαγείο της νεολαίας το Μπάκχμουτ. Οι ΗΠΑ τα έκαναν χ...

Κρεμλίνο:Ο δημοσιογράφος πιάστηκε επ' αυτοφώρω - Δεν έχει σχέση με δημοσ...

Ο Θανάσης Αυγερινός μεταδίδει όσα συμβαίνουν με τους διωγμούς από το Κίε...

Πέμπτη 30 Μαρτίου 2023

Βασίλης Λέκκας - Ίλιγγος Senna | Vasilis Lekkas - Iligos Senna (Official...

Δημήτρης Μπάτσης. Εκτελέστηκε πλάι στον Νίκο Μπελογιάννη

 Vicki KokotouΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

 


Ότι ο Δημήτρης Μπάτσης εκτελέστηκε πλάι στον Νίκο Μπελογιάννη δεν ήταν τυχαίο. Ότι εκτελέστηκε για το βιβλίο του και τις ανακαλύψεις του, ούτε κι αυτό είναι τυχαίο.
Ότι μια γενιά Ελλήνων αγνόησε την ύπαρξη του βιβλίου και τον συγγραφέα του και αυτό δεν ήταν τυχαίο.
Το κατεστημένο είχε πολλές και βαριές ενοχές για να μπορέσει να σταθεί στο έργο του Μπάτση και να αντλήσει από αυτό έστω και λίγα διδάγματα. Όποιος θέλει ας ψάξει να βρει ποιος ήταν αυτός ο πατριώτης.
Συνοπτικά το βιβλίο ασχολείται με την Ελλαδίτσα μας :
Α Η Αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων
Β Το Οικονομικό σχέδιο για την εκβιομηχάνιση
Γ Εκβιομηχάνιση και Βιωσιμότητα.
Ο μακαρίτης ο Μπάτσης στο βιβλίο που ειχε γραψει το 1947 με τιτλο "Η βαρια βιομηχανια στην Ελλαδα", αποκάλυψε την υπαρξη της...... λεγόμενης "συμβασης cooper"(υπεγραφη το 1940 και έληξε το 2010! Υπάρχει στο υπουργείο βιομηχανίας και παραδίδεται-σαν "ιερο κειμενο"-απο υπουργό σε υπουργό!), βάσει της οποίας τα λεγόμενα "στρατηγικά ορυκτά" της Ελλάδας καθώς και ο υδάτινος μας πλούτος, τίθενται υπο την αιγίδα ενος Αμερικάνικου consortium εταιρειών!
Δύο λόγια μόνο ....
Η εργασία μου αυτή γράφτηκε με την βέβαιη προοπτική πως παρ όλα τα εμπόδια και παρ όλες τις πολύμορφες επεμβάσεις, ο ελληνικός λαός που πάντα αγωνίζεται ηρωικά θα ανοίξει και πάλι με τον αγώνα του διάπλατα τον δρόμο για μια ελεύθερη δημοκρατική ανοδική πορεία, και θα αρχίσει με τον ίδιο ενθουσιασμό , με την ίδια ορμή και αυτοθυσία να χτίσει την ερειπωμένη από την ναζιστοφασιστικη κατοχή και τον οικτρό εμφύλιο, πατρίδα.
Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη
τότε και μόνο τότε που η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από τον λαό της.
Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει δηλαδή ο δρόμος για να λυτρωθούν οι πιο ενεργές παραγωγικές και άξιες δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας μας.
Ο δρόμος αυτός μας οδηγήσει στην ορθολογική διάγνωση και οργάνωση και στη σχεδιασμένη ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας , στη δημιουργία ανώτερης τεχνικής βάσης, στη γοργή συσσώρευση των οικονομικών αυτών δυνατοτήτων και μέσων που θα δώσουν την ευκαιρία να ανθήσει και σε μας μια γερή, προοδευτική-προοδεμένη κοινωνική ζωή.
Για το χτίσιμο αυτής της νέας Ελλάδας δουλεύουν σήμερα , μέσα σε τραγικές πραγματικά συνθήκες και αψηφώντας κάθε κίνδυνο , όλοι οι επιστήμονες που βλέπουν μπροστά, όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι των επιστημών πλάι και μαζί με τον αδάμαστο Ελληνικό λαό, προσφέροντας ακόμη και την ζωή τους, ότι πολυτιμότερο δηλαδή έχουν, προσπαθώντας έτσι να στεριώσουν όσο το δυνατό περισσότερο την νίκη του.
Σε όλους αυτούς τους πραγματικούς ηρωικούς αγωνιστές προσφέρω και εγώ την μικρότατη αυτή συμβολή.
Δημητρης Μπατσης.
Αθηνα, ΕΜΠ , Ιουνιος 1947.

Οι Αμερικάνοι «εκτέλεσαν» την Ελβετία - Η Σχέση Credit Suisse με Deutsch...

THE KING OF ASINE (Part 1) G.Seferis -C.Tsiantis ; ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΙΝΗ ΤΟΥ ΣΕ...


Γιώργος Σεφέρης Ο βασιλιάς της Ασίνης Ἀσίνην τε…1 ΙΛΙΑΔΑ Κοιτάξαμε όλο το πρωί γύρω γύρω το κάστρο αρχίζοντας από το μέρος του ίσκιου εκεί που η θάλασσα πράσινη και χωρίς αναλαμπή, το στήθος σκοτωμένου παγονιού μας δέχτηκε όπως ο καιρός χωρίς κανένα χάσμα. Οι φλέβες του βράχου κατέβαιναν από ψηλά στριμμένα κλήματα γυμνά πολύκλωνα ζωντανεύοντας στ’ άγγιγμα του νερού, καθώς το μάτι ακολουθώντας τις πάλευε να ξεφύγει το κουραστικό λίκνισμα χάνοντας δύναμη ολοένα. Από το μέρος του ήλιου ένας μακρύς γιαλός ολάνοιχτος και το φως τρίβοντας διαμαντικά στα μεγάλα τείχη. Κανένα πλάσμα ζωντανό τ’ αγριοπερίστερα φευγάτα κι ο βασιλιάς της Ασίνης που τον γυρεύουμε δυο χρόνια τώρα άγνωστος λησμονημένος απ’ όλους κι από τον Όμηρο μόνο μια λέξη στην Ιλιάδα κι εκείνη αβέβαιη ριγμένη εδώ σαν την εντάφια χρυσή προσωπίδα. Την άγγιξες, θυμάσαι τον ήχο της; κούφιο μέσα στο φως σαν το στεγνό πιθάρι στο σκαμμένο χώμα· κι ο ίδιος ήχος μες στη θάλασσα με τα κουπιά μας. Ο βασιλιάς της Ασίνης ένα κενό κάτω απ’ την προσωπίδα παντού μαζί μας παντού μαζί μας, κάτω από ένα όνομα: «Ἀσίνην τε… Ἀσίνην τε…» και τα παιδιά του αγάλματα κι οι πόθοι του φτερουγίσματα πουλιών κι ο αγέρας στα διαστήματα των στοχασμών του και τα καράβια του αραγμένα σ’ άφαντο λιμάνι· κάτω απ’ την προσωπίδα ένα κενό. Πίσω από τα μεγάλα μάτια τα καμπύλα χείλια τους βοστρύχους ανάγλυφα στο μαλαματένιο σκέπασμα της ύπαρξής μας ένα σημείο σκοτεινό που ταξιδεύει σαν το ψάρι μέσα στην αυγινή γαλήνη του πελάγου και το βλέπεις: ένα κενό παντού μαζί μας. Και το πουλί που πέταξε τον άλλο χειμώνα με σπασμένη φτερούγα σκήνωμα ζωής, κι η νέα γυναίκα που έφυγε να παίξει με τα σκυλόδοντα του καλοκαιριού κι η ψυχή που γύρεψε τσιρίζοντας τον κάτω κόσμο κι ο τόπος σαν το μεγάλο πλατανόφυλλο που παρασέρνει ο χείμαρρος του ήλιου με τ’ αρχαία μνημεία και τη σύγχρονη θλίψη. Κι ο ποιητής αργοπορεί κοιτάζοντας τις πέτρες κι αναρωτιέται υπάρχουν άραγε ανάμεσα στις χαλασμένες τούτες γραμμές τις ακμές τις αιχμές τα κοίλα και τις καμπύλες υπάρχουν άραγε εδώ που συναντιέται το πέρασμα της βροχής του αγέρα και της φθοράς υπάρχουν, η κίνηση του προσώπου το σχήμα της στοργής εκείνων που λιγόστεψαν τόσο παράξενα μες στη ζωή μας αυτών που απόμειναν σκιές κυμάτων και στοχασμοί με την απεραντοσύνη του πελάγου ή μήπως όχι δεν απομένει τίποτε παρά μόνο το βάρος η νοσταλγία του βάρους μιας ύπαρξης ζωντανής εκεί που μένουμε τώρα ανυπόστατοι λυγίζοντας σαν τα κλωνάρια της φριχτής ιτιάς σωριασμένα μέσα στη διάρκεια της απελπισίας ενώ το ρέμα κίτρινο κατεβάζει αργά βούρλα ξεριζωμένα μες στο βούρκο εικόνα μορφής που μαρμάρωσε με την απόφαση μιας πίκρας παντοτινής. Ο ποιητής ένα κενό. Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας κι από το βάθος της σπηλιάς μια νυχτερίδα τρομαγμένη χτύπησε πάνω στο φως σαν τη σαΐτα πάνω στο σκουτάρι: «Ἀσίνην τε Ἀσίνην τε…». Να ’ταν αυτή ο βασιλιάς της Ασίνης που τον γυρεύουμε τόσο προσεχτικά σε τούτη την ακρόπολη γγίζοντας κάποτε με τα δάχτυλά μας την αφή του πάνω στις πέτρες. Ασίνη, καλοκαίρι 1938 - Αθήνα, Γενάρης 1940

Τετάρτη 29 Μαρτίου 2023

Μίλτος Πασχαλίδης - Λευτέρης Πασσιάς - Γυναίκα Γιορόνα | Official Music...

Yanis Varoufakis - Γιάνης Βαρουφάκης · Τα ψεύδη δεν βοηθούν την Αριστερά: Φως σε μια πλαστογραφία.

mera25.gr/ΑΠΑΝΤΗΣΗ  ΣΤΟΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ.

Τα ψεύδη δεν βοηθούν την Αριστερά: Φως σε μια πλαστογραφία.
____________________________________
Διαβάστε περισσότερα
👇
Στις 10 Ιουλίου 2015, τέσσερις μέρες αφού παραιτήθηκε ώστε να μην υπογράψει το 3ο Μνημόνιο, ο Γιάνης Βαρουφάκης έστειλε την επιστολή που παρατίθεται δίπλα – και καμία άλλη – προς την τότε Πρόεδρο της Βουλής. Στην επιστολή αναγράφεται επί λέξει: «Με την παρούσα θέλω να σας ενημερώσω ότι ψηφίζω θετικά στο νομοσχέδιο για την εξουσιοδότηση του Υπουργού Οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου να διαπραγματευτεί στο πλαίσιο του Eurogroup ιδίως όσον αφορά την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους. Η απουσία μου εκτός Αθηνών οφείλεται σε καθαρά οικογενειακούς λόγους».
Η εν λόγω επιστολή δεν ήταν, και δεν μέτρησε ως, επιστολική ψήφος (όπως προκύπτει από αυτόν τον σύνδεσμο της Βουλής, βλ. σελ. 29)
👉
bit.ly/3JWwaIQ ενώ σε καμία περίπτωση δεν δέσμευε τον αποστολέα να επικροτήσει την συμφωνία που θα έφερνε ο κ. Τσακαλώτος. Πράγματι, την 14η Αυγούστου 2015, όταν η κυβέρνηση έφερε στην Ολομέλεια το 3ο Μνημόνιο, ο Γιάνης Βαρουφάκης ήταν ένας από τους 64 βουλευτές που το καταψήφισαν
👉
Τον Ιούνιο του 2019 ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, προεκλογικά, δημοσίευσε την πλαστή «έκδοση» της ανωτέρω επιστολής, η οποία παρατίθεται δίπλα, προς την Πρόεδρο της Βουλής του Γιάνη Βαρουφάκη. Η πλαστότητα της «επιστολής» που δημοσίευσε το κομματικό όργανο του ΚΚΕ, αποδεικνύεται από δύο στοιχεία: (α) το επιστολόχαρτο της κίβδηλης επιστολής φέρει το λογότυπο του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ, και (β) η υπογραφή δεν είναι η υπογραφή του Γιάνη Βαρουφάκη (κάτι που η πιο στοιχειώδης γραφολογική μελέτη αποδεικνύει). Άμεσα, τόσο ως ΜέΡΑ25 όσο φυσικά και ο Γραμματέας Γιάνης Βαρουφάκης, καταγγείλαμε την πλαστότητα της εν λόγω επιστολή που δημοσίευσε ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
👉
▪
Η προέλευση της κίβδηλης επιστολής
Η πλαστή επιστολή βρίσκεται, πράγματι, ενσωματωμένη στα πρακτικά της ΙΣΤ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΥ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), Σύνοδος: Α’ Σύνοδος, Συνεδρίαση: ΟΓ’ 10/07/2015. Εδώ
👉
bit.ly/40qZM83 στο 3:35:46, η στιγμή που η παραποιημένη επιστολή φτάνει στο προεδρείο της Βουλής.
Η προέλευση της είναι, υποθέτουμε, η γραμματεία της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ. Το πως η αυθεντική επιστολή του Γιάνη Βαρουφάκη προς την Πρόεδρο της Βουλής παραποιήθηκε έως ότου φτάσει στα πρακτικά της Βουλής υπό τη μορφή που δημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης», αυτό είναι θέμα που δεν αφορά ούτε τον Γιάνη Βαρουφάκη ούτε το ΜέΡΑ25.
▪
Η αριστερά δεν επενδύει σε ψεύδη
Επειδή ο ταξικός πόλεμος και οι μάχες με την ολιγαρχία δεν χωρούν μικροκομματικούς τακτικισμούς…
Επειδή το χυδαίο ψεύδος του «μνημονιακού Βαρουφάκη» έχει ήδη δημιουργήσει κλίμα βίας απέναντι σε ανθρώπους που στήριξαν το ΟΧΙ στην ντόπια και ξένη ολιγαρχία – ένα κλίμα που, τελικά, μόνο την ντόπια και ξένη ολιγαρχία ωφελεί…
Επειδή η αλήθεια είναι και προοδευτική και επαναστατική…
Καλούμε όλες και όλους που πιστεύουν στην αλήθεια να αποποιηθούν τακτικισμούς που, στηριζόμενοι στο ψεύδος, βαθαίνουν τη διχόνοια μεταξύ εκείνων που έχουμε ιστορικό καθήκον, ιδίως εν όψει εκλογών, να τα βάζουμε κάθε ώρα, κάθε στιγμή, με την ολιγαρχία.
Όλες οι αντιδράσεις:
Εσείς, Δημήτριος Καρολίδης, Giwrgos Kormazos και 345 ακόμη
12
35
Μου αρέσει!
Σχόλιο
Κοινοποίηση

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)