Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τρίτη 29 Ιουνίου 2021

Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη και από τον EastMed στη Χάγη | Δ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

 ''Πρέπει να πάμε, λέει, στη Χάγη να λύσουμε τα ελληνοτουρκικά. Θα πάμε λέει μόνο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Πώς όμως θα οριοθετήσουμε την υφαλοκρηπίδα χωρίς να ξέρουμε από πού θα αρχίζει; Ή πρέπει να αποσύρει η Τουρκία τις εδαφικές της διεκδικήσεις, όπως και τις διεκδικήσεις για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών ή θα πρέπει να πάμε να ρωτήσουμε τη Χάγη αν, καλώς ή κακώς, οι Οινούσες και το Αγαθονήσι είναι ελληνικά....Καλό θα ήταν επίσης, επιτέλους, να βγάλουν τα ελλη…
Δείτε περισσότερα

Κυριακή 27 Ιουνίου 2021

Gavin Rae - Η Επίδραση Τού Heidegger Στον Μετανθρωπισμό

 ΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ: ΑΠΌ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΜΕΤΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ (posthumanism) ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ (transhumanism). ΠΟΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ? ΕΧΟΥΜΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ? ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΙΔΕΩΔΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΆΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΗΜΕΡΑ?

Gavin Rae - Η Επίδραση Τού Heidegger Στον Μετανθρωπισμό
SCRIBD.COM
Gavin Rae - Η Επίδραση Τού Heidegger Στον Μετανθρωπισμό
Χάιντεγκερ, Heidegger , Posthumanism

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2021

Δημήτρης Τσάκωνας : Ο ελληνοκεντρικός στοχασμός του Ζήσιμου Λορεντζάτου πάνω στην πνευματική μας παράδοση

Δημήτρης Τσάκωνας : Ζήσιμος Λορεντζάτος. 

Institute for Orthodox Christian Studies- a lecture delivered by Dr Sotiris Mitralexis,

 


Ο χρήστης Sotiris Mitralexis είναι στην πόλη Κέιμπριτζ.

14 ώρ. 
Orthodoxy and the Public Square in the Greek 1980s & 1990s: ‘Behold, I make all things new’?
Friday 25 June 2021, 6pm-7.30pm BST: The Institute for Orthodox Christian Studies together with the Archdiocese of Thyateira and Great Britain present a lecture delivered by Dr Sotiris Mitralexis, Sabbatical Research Scholar, IOCS Cambridge & Research Fellow, University of Winchester. https://us02web.zoom.us/j/89211891260
After the fall of the 1967-1974 military dictatorship and during the 1980s and 1990s, Greece saw what has been (problematically?) described as a ‘Neo-Orthodox movement’, i.e. a significantly popular yet uncoordinated synthesis of Orthodox theology, traditionalism with a twist, and left-wing politics. Is it, however, indeed the case that Neo-Orthodoxy is a terminologically viable category? In this lecture, Neo-Orthodoxy is examined and re-evaluated from a perspective that narrates its story and presents the ideas of its protagonists. Analysing its premises as well as the social and historical context of the term while providing a sketch of important figures of the ‘movement’, the commonly held assertion that the phenomenon under scrutiny can indeed be labelled a ‘movement’ is challenged. The lecture identifies problems that such a label would entail and presents the core identifying characteristics of Neo-Orthodoxy, both in relation to and in contrast with the dialogue between Orthodox Christianity and Greece’s left wing. Furthermore, an assessment of Neo-Orthodoxy’s theological ‘freshness’ and relation to wider theological currents is also attempted.
Dr Sotiris Mitralexis is Research Fellow at the University of Winchester and holds a doctorate in philosophy from the Freie Universität Berlin, a doctorate in political science and international relations from the University of the Peloponnese, a doctorate in theology from the Aristotle University of Thessaloniki, and a degree in classics from the University of Athens. He has been Seeger Fellow at Princeton University, Visiting Fellow at the University of Cambridge, Visiting Senior Research Associate at Peterhouse, Cambridge, Visiting Fellow at the University of Erfurt, Teaching Fellow at the University of Athens and Bogazici University, as well as Assistant Professor of Philosophy at Istanbul Sehir University. His publications include the monograph Ever-Moving Repose (Cascade, 2017 and James Clarke & Co, 2018) and, inter alia, the edited volumes Maximus the Confessor as a European Philosopher (Cascade, 2017), Polis, Ontology, Ecclesial Event (James Clarke & Co, 2018), Between Being and Time (Fortress, 2019, edited together with Andrew Kaethler) and Slavoj Žižek and Christianity (Routledge, 2019). As an IOCS Sabbatical Research Scholar, Sotiris is currently working on two projects: writing the last chapters of his monograph on 20th-century Orthodox political theology and political philosophy of religion in Greece, tentatively entitled Subversive Orthodoxies, and editing the collective volume Mapping the Una Sancta: Eastern and Western Ecclesiologies in the 21st Century, to be published by Winchester University Press.

Μάνα μου και Παναγιά - Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Nikos Ellis -G.Seferis - "Αφηγηση" ολοκληρο το εργο.

Τρίτη 22 Ιουνίου 2021

συνθήκες-αιτίες-συναισθήματα-4

 

Εκτός από το να οργιζόμαστε, να βρίζουμε έξαλλοι, να τα γνωρίζουμε όλα για το τι έγινε εκείνη τη νύχτα των Γλυκών Νερών, να θλιβόμαστε κιόλας!
Να θλιβόμαστε και να φοβόμαστε για την ανθρώπινη φύση μας. Τον εν δυνάμει εγκληματία που κρύβεται εντός, από ενόρμηση θανάτου, δίψα κακού, δαιμόνιο καταστροφής, ερωτομίσος, φονική ζήλια, πάθη που τα αποκαλούμε παράνοιες.
Οι πρώτοι που γεννήθηκαν στη γη ονομάζονταν Άβελ και Κάιν. Και εκτός από ψυχολόγους να διαβάζουμε εκείνον που μελετούσε ο Φρόιντ, τον Ντοστογιέφσκι. Τον Ηλίθιο και τον φόνο της Ναστάζια από τον Ραγκόζιν, το Έγκλημα και Τιμωρία, τους υποψήφιους πατροκτόνους Καραμαζώφ.
Εκτός τις απλοϊκές ψυχολογικές ερμηνείες που μας έπνιξαν αυτές τις μέρες, ας δούμε βαθύτερα. Στον βυθό της τρομακτικής πρωτόγονης ψυχής για να θρηνούμε και για να προσέχουμε!

Athina Markomichelaki
Με άγγιξε πολύ η ανάρτηση του π. Νεκτάριου Τσιλη, Μητροπολίτη Χονγκ-Κονγκ. Δεν εχω ιδιαίτερη σχέση αλλά είδα κάπου το κείμενο και το αναζήτησα: «Εχθές γέμισαν τα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως με σχόλια εναντίον του «τέρατος» που δολοφόνησε την σύζυγό του.
Θα γράψω κάτι απευθυνόμενος στους χριστιανούς. Σε αυτούς που χθές με οργή και βδελυγμία ξέσκιζαν τις σάρκες του δολοφόνου. Η πράξη της δολοφονίας αποτρόπαια. Αλλά ξεχάσατε ότι κανείς δεν μπορεί να καυχηθεί ότι έχει το ηθικό πλεονέκτημα. Όλοι μέσα στην καρδιά μας κρύβουμε τα δικά μας τέρατα. Αρκεί για ένα δευτερόλεπτο να σηκώσει ο Θεός την χάρη Του και να γίνουμε και εμείς τέρατα και δαίμονες. Μην ξεχνάτε πως ο Δαυΐδ ήταν Προφήτης. Κι όμως και εμοίχευσε και δολοφόνησε.
Σκύψτε μέσα στην καρδιά σας και πείτε ένα Κύριε ελέησον για τον δολοφόνο και ένα ακόμα για την δική σας ψυχή.
Όποιος νομίζει ότι στέκεται, ας προσέξει μην πέσει...»

«Θα τους έβαζα να δουλεύουν κάθε μέρα, όπως δουλέψαμε εμείς στα χωράφια κι όπως δουλεύουμε στα βουνά κόβοντας ξύλα, για όλη τους τη ζωή. Ετσι θα βλέπανε για ποιο σκοπό γεννηθήκανε οι άνθρωποι. Θα έπρεπε να κοιμούνται εκεί που κοιμόμαστε εμείς. Να τρώνε όπως τρώμε εμείς. Πρώτα απ’ όλα όμως να δουλεύουν. Ετσι θα μάθουν».mpogiopoulos/


Δευτέρα 21 Ιουνίου 2021

ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ 'Επεισόδιο:008 | ΖΗΣΙΜΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ

Προπαγάνδα και αντι-προπαγάνδα των μέσων. Ας καθιερωθούν επιτέλους οι ανοιχτές απευθείας συνεντεύξεις με τους ηγέτες

Προπαγάνδα και αντι-προπαγάνδα των μέσων. Ας καθιερωθούν επιτέλους οι ανοιχτές απευθείας συνεντεύξεις με τους ηγέτες 

Scorpions - No one like you (lyrics)

Μια πρώτη, εύθραυστη νίκη στον αγώνα της ανθρωπότητας για τη σωτηρία της | ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

 

Εσείς και 1 ακόμη

Κυριακή 20 Ιουνίου 2021

«Ο Μεγάλος Αιρετικός»: Γ' Μέρος του Δημήτρη Παπαδημητρίου

|Μενέλαος Λουντέμης-Ερωτικο



''ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ ΕΙ ΧΡΙΣΤΕ'' ΠΕΤΡΟΣ ΓΑΙΤΑΝΟΣ


Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν,
ὁ πανσόφους τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας,
καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον,
καὶ δι' αὐτῶν τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας,
Φιλάνθρωπε, δόξα σοι.

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)